หลี่จุ่นมาถึงสถานที่ฝึกเดิมและเริ่มฝึก
ไม่นานซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ก็มา นั่งอยู่ข้าง ๆ
สองศิษย์อาจารย์ฝึกวรยุทธ์ด้วยกัน
“อีกสามครั้งก็น่าจะได้แล้ว” ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์พูดเสียงละมุน
หลี่จุ่นอึ้ง แล้วจึงถาม
“อีกสามครั้งข้าก็ไม่ต้องมาฝึกกับท่านแล้วหรือ”
“ไม่ใช่ อีกสามครั้งก็ไม่ต้องอาบแสงจันทร์ฝึกแล้ว” ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ตอบ
หลี่จุ่นพูดในใจ ‘นึกว่าไม่ต้องฝึกแล้วเสียอีก’ เกือบผิดหวังในใจ
ยังดีที่ได้ฝึกต่อ
สองศิษย์อาจารย์ฝึกยุทธ์ท่ามกลางแสงจันทร์จบก็เดินออกจากถ้ำหินย้อยและกลับโถงใหญ่
“ข้าเห็นเจ้าน่าจะเคยฝึกหมัดมวยมาแล้ว ตั้งแต่คืนนี้ ข้าจะสอนทักษะขาให้เจ้า” ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์เอ่ยปาก
“ขอรับ ท่านอาจารย์!”
หลี่จุ่นดีใจ
ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์พยักหน้าเล็กน้อย เอามือไพล่หลังเดินย่ำเท้าอยู่ตรงหน้า ก่อนจะพูดช้า ๆ
“ทักษะขานี้ข้าตั้งชื่อว่าขาลมกรด เอาชนะด้วยความเร็วขา เมื่อฝึกถึงระดับสูง ชั่ววูบหนึ่งจะสามารถเตะต่อเนื่องหลายสิบครั้งได้ นับว่าอานุภาพไม่สิ้น ศัตรูสามารถโจมตีช่วงล่างของเขาได้ ทำให้อีกฝ่ายยากจะป้องกัน”
ชั่ววูบหนึ่งหลายสิบครั้งหรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...