หลี่จุ่นดื่มน้ำชาเสร็จ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก!
ไม่ถูก!
คราวก่อนอยู่ที่ชายแดนเหนือก็นึกว่าตัวเองเกิดภาพหลอนเหมือนกัน ถึงทำให้ฮูหยินซื่อบื้อบ้านตัวเองคนนี้หายไปได้...
หลี่จุ่นจูงรถม้าหาทั้งในและนอกเมืองหน้าด่าน ทว่าหาหลายรอบแล้วก็ไม่เจอ หลี่จุ่นขมวดคิ้วมุ่น
ไม่มีเงาเสิ่นจิงหงเลย
“สงสัยจะคิดไปเองจริง ๆ...หรือว่า ช่วงนี้เราคิดถึงฮูหยินซื่อบื้อคนนี้มาก”
หลี่จุ่นส่ายหน้าอยู่ในใจ ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง
จากนั้นก็จูงรถม้าออกจากด่านเฟิงเป่ย
ทว่า
ขณะที่เขาจากไปได้ไม่นาน
เสิ่นจิงหงในชุดทะมัดทะแมง แต่งตัวองอาจห้าวหาญอย่างยิ่ง มือถือกระบี่ปรากฏอยู่สถานที่ที่หลี่จุ่นอยู่ นางค้นหาอย่างร้อนรน
คล้ายกำลังหาคนเหมือนกัน
ถูกต้อง!
เสิ่นจิงหงกำลังหาคนจริง ๆ และกำลังหาหลี่จุ่นอยู่!
เมื่อครู่นางเพิ่งเข้าเมือง เนื่องจากไม่เคยได้เบาะแสใด ๆ ในใจจึงรู้สึกหนักอึ้ง เดินก้มหน้าก้มตา
แต่แล้วชั่ววูบหนึ่ง นางเหมือนเห็นหลี่จุ่น เห็นหลี่จุ่นกำลังมองตัวเองจากแผงลอยน้ำชาข้างถนนแห่งหนึ่ง
เสิ่นจิงหงไม่ทันตอบสนอง นึกว่าตัวเองหลอนไป
กระทั่งนางฉุกคิดถึงภาพตอนที่อยู่ชายแดนเหนือก็พลันตอบสนอง วิ่งไปดูที่แผงลอยน้ำชา กลับพบว่าที่นั่นไม่มีคนแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...