องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 842

สถานการณ์สงครามของราชวงศ์อู่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก กองทัพจำนวนสี่แสนนายของแคว้นจ้าวยึดครองด่านเหิงกู่แล้ว!

ข่าวนี้แน่นอนว่ามันก็ต้องแพร่กระจายมาถึงแคว้นหนาน!

ณ เมืองหลวงของแคว้นหนาน สวนหลวงของจักรพรรดิ

จักรพรรดิหญิงแคว้นหนานผู้ซึ่งงามหยดย้อยในใต้หล้าพร้อมกับเรือนร่างที่มิมีใครหาเทียบได้ สวมชุดคลุมมังกรและมงกุฎทองคำ!

ยืนเอามือไพล่หลัง มองไปทางทิศเหนือ!

ข้างหลังนางมีชายในชุดขุนนางอายุราว ๆ สี่สิบปียืนก้มศีรษะด้วยความเคารพ

รอคำตอบจากจักรพรรดิหญิง

ดอกไม้ในสวนช่วงนี้กำลังเบ่งบาน ดอกไม้หลากหลายสีบานสะพรั่งงดงามตระการตา

ในขณะนี้ กลิ่นหอมของดอกไม้อบอวลไปทั่วทั้งทางเดิน

ชายคนนั้นรู้สึกมึนกับกลิ่นเหล่านี้เล็กน้อย

หรืออาจจะเป็นเพราะกลิ่นกายของจักรพรรดิหญิงด้วย เขาแอบคิดในใจ

ในเวลานี้ จักรพรรดิหญิงก็ค่อย ๆ เอ่ยปาก

ริมฝีปากสีแดงเผยอออกช้า ๆ น้ำเสียงที่ดูค่อนข้างเย็นชาแฝงด้วยรอยยิ้มนิดหน่อย

“คราวนี้ถึงเวลาที่ราชวงศ์อู่จะต้องงัดไม้ตายที่แท้จริงออกมาแล้วล่ะ อย่างไรก็ตามแคว้นฉียังยึดครองอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ รอโอกาสที่จะรุกเข้าไปทางตะวันออกเมื่อใดก็ได้ ลูกไม้ของคนผู้นั้นของราชวงศ์อู่จะมีอีกเท่าไรกันเชียว ถึงจะเป็นฉี แล้วจะต้านทานได้อย่างไร”

ชายคนนั้นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า

“ฝ่าบาท เพราะฉะนั้นข้าน้อยคิดว่าแคว้นหนานของเราถึงเวลาที่จะต้องยกทัพแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

จักรพรรดิหญิงไม่ได้หันกลับมา เพียงแค่พยักหน้าแล้วพูดว่า

“ถูกต้อง! แคว้นหนานของเราก็คือมีดคมสุดท้ายในสงครามครั้งนี้ ต้องพุ่งแทงไปยังกลางใจของราชวงศ์อู่! บอกบรรดาลัทธิขงจื๊อว่าภายในหนึ่งเดือน เมื่อกองทัพแคว้นฉีเคลื่อนทัพไปทางทิศตะวันออก แคว้นหนานของเราก็จะยกทัพจากทางใต้ และเข้าโจมตีจงหยวนทั้งสองฝั่ง!”