องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 436

รอบที่สองก็ใช้ม้าชั้นดีอย่างนั้นหรือ

หลี่จุ่นบ้าไปแล้วหรือ

พวกหลินชิงไม่กล้าเชื่อหูของตัวเอง ในรอบที่สองนี้ ม้าต้องเหนื่อยล้าแน่ๆ แล้วจะวิ่งต่ออีกรอบได้อย่างไร

ต้องวิ่งได้ไม่ดีนักแน่ๆ

หลินชิงรีบพูดว่า “ท่านอ๋อง ม้าตัวนี้วิ่งไปรอบหนึ่งแล้ว หากวิ่งรอบสอง เกรงว่าจะวิ่งได้ไม่เร็วนักนะขอรับ...”

อาหยวนก็มองหลี่จุ่นด้วยสีหน้าประหลาดใจเช่นกัน

แต่ใครจะรู้ว่าหลี่จุ่นกลับหัวเราะและพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ท่านกุนซืออย่าลืมสิว่านี่เป็นม้าศึกนะ ม้าศึกวิ่งวันละพันลี้ก็ไม่เป็นปัญหา ทนทานอย่างเหลือเชื่อ อีกทั้งลู่วิ่งแข่งนี้มีความยาวเพียงร้อยจั้งเท่านั้น สำหรับม้าศึกแล้วก็เป็นแค่เรื่องจิ๊บจ๊อย ข้าผู้แซ่หลี่เชื่อว่าม้าตัวนี้ของข้าสามารถวิ่งชนะม้าชั้นกลางของท่านกุนซือได้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกหลินชิงก็หรี่ตาลงทันที

สีหน้าของหลินชิงเปลี่ยนเป็นไม่สู้ดีนัก

หลี่จุ่น... พูดก็ดูสมเหตุสมผล

ระยะทางยาวเพียงแค่ร้อยจั้ง (ประมาณสามร้อยสามสิบสามเมตร) สำหรับม้าศึกที่วิ่งพล่านในสนามรบมาเป็นเวลานาน เพียงแค่หยุดพักชั่วครู่ก็สามารถฟื้นฟูพลังได้ทันที ไม่เป็นปัญหาอันใดเลย

ทว่า แต่ไหนแต่ไรมา ไม่เคยมีใครคิดที่จะให้ม้าตัวเดียววิ่งสองรอบในการแข่งม้าเลยนะ...

แต่หลี่จุ่นกลับคิดได้

เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้

หลินชิงมีสีหน้าไม่สู้ดีทันที

เมื่ออาหยวนได้ฟังคำพูดของหลี่จุ่นดวงตางามก็เบิกกว้างทันทีและใบหน้าก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

คิดไม่ถึงเลยว่าหลี่จุ่นจะคิดแผนนี้ออก

ท้ายที่สุด หลินชิงก็จำต้องฝืนยิ้มออกมาและพูดว่า

“ท่านอ๋องช่าง... เหนือชั้นเสียจริง”

ทว่า เขาจ้องมองไปที่ม้าสองตัวพลางรู้สึกโชคดีเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ม้าตัวนั้นก็เพิ่งวิ่งเร็วมาเช่นกัน เผลอๆ ม้าชั้นดีตัวนี้ของหลี่จุ่นอาจจะวิ่งเร็วอีกไม่ได้แล้ว

เขาอาจจะไม่แพ้เสมอไป

ในเวลานี้ จางฟ่างและหลิวเซิ่งมีสีหน้าอึ้งทึ่งเล็กน้อย

ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าหลี่จุ่นจะให้ม้าตัวเดียววิ่งสองรอบ

นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์เชียวนะ ไม่เคยเห็นม้าตัวไหนวิ่งสองรอบในสนามแข่งม้ามาก่อน

ยิ่งไปกว่านั้น เขาพูดได้สมเหตุสมผล สำหรับม้าศึกแล้ว การวิ่งเมื่อครู่ก็เป็นเพียงแค่เรื่องจิ๊บจ๊อย ยังคงมีแรงเหลือเฟือที่จะวิ่งทะยานอีกรอบได้

ทั้งสองคนพลันรู้สึกหนาววูบวาบในใจขึ้นมาทันที

เมื่อครู่เพิ่งพูดไปว่าท่านกุนซือชนะอย่างแน่นอน กำลังดีใจอยู่แท้ๆ คงไม่พลิกโผเร็วขนาดนี้หรอกนะ

ทั้งสองคนมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก โดยเฉพาะหลิวเซิ่ง เพราะเมื่อครู่เพิ่งจะพูดจาเสียดสีหลี่จุ่น ตอนนี้หน้าแก่ของเขาเริ่มแดงก่ำ

จากนั้นความสนใจของทุกคนก็กลับมาอยู่ที่สนามแข่งอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าหลี่จุ่นไม่ได้เปลี่ยนม้า ต่างก็รู้สึกประหลาดใจมากทันที

“ไม่เปลี่ยนม้าหรือ”

“นี่ท่านอ๋องไม่เปลี่ยนม้าหรือ”

“ให้มันวิ่งสองรอบอย่างนั้นหรือ นี่ มันจะวิ่งไหวหรือ นี่ไม่ใช่การเล่นพิเรนทร์หรือ”