องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 858

มาดที่เห็นเป็นเรื่องธรรมดาเช่นนี้ ใหญ่โตไม่น้อยเลย

ฐานะของผู้ที่มาคงไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง

หลี่จุ่นจะเดินไปทันที แต่อาหยวนรั้งไว้ กระซิบว่า

“ระวัง”

หลี่จุ่นพยักหน้าแล้วเดินไป

“เชิญ!”

ผู้หญิงในชุดทะมัดทะแมงผู้นั้นยิ้มน้อย ๆ มองหลี่จุ่นอย่างละเอียดทีหนึ่ง ก่อนจะให้เขาเข้าห้องส่วนตัว

หลี่จุ่นย่างเท้าเข้าไป

ดังคาด!

ในห้องส่วนตัวมีชายหนึ่งหญิงหนึ่งนั่งอยู่

ข้างตัวทั้งสองนอกจากจะมีผู้หญิงในชุดทะมัดทะแมง ยังมีชายกอดกระบี่หน้าเย็นชาอีกคนหนึ่ง

หลี่จุ่นกลืนน้ำลายลงอึก

พาผู้ติดตามมาด้วยเยอะแยะอย่างนี้ ทั้งยังมีฝีมือดี...น่ากลัวว่าสองคนนี้จะไม่ใช่แค่คนของขุนนางใหญ่แล้ว

หลี่จุ่นมองทั้งสองแวบหนึ่ง

คนหนึ่งเป็นชายหนุ่ม หน้าตาขาวสะอาดจะเทียบเท่าเขาได้แล้ว แต่แน่นอนว่าหล่อน้อยกว่า

ผู้หญิงอีกคนสวมผ้าปิดหน้าจริง ๆ เผยออกมาแค่ดวงตาคู่หนึ่ง

อีกทั้งเวลานี้แค่นั่งอยู่บนเก้าอี้เฉย ๆ ไม่ได้กินอาหาร ท่านั่งสง่างามมาก

พอเห็นหลี่จุ่นเข้ามา

มองมาฉับพลัน แต่ดูความหมายในนั้นไม่ออก

ทว่าดวงตาทั้งคู่งดงามมาก

เหมือนน้ำพุร้อนที่อยู่ลึก

“นายท่าน เชิญมาแล้วเจ้าค่ะ!”

ผู้หญิงในชุดทะมัดทะแมงรายงานทันที

ชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าก้มตากินอยู่เงยหน้าขึ้น ดื่มน้ำชาอึกหนึ่งก่อนจะผ่อนลมและยิ้มพูด

“ท่านก็คือเถ้าแก่ของร้านนี้หรือ ท่านเป็นคนคิดค้นหม้อไฟนี้ใช่หรือไม่”

แต่

ชายหนุ่มสีหน้าชะงักไป

หลี่จุ่นคิด คงเพราะอึ้งในความหล่อของเขา!

หลี่จุ่นกำหมัดพลัน พยักหน้าตอบ

“ถูกต้อง นายท่าน ข้าเป็นคนคิดขึ้นมาเอง!”

“ฮ่า ๆ ๆ ไม่เลวจริง ๆ! เจ้าเนี่ย รสดียิ่งนัก ท่านเก่งจริง ๆ!” ชายหนุ่มเอ่ยปากชื่นชม

ที่แท้ก็เป็นพวกรักการกินนี่เอง

หลี่จุ่นคิดในใจและพูดขึ้น

“ทำให้ท่านชอบได้เป็นเกียรติของข้าแล้ว”

“ฮ่า ๆ ๆ ท่านพูดจาชวนให้คนสบายใจนัก”

ชายหนุ่มมองประเมินหลี่จุ่นทีหนึ่ง ยิ้มพูด

อีกฝ่ายไม่ตอบ แค่ขยับสายตาเล็กน้อย จ้องเขาตรง ๆ

ชายหนุ่มรู้ความ กินอาหารเงียบ ๆ

“พี่ ท่านไม่กินสักหน่อยจริงหรือ เจ้าเนี่ยรสชาติดีมากเลยนะ ข้าไม่เคยกินของอร่อยอย่างนี้มาก่อน”

อีกฝ่ายส่ายหน้า

ชายหนุ่มจึงได้แต่กินเอง

หลังจากหลี่จุ่นออกไป สีหน้าแปลกประหลาดเล็กน้อย

กระซิบกับอาหยวน

“สองคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา ผู้หญิงที่อยู่ข้างในนั้นน่าจะเป็นยอดฝีมือเหมือนกัน เจ้าระวังหน่อย อย่าให้อีกฝ่ายรู้ว่าเจ้ามีวรยุทธ์”

อาหยวนสายตาจริงจังบางส่วน ผงกศีรษะทันที

นอกเสียจากอีกฝ่ายจะมีวรยุทธ์สูงกว่านางมาก ไม่อย่างนั้นนางจงใจปกปิด อีกฝ่ายยากจะดูออกว่านางเป็นคนในสายเดียวกัน

“พี่หลิงจือ ข้าไปก่อนนะ”

หลี่จุ่นกำชับคำหนึ่ง

พอออกจากร้านหม้อไฟก็วิ่งตรงไปหาทัวทัวที่ทางตะวันตกของเมือง

ทว่า

ระหว่างทางจู่ ๆ ก็มีคนขวางไว้

คนที่ขวางเขาก็คือผู้หญิงในชุดทะมัดทะแมงคนนั้นในร้านหม้อไฟนั่นเอง!

อีกฝ่ายยิ้มพูด

“คุณชายสวี นายเราอยากเชิญท่านไปพบเป็นการส่วนตัวสักหน่อย!”