เข้าสู่ระบบผ่าน

องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 854

หลี่เจิ้งในห้องทรงพระอักษร

ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็ได้ข่าว

เสิ่นเลี่ยถูกยอดฝีมือลึกลับช่วยไป ออกจากเมืองหลวงได้สำเร็จ!

หลี่เจิ้งพลันขมวดคิ้ว

จากนั้นก็ส่ายหน้าหัวเราะแห้งพูด

“สมกับที่เป็นเสิ่นไท่ฟู่ เตรียมการทุกอย่างไว้แล้วดังคาด...ข้าต้องการเอาอะไรจากเขาสักหน่อย ช่างเป็นการหวังมากเกินไปจริง ๆ”

หวังเหลียนกลับขมวดคิ้วมุ่นและพูดขึ้นทันที

“ฝ่าบาท...กระหม่อมคิดว่ายอดฝีมือลึกลับสองคนนี้ไม่ธรรมดาพ่ะย่ะค่ะ”

“อ้อ หมายความว่ายังไง” หลี่เจิ้งถามต่อ

หวังเหลียนตอบ

“ฝ่าบาท นอกเมืองมีนักฆ่าพันคน ล้วนเป็นคนที่กระหม่อมเลือกเฟ้นอย่างดี อาจไม่ใช่หนึ่งในร้อย แต่นั่นก็เป็นผู้กล้าอย่างยิ่ง ต่อให้ข้าน้อยอยากเอาตัวรอดออกมาอย่างปลอดภัย...ก็ไม่ง่าย”

หลี่เจิ้งหรี่ดวงตา ก่อนจะถอนหายใจพูด

“ข้ารู้ว่ายอดฝีมือลึกลับที่ว่ามาจากไหน...ลัทธิเทียนซาน”

หวังเหลียนแววตาเข้มฉับพลัน ครู่หนึ่งมิเอ่ย

หลี่เจิ้งพูดอย่างใจเย็น

“ปีนั้นทีแรกกวาดล้างลัทธิเทียนซานได้ แต่สุดท้ายเสิ่นคั่วปล่อยเสือกลับเข้าป่า...ข้าไม่เข้าใจวิธีการทำของเขามาตลอด”

“นึกว่าเขาทำอย่างนี้เพราะเห็นแก่ที่ฮูหยินของตนมาจาลัทธิเทียนซาน แต่ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว ที่แท้เขาคิดถึงภาพนี้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว...”

ตอนที่ถูกล็อก
คุณจะสามารถอ่านตอนนี้ได้ฟรีในอีก:--:--:--:--

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน