เฟิงเป่าจินตกตะลึง
โกรธจนหัวเราะ เอ่ยเสียงเย็นชา
“จิ่งอ๋องช่างมีอารมณ์ขันนัก คนไม่รู้ยังจะถูกหลอกเข้าให้จริง ๆ แต่น่าเสียดาย ข้าไม่โดนหลอกง่ายอย่างนั้นหรอก”
“แค่ก ๆ”
หลี่จุ่นไอแห้งทันที รู้สึกอายไม่มากก็น้อย
แต่ก็ยังพูดแบบเห็นเป็นธรรมชาติ
“คนพเนจรอยู่ในยุทธภพ ต้องระวังมากหน่อย ถ้าท่านหลอกข้าเล่า จริงไหม”
เฟิงเป่าจินมองเขาด้วยสายตาเย็นชา
“จิ่งอ๋องกล่าวจุดประสงค์การมาของท่านเถอะ ข้าไม่มีเวลาจะเล่นกับท่านมากขนาดนั้น ถ้าไม่เห็นแก่ท่านพ่อ ตอนนี้ก็จับกุมตัวท่านส่งไปถามฮ่องเต้ราชวงศ์อู่ว่าหมายความว่าอย่างไรแล้ว”
หลี่จุ่นตอบ
“ใต้เท้ากล่าวหนักไปแล้ว ถ้าข้าจำไม่ผิด ดูเหมือนว่าฝ่าบาทของท่านจะอนุญาตให้ชาวราชวงศ์อู่เข้าแคว้นหนานได้แบบไม่มีข้อยกเว้นกระมัง”
เฟิงเป่าจินแค่นเสียงหัวเราะ
“มิผิด ท่านพูดถูก แต่ท่านไม่ได้มอบหลักฐานใด ๆ ดังนั้นท่านอ๋องเข้าแคว้นหนานเราอย่างผิดกฎหมาย!”
“หากจิ่งอ๋องอยากท่องเที่ยวในแคว้นหนานเรา ข้าย่อมยินดีต้องรับถึงที่สุดอยู่แล้ว แต่เชิญท่านอ๋องกลับไปยื่นใบรับรองของจริงที่เหมืองหน้าด่านก่อน เช่นนั้นด้วยฐานะอ๋อง แม้ข้ามาต้อนรับด้วยตัวเองก็เป็นเรื่องที่สมควร”
หลี่จุ่นลูบจมูก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...