องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 413

“ติ้งหย่วนจวินหรือ”

พอหลี่จุ่นได้ยินก็ขมวดคิ้ว

หลินชิงสังเกตการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าหลี่จุ่นอย่างละเอียด พยักหน้าแล้วจึงเอ่ย

“ถูกต้อง มิผิด ข้าน้อยลองสืบดูแล้วว่าใครปล่อยข่าวเป็นคนแรก แต่น่าเสียดายที่อย่างไรก็ไม่ใช่คนของกองทัพพิทักษ์อุดรเรา เหตุนี้จึงสืบได้ยาก...”

“เฮ้อ”

หลี่จุ่นอึดอัดใจเล็กน้อย ถอนหายใจแล้วพูด

“ขอบคุณท่านกุนซือมาก ในเมื่อสืบไม่ได้ก็ช่างเถอะ แต่ รบกวนท่านกุนซือช่วยแก้ข่าวให้ข้าที ถึงข้าจะไร้ความสามารถ แต่ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น นี่มัน นี่มันเหยียบหยามข้าจริง ๆ...”

“ท่านอ๋องโปรดวางใจ! ข้าน้อยต้องแก้ต่างให้ท่านอ๋องแน่ อธิบายกับเหล่าทหารให้ชัดเจน! จะไม่ให้ข่าวลือนี้ทำลายท่านอ๋องเด็ดขาด!” หลินชิงรับรองทันที

“เช่นนั้นต้องขอบคุณท่านกุนซือล่วงหน้าแล้ว!” หลี่จุ่นทำหน้าโล่งอก กล่าวขอบคุณ

“ข้าน้อยสมควรทำอยู่แล้ว” หลินชิงพูดอย่างถ่อมตน

ครั้นหลินชิงรับรองแล้วก็ขอตัวกลับ หลี่จุ่นมองส่งหลินชิงเดินออกจากกระโจม ฉายรอยยิ้มนิด ๆ

อาหยวนเดินออกมาจากด้านข้างแล้วเอ่ยว่า

“ท่านอ๋อง จะให้ข้าน้อยไปแก้ข่าวให้ท่านอ๋องหรือไม่เจ้าคะ”

หลี่จุ่นหัวเราะเล็กน้อยและตอบ “ยังไม่ถึงเวลา”

พออาหยวนได้ฟังก็มึนงงไปหมด ในใจสับสนนัก ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าหลี่จุ่นจะมาไม้ไหนกันแน่ เอาแต่ทำตัวเองเหนื่อย

ข่าวลือในกองทัพแพร่หนักกว่าเดิม ด้านหนึ่งเพราะการกระพือข่าวของพวกหลินชิง อีกด้านหนึ่งเพราะจี้จงชิงกระจายข่าวตามคำสั่งของหลี่จุ่น

แต่ข้อมูลที่จี้จงชิงเผยออกมามีรายละเอียดมากกว่า

อย่างเช่นบอกว่าหลี่จุ่นไม่มีแรงจับไก่สักนิด หมัดเดียวก็คว่ำได้แล้ว

“รู้มาหรือยัง จิ่งอ๋องนั่นน่ะ เป็นคนไม่เอาถ่านสุด ๆ ไปเลย ขนาดจะเชือดไก่ก็ยังลำบากเลยนะ!”

“ก็นั่นนะสิ ตัวผอมมีแต่กระดูกอย่างกับเลาไม้ไผ่ หมัดเดียวก็คว่ำได้แล้ว!”

“ขนาดหลินกุนซือยังฆ่าเขาในหมัดเดียวได้เลย คนแบบนี้ยังจะมาปกครองกองทัพพิทักษ์อุดรของพวกเราอีก นี่ไม่ใช่ล้อเล่นหรือยังไง”