หน่วยสอดแนมที่ถูกส่งไปกลับมาอย่างรวดเร็ว และยังจับทหารของทัพแคว้นเฟิงเฉวี่ยนได้อีกหนึ่งคน
“ท่านแม่ทัพใหญ่ ตอนนี้ศัตรูอยู่ในเมืองหลวงแล้ว แต่การป้องกันยังหละหลวมจนน่าตกใจ ข้าจับลูกสมุนมาได้หนึ่งคน”
จงจื่อหนิงพยักหน้า มองลูกสมุนที่หมดสติถูกนำตัวมา และรีบพูดทันที
“ปลุกเขา”
จากนั้นก็ให้คนไปตามจูเหล่าซานมา
หนึ่งในจุดประสงค์ที่พาตัวจูเหล่าซานมาก็คือเพื่อให้เขาทำหน้าที่เป็นล่ามให้
ลูกสมุนตื่นขึ้นอย่างรวดเร็วและเห็นว่าตัวเองถูกล้อมดรอบด้วยกองทัพพิทักษ์อุดรก็ตกใจกลัวขึ้นมาทันที ใบหน้าซีดขาว ฉี่แทบเล็ด และกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
จงจื่อหนิงรู้สึกรำคาญกับสิ่งที่ได้ยิน จ่อทวนที่คอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก
“จูเหล่าซาน บอกเขาว่า ถ้าให้ความร่วมมือเราก็จะไม่ฆ่าเขา ไม่เช่นนั้นข้าจะแทงเขาเดี๋ยวนี้!”
ท่าทีของจงจื่อหนิง ไม่เพียงแต่ทำให้ลูกสมุนหวาดกลัวเท่านั้น จูเหล่าซานเองก็เช่นกันที่ตื่นตระหนกและรีบแปลอย่างรวดเร็ว
ลูกสมุนรีบพยักหน้าอย่างหนักแน่นทันที
จงจื่อหนิงเริ่มถาม
หลังจากนั้นไม่นาน คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็ดูประหลาดใจ
“ฮูเถี่ยถูได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาใกล้จะตายแล้ว? หรือว่าได้รับบาดเจ็บจากแรงระเบิด?! หน่วยมือระเบิดของท่านจอมทัพนั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ!” จงจื่อหนิงรู้สึกประหลาดใจ
“ท่านแม่ทัพใหญ่ หมายความว่าตอนนี้ในเมืองนี้เต็มไปด้วยพวกไม่เอาไหนที่กลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ?”
“มีเพียงประมาณสี่หมื่นกว่าคนเท่านั้นที่มีพลังในการต่อสู้ที่สมบูรณ์!”
“เกินความคาดหมายเลยจริง ๆ ที่หน่วยมือระเบิดของหยางเฟิงจะทำเรื่องใหญ่ได้ขนาดนี้!”
“...”
หลังจากได้ยินสิ่งที่ลูกสมุนพูดเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในระหว่างการล่าถอยของกองทัพ จงจื่อหนิงและคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึง!
“ท่านแม่ทัพใหญ่ ข้ามีความคิดที่กล้าหาญอยู่หนึ่งอย่าง!”
“ท่านแม่ทัพใหญ่ ข้าเองก็มีความคิดที่กล้าหาญเช่นกัน!”
จงจือหนิงหรี่ตาลงเมื่อเขาได้ยินลูกน้องสองสามคนเปิดปากพูด และพูดขึ้นทันที “พูดตามตรง ข้าเองก็มีความคิดที่กล้าหาญเช่นกัน!”
และทันใดนั้น นอกจากลูกสมุนและจูเหล่าซานแล้ว ดวงตาของคนที่อยู่รอบ ๆ ก็ค่อย ๆ สว่างวาบขึ้นภายใต้แสงไฟ
ความคิดที่กล้าหาญอะไรกัน?
ภายในเมือง
ฮูเถี่ยถูได้รับบาดเจ็บสาหัสและกำลังจะตาย หายใจรวยริน ประคองชีวิตตัวเองให้รอดจากด่านเฮยเฟิงจนมาถึงที่นี่ได้ และยังรอดได้อยู่นานมาก
แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าตัวเองจะตายไม่ช้าก็เร็ว แต่เขาก็ไม่เต็มใจที่จะตายแบบนี้!
เขายังต้องการลงใต้เพื่อไปโจมตีเมืองเฟิงหั่ว และฆ่าจี้จงชิง!
เขาจะตายแบบนี้ได้อย่างไรในเมื่อหนึ่งในสองเรื่องที่สำคัญที่สุดนั้นยังไม่เสร็จสมบูรณ์?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...