เข้าสู่ระบบผ่าน

องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 855

หลี่จุ่นดื่มน้ำชาเสร็จ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก!

ไม่ถูก!

คราวก่อนอยู่ที่ชายแดนเหนือก็นึกว่าตัวเองเกิดภาพหลอนเหมือนกัน ถึงทำให้ฮูหยินซื่อบื้อบ้านตัวเองคนนี้หายไปได้...

หลี่จุ่นจูงรถม้าหาทั้งในและนอกเมืองหน้าด่าน ทว่าหาหลายรอบแล้วก็ไม่เจอ หลี่จุ่นขมวดคิ้วมุ่น

ไม่มีเงาเสิ่นจิงหงเลย

“สงสัยจะคิดไปเองจริง ๆ...หรือว่า ช่วงนี้เราคิดถึงฮูหยินซื่อบื้อคนนี้มาก”

หลี่จุ่นส่ายหน้าอยู่ในใจ ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง

จากนั้นก็จูงรถม้าออกจากด่านเฟิงเป่ย

ทว่า

ขณะที่เขาจากไปได้ไม่นาน

เสิ่นจิงหงในชุดทะมัดทะแมง แต่งตัวองอาจห้าวหาญอย่างยิ่ง มือถือกระบี่ปรากฏอยู่สถานที่ที่หลี่จุ่นอยู่ นางค้นหาอย่างร้อนรน

คล้ายกำลังหาคนเหมือนกัน

ถูกต้อง!

เสิ่นจิงหงกำลังหาคนจริง ๆ และกำลังหาหลี่จุ่นอยู่!

เมื่อครู่นางเพิ่งเข้าเมือง เนื่องจากไม่เคยได้เบาะแสใด ๆ ในใจจึงรู้สึกหนักอึ้ง เดินก้มหน้าก้มตา

แต่แล้วชั่ววูบหนึ่ง นางเหมือนเห็นหลี่จุ่น เห็นหลี่จุ่นกำลังมองตัวเองจากแผงลอยน้ำชาข้างถนนแห่งหนึ่ง

เสิ่นจิงหงไม่ทันตอบสนอง นึกว่าตัวเองหลอนไป

กระทั่งนางฉุกคิดถึงภาพตอนที่อยู่ชายแดนเหนือก็พลันตอบสนอง วิ่งไปดูที่แผงลอยน้ำชา กลับพบว่าที่นั่นไม่มีคนแล้ว

ตอนที่ถูกล็อก
คุณจะสามารถอ่านตอนนี้ได้ฟรีในอีก:--:--:--:--

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน