ประลองศิลปะการต่อสู้หมัดมวยหรือ
เมื่ออาหยวนได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกกังวลใจขึ้นมาทันที
แย่แล้ว...
หลี่จุ่นชนะการแข่งม้า แล้วทั้งสามคนนี้จะยอมรามือง่ายๆ ได้อย่างไร เกรงว่าคนที่หามาจะต้องโหดเหี้ยมมากแน่ๆ ถึงไม่ได้ทำให้หลี่จุ่นพิการ แต่ก็คงหนักเอาการแน่นอน
หลี่จุ่นจะได้รับความทุกข์ยากลำบากแล้ว
จางฟ่างก็รีบพูดว่า “ใช่แล้ว ท่านอ๋องปราดเปรื่องมากจริงๆ เอาชนะท่านกุนซือได้ ช่างน่าทึ่งยิ่งนัก ถ้าเช่นนั้นเรามาเริ่มการประลองต่อไปกันเถอะ ประลองหมัดมวยกับเหล่าทหาร”
“ข้าน้อยหลิวเซิ่งจะรีบไปหาคนมาปะเดี๋ยวนี้” หลิวเซิ่งเดินลงจากอัฒจันทร์ทันที
เขาต้องการหาคนสองคนที่ฉลาดและว่องไวด้วยตัวเอง
หลี่จุ่นเจ้าแข่งม้าเก่ง แต่ฝีมือการต่อสู้หมัดมวยจะเทียบกับเหล่าทหารได้อย่างไร
ไหนๆ แข่งม้าก็แพ้เจ้าไปแล้ว งั้นในเรื่องการต่อสู้หมัดมวยก็ต้องเอาชนะคืนให้ได้
แข่งม้าชนะไม่ใช่เรื่องน่าทึ่งอะไร สิ่งที่น่าทึ่งคือวิทยายุทธ
คนที่มีศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งและวิทยายุทธที่ยอดเยี่ยมเท่านั้นจึงจะคู่ควรเป็นผู้บัญชาการอย่างเช่น จอมทัพ
กระนั้น เพียงแค่ทำให้เหล่าทหารเห็นเขาถูกชกต้อยจนยับเยินต่อหน้าทุกคนและเห็นความอัปยศอดสูของเขาอย่างเต็มที่ การที่เขาต้องการกุมอำนาจทางทหารในชายแดนทางตอนเหนือก็ทำได้เพียงแค่ฝัน
เมื่อเห็นหลิวเซิ่งเดินจากไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม หลี่จุ่นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ยังคงท่าทีสงบและผ่อนคลาย ไม่รู้สึกหวั่นเกรงแม้แต่น้อย
ตราบใดที่ไม่ได้หาคนที่เก่งวิทยายุทธ์มาสู้กับเขา เขาก็พอลองดูได้
อย่างเช่น ให้พวกเขาดูให้ชัดๆ ว่าอะไรคือมวย
อีกอย่าง เจียงเยว่ฉานยังเคยสอนชุดกระบวนท่าที่ดัดแปลงมาจากกระบวนท่าวรยุทธ์ หากใช้พลังภายในร่วมกับกระบวนท่าเหล่านี้ก็จะมีพลังรุนแรงเหลือคณานับ แต่ถึงแม้จะไม่มีกำลังภายในก็มีพละกำลังที่น่าทึ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเคยลองฝึกการยืมแรงและนำแรงอีกฝ่ายของมวยไท่เก๊กและเจียงเยว่ฉานยังเคยให้คำชี้แนะอีกด้วย
กระนั้น ถึงแม้คนคนนั้นจะผ่านการรบมาแล้ว ก็ใช่ว่าเขาจะแพ้เสมอไป
แต่เรื่องชกต้อยกัน ยังไงตัวเองก็เสียเปรียบอยู่ดี พยายามแพ้อย่างมีศักดิ์ศรีดีกว่า หลิวเซิ่งต้องหาคนที่ลงมือโหดเหี้ยมแน่นอน ยากที่จะต่อกรด้วย
ในเวลานี้ จางฟ่างก้าวไปข้างหน้าโดยหันหน้าเข้าหาทุกคน แล้วตะโกนว่า
“ท่านทั้งหลาย การที่ท่านอ๋องชนะการแข่งม้าช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างยิ่ง ท่านอ๋องฉลาดและกล้าหาญยิ่งนัก ช่างเป็นแบบอย่างที่ดีแก่พวกเราจริงๆ ในลำดับถัดไป ท่านอ๋องจะแสดงศิลปะการต่อสู้ด้วยหมัดมวย โดยประลองฝีมือกับทหารเยี่ยงเรา ทุกคนจงรอดูด้วยความตื่นเต้นเถิด”
“อะไรนะ ท่านอ๋องจะประลองศิลปะการต่อสู้กับพวกเรา? จริงหรือ”
“นี่ นี่มันเรื่องบ้าบอคอแตกชัดๆ ท่านอ๋องผอมกะหร่องก่องปานนั้น... จะประลองฝีมือกับพวกเราได้อย่างไร”
“ใช่ๆ ว่ากันว่าท่านอ๋องไม่เก่งวรยุทธ์ไม่ใช่หรือ ได้ยินมาว่าแม้แต่กุนซือเขาก็เอาชนะไม่ได้...”
“ใครบอกว่าท่านอ๋องสู้กุนซือไม่ได้ ข้าเคยบอกแล้วว่าเคยเห็นท่านอ๋องเอาชนะท่านกุนซือกับตาตัวเอง พวกเอ็งไม่เห็นรอยช้ำที่หน้าของท่านกุนซือหรือ นั่นแหละฝีมือท่านอ๋อง”
“อะไรนะ ท่านอ๋องเป็นคนทำจริงหรือ ข้า...ข้าคิดว่าท่านกุนซือหกล้มซะอีก...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...