องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 828

คืนที่หลี่จุ่นถูกอาหยวนแทงทะลุร่างกาย ถือเป็นช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน!

แต่ก่อนหน้านี้ ทราบมาว่าเฟิงหลิงจือที่พอจะรู้เรื่องการรักษาก็อยู่ในเมืองหลวงเช่นกัน

ฉะนั้นก่อนที่แผนการจะเริ่มต้น ทัวทัวก็คิดแผนให้สองพี่น้องตระกูลเฟิงออกจากเมืองหลวง ไปอยู่ในเส้นทางที่คาดการณ์ไว้

แล้วใช้วิธีคือเอาสมุนไพรที่เฟิงฉีถัวยังรวบรวมได้ไม่ครบ ขายให้กับสองพี่น้องที่กำลังตามหาอยู่ในเมืองหลวงทั้งหมด

จากนั้นก็เล่าถึงที่มาของสมุนไพรเหล่านี้ว่าได้มาอย่างไร แล้วให้พวกเขารีบออกไปโดยเร็ว เพื่อป้องกันไม่ให้เกี่ยวพันถึงเรื่องที่น่าหวาดกลัวเช่นนี้

สองพี่น้องเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดา

จึงไม่อาจจะปฏิเสธต่อผู้ขายยาที่ “เตือนด้วยความหวังดี”

ฉะนั้นตอนดึกก็ได้เตรียมตัวไว้พร้อมแล้ว เพื่อออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น

ต้องเดินผ่านประตูเมืองไหน ได้ถูกวางแผนไว้อย่างลับๆ ฝั่งอาหยวนจึงเริ่มต้นลงมือได้!

ให้อาหยวนฆ่าหลี่จุ่น

ถึงอย่างไรอาหยวนก็ทำไม่ลง ฉะนั้นตอนอยู่ที่ชายแดนเหนือหลี่จุ่นก็ได้โน้มน้าวชี้แนะอาหยวนมาแล้วหลายครั้ง!

ถึงอย่างไร

อาหยวนก็เป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุด!

เพราะว่ามีแค่นางเท่านั้นที่สามารถหนีพ้นจากฝ่ามือของจงจื่อหนิงไปได้ และจากมือของหม่าหยวนฮั่นอีกด้วย

ไม่เช่นนั้น หลี่จุ่นก็ต้องใช้พลังที่ลึกมากกว่านี้

โชคดีที่อาหยวนได้ฝืนใจตอบตกลงแล้ว!

แต่ว่า

สาวน้อยคนนี้ก็ต้องแบกรับความกลัวและความเจ็บปวดอย่างสาหัส ถึงตนจะทำสำเร็จจนฟื้นขึ้นมาแล้ว พวกนางก็ไม่กล้าเป็นฝ่ายเข้ามาหาตน!

ในวันนั้น

เรื่องที่จงจื่อหนิงต้องอุ้มตนเข้าเมืองหลวงเพื่อทำการรักษา หลี่จุ่นคาดการณ์ไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ฉะนั้นจึงวางแผนให้คนไปขัดขวางจงจื่อหนิงอยู่ระหว่างทาง

นักพรตเฒ่าท่านหนึ่ง

แต่ว่า

สิ่งที่คาดไม่ถึงคือเมื่อจงจื่อหนิงเห็นตนสิ้นลมหายใจลง กลับไม่อุ้มตนเข้าไปเมืองหลวง จุดนี้หลี่จุ่นคิดไม่ถึงเลยจริงๆ

แต่ก็ทำให้เบาแรงไปได้บางส่วน

ภายหลัง

พี่น้องตระกูลเฟิงออกมาได้สำเร็จ แม้ว่าจงจื่อหนิงจะไม่ได้ปล่อยตนไว้ข้างทาง แต่คนที่ตนเตรียมไว้ก็จะคอยอุ้มตนอยู่

จากนั้นก็ขออาศัยรถม้าของสองพี่น้องตระกูลเฟิงโดยอ้างว่าเป็นสหายกัน

จากนั้นก็ให้พี่น้องตระกูลเฟิงช่วยชีวิตของตน

ฝีมือการรักษาของสองพี่น้อง แน่นอนว่าก่อนหน้านี้ได้ทำการทดสอบมาแล้ว

ต่างก็โดดเด่นไม่แพ้กัน สิ่งสำคัญคือเฟิงหลิงจือได้รับการถ่ายทอดวิชาฝังเข็มต่อชีวิตจากปู่ของนาง!

นับว่าโชคดี ที่ไม่ต้องให้คนที่เตรียมไว้ลงมืออย่างลับๆ ทำให้แผนการดำเนินไปได้อย่างราบรื่น ลดขั้นตอนยุ่งยากไปได้หลายอย่าง

ส่วนเรื่องที่หลี่จุ่นสิ้นลมหายใจ…

ที่จริงแล้วเขาไม่ได้สิ้นลมหายใจอย่างแท้จริง!

แต่เป็นเพราะว่าเขาได้ทานยาพิษของท่านเมิ่งเข้าไปเล็กน้อย ซึ่งอีกฝ่ายบอกว่ายานี้จะทำให้หลับคล้ายคนตายได้ คาดว่ายาพิษนี้คงมีส่วนประกอบของยานอนหลับอยู่ด้วย ฉะนั้นจึงกินเข้าไปอย่างมั่นใจ

แต่ว่า

เรื่องนี้ ทำให้หลี่จุ่นรู้สึกคาดไม่ถึง

เพราะว่า

คนที่ขายขนมเปี๊ยะ อดีตเคยเป็นคนเชือดหมู

อีกอย่าง หลี่จุ่นยังเคยเอาสุราหลงไถที่กลั่นขึ้นมาในครั้งแรกให้เขาดื่มถึงสองไห คนผู้นี้จึงคอยช่วยเหลือเขาอย่างสุดกำลังความสามารถมาตลอด

คนผู้นี้มีฝีมือสูงส่ง!

ไม่แน่ว่า อาจจะสูงพอๆกับหม่าหยวนฮั่น!

เพราะว่า ฝีมือการใช้ดาบของเขา สามารถหั่นเนื้อสามแบบที่เจิ้นกวนซีใน《สุยหู่จ้วน》ไม่สามารถทำได้!

หลี่จุ่นเคยกังวลใจมาก่อน กังวลที่ทำไม่สำเร็จ

แน่นอนว่า!

หลังจากที่หลี่จุ่นตายแล้วเกิดใหม่ ช่วงเวลาที่อยู่ในบ้านตระกูลเฟิง ตนก็ได้ทบทวนแผนการทั้งหมดอย่างละเอียดอีกที จึงสังเกตเห็นว่า…มีช่องโหว่เยอะมาก!

ทุกก้าวล้วนเฉียดความเป็นความตาย!

ท้ายที่สุดแล้วเทพเจ้าได้ช่วยเขาไว้หลายครั้ง!

อย่างเช่น ขณะที่อาหยวนใช้ดาบแทงเข้าไปหนึ่งที ตนอาจจะสิ้นลมหายใจได้เลยทันที!

ใครบอกว่าจะไม่ตายทันทีล่ะ?

หลี่จุ่นคงไม่มีความมั่นใจถึงเพียงนี้!

สรุปคือ!

แผนการทั้งหมดอยู่ในความเสี่ยงอย่างยิ่ง…ทุกอย่างล้วนอาศัยความโชคดีของเขาทั้งนั้น!