มีคนนำทัพไล่สังหารในตอนนี้!
ภายในกระโจม
ซือหม่าเหย่และซือหม่าชิงอวิ๋นต่างก็โกรธมาก!
ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าพาทหารมาสังหารเพียงแค่สองพันคนได้ นี่เท่ากับไม่ได้เห็นกองทัพใหญ่ในสายตาเลย!
ในสายตาของอีกฝ่าย กองทหารนับแสนเหล่านี้อาจเป็นเพียงแค่ของประดับ?!
“มันจะมากเกินไปแล้ว!”
ซือหม่าเหย่ตะโกนด้วยความโกรธ “โจรเฒ่าจี้จงชิงผู้นี้ต้องถูกสังหาร!”
ดวงตาของซือหม่าชิงอวิ๋นเย็นชา ในขณะที่โกรธ เขาก็ขมวดคิ้วและพูดว่า
“จู่ ๆ ทหารม้าสองพันนายจากกองทัพพิทักษ์อุดรก็ปรากฏตัวขึ้นที่นี่ ซึ่งมันผิดปกติมาก ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมถึงมีทหารม้าเพียงสองพันนายแค่นั้น”
“ท่านอา ท่านหมายความว่ากองทัพของฝ่ายตรงข้ามจริง ๆ แล้วไม่ได้ไปทางใต้ แต่ไปทางเหนือหรอกหรือ” ซือหม่าเหย่ตกใจทันที
ซือหม่าชิงอวิ๋นส่ายหัวแล้วพูดว่า
“มันเป็นไปไม่ได้! ถนนสองสายที่ทอดไปทางเหนือนั้นเต็มไปด้วยหน่วยสอดแนมของกองทัพเรา กองทหารนับแสนนายไม่ใช่เป้าเล็ก ๆ แม้ว่าพวกเขาจะเดินขบวนในเวลากลางคืน แต่หน่วยสอดแนมของเราก็ต้องเจอพวกเขาแน่นอน! หากเป็นเพียงการเดินทัพแค่ขบวนเล็ก ๆ ก็อาจเลี่ยงความสนใจของหน่วยสอดแนมของทัพเราได้”
ถนนทั้งสองเส้นรวมถึงถนนที่ผ่านทางตะวันตกเฉียงใต้ของแคว้นเฟิงเฉวี่ยน ครั้งก่อนทัพแคว้นเฟิงเฉวี่ยนจำนวน ห้าหมื่นนายถูกนำไปตามถนนเส้นนั้น ทันทีที่ซือหม่าชิงอวิ๋นรู้เรื่องนี้ เขาก็ส่งหน่วยสอดแนมเพื่อจับตาดูถนนเส้นนั้น
อย่างไรก็ตาม ถนนเส้นนั้นไม่ใช่เส้นที่ง่ายนักต่อการเดินทัพ หากไม่ระวังก็อาจจะเดินลงไปในแอ่งน้ำได้ ดังนั้นทัพแคว้นเฟิงเฉวี่ยนจึงไม่เคยเดินไปที่นั่น
“ท่านอา ถ้าอย่างนั้นเราควรจะหากองทัพศัตรูนี้และสังหารหรือไม่!” ซือหม่าเหย่พูดเสียงเข้มขึ้นมาทันที
แต่ทว่า!
ซือหม่าชิงอวิ๋นกลับส่ายหัวแล้วพูดว่า
“ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่รู้ตำแหน่งที่ไปของกองกำลังหลักทัพพิทักษ์อุดร ทัพศัตรูเล็ก ๆ ทางตอนเหนือนี้ก็คงทำอะไรไม่ได้! แต่เราก็ไม่สามารถปล่อยมันไปได้ กลยุทธ์ทางทหารของโจรจี้นั้นน่ากลัวยิ่งนัก วิธีการคุกคามกองทัพอย่างต่อเนื่องนี้ได้ผลจริงและต้องระวัง!”
ซือหม่าเหย่คิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า
“ถ้าอย่างนั้นก็รอให้ถึงพรุ่งนี้ แล้วค่อยให้กองทัพตามกวาดล้าง?”
ซือหม่าชิงอวิ๋นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าแล้วพูดว่า
“อืม ตอนกลางวันเอื้อต่อการรบสำหรับกองทัพขนาดใหญ่กว่าตอนกลางคืน แต่โจรจี้ผู้นี้ชอบวางกับดัก ดังนั้นจึงต้องระมัดระวังให้มากขึ้น”
เมื่อพูดถึงกับดักที่ซุ่มโจมตี ซือหม่าเหย่ก็นึกถึงสิ่งที่ทำให้อาของเขาได้รับบาดเจ็บหนักทันที
ได้ยินมาว่าฮูเถี่ยถูก็ถูกสิ่งนั้นระเบิดจนเกือบตาย และก็ตายในท้ายที่สุด...
เขาไม่เคยเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของทัพศัตรูกับตาของเขาเอง แต่มันจะต้องน่ากลัวมาก ๆ แน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...