องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 918

พอถึงค่ายทหาร พอเหล่าทหารรู้ว่าแม่ทัพผู้เฒ่าเฟิงอู่หังจะกลับมาเป็นจอมทัพอีกครั้ง ทหารเก่าแก่ไม่น้อยน้ำตาไหลพรากทันที

ปีนั้นออกรบแม่ทัพผู้เฒ่า นั่นน่าเกรงขามเพียงไร

เดิมนึกว่าจะไม่มีโอกาสได้พบแม่ทัพผู้เฒ่าอีกแล้ว คิดไม่ถึงว่าแม่ทัพผู้เฒ่าที่ลงจากตำแหน่งจะกลับมาเป็นจอมทัพอีกครั้ง!

“แม่ทัพผู้เฒ่ากลับมาแล้ว ดีจริง ๆ!”

“นั่นสิ แม่ทัพผู้เฒ่านำพวกเรา ยังมีอะไรต้องกังวลอีก”

“ยอดเยี่ยมไปเลย แม่ทัพเฟิง ในที่สุดท่านก็กลับมาร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับพี่น้องแล้ว!”

“ฆ่า! ฆ่ามารดามัน! แม่ทัพเฟิง...ข้ารอท่านมาหลายปีแล้ว!”

“…”

ทันทีที่ร่างเฟิงอู่หังปรากฏในค่ายทหารก็ดึงดูดความตะลึงทั้งกองทัพได้ทันที

ทหารเก่ามากมายเข้ามาทำความเคารพกับแม่ทัพผู้เฒ่าเงียบ ๆ

แม้เฟิงอู่หังไม่อยู่ในสนามรบหลายปี บอกลาชีวิตกรำศึกมานาน แต่วันนี้พอได้เห็นทหารผู้ใต้บังคับบัญชาในวันวานของตัวเองก็อดน้ำตาร่วงไม่ได้

กาลเวลาเร่งคนให้แก่ ไม่แก่คือหัวใจคน

ตลอดช่วงบ่าย เฟิงอู่หังเดินอยู่ในค่ายทหารพร้อมองครักษ์ยอดฝีมือสองคน

ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบบรรดาทหาร พูดคุยเรื่องในอดีตกับผู้ใต้บังคับบัญชาเก่า บรรยากาศตื่นตระหนกแต่เดิมในกองทัพที่มีอยู่เล็กน้อย มลายหายสิ้นทันที

พอเฟิงอู่หังมาถึงกองทัพ ก็สร้างขวัญกำลังใจทหารเลย!

ตกค่ำ

เฟิงอู่หัง หลี่จุ่น จักรพรรดินีและเฟิงเป่าจิน ทั้งสี่รวมตัวกันอยู่ในกระโจม

เฟิงอู่หังเอ่ย

“ทัพหน้านี้สำคัญอย่างยิ่งยวด แบ่งเป็นหลายสาย เริ่มเดินทางจากจุดต่าง ๆ สุดท้ายรวมตัวกันที่ด่านควาย เช่นนี้หนึ่งหลบสายตาของศัตรูได้ โจมตีแบบไม่ทันรับมือ!”

เฟิงเป่าจินพลันเอ่ย “เช่นนี้จะดียิ่งนัก แผนการยอดเยี่ยม!”

จักรพรรดินีก็พยักหน้าเบา ๆ เหมือนกัน

เฟิงอู่หังมองหลี่จุ่นแล้วพูด “เจ้าหนู เจ้าคิดว่ายังไง”

เวลานี้หลี่จุ่นคือคนที่วางกลยุทธ์ของกองทัพ ดังนั้นไม่ว่าจะตัดสินใจยังไงก็สมควรรับฟังความคิดเห็นของหลี่จุ่น

หลี่จุ่นคิดแล้วจึงเอ่ย

“ท่านจอมทัพกล่าวถูกต้อง สมควรแยกกันเดินทาง แบ่งหน่วยเป็นย่อย จะเป็นที่จับสังเกตของศัตรู โจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว ท่านวางแผนเช่นนี้ เหมาะสมยิ่งนัก!”

เฟิงอู่หังพยักหน้าด้วยความพอใจทันที ก่อนจะเอ่ย

หนนี้จักรพรรดินีเห็นด้วยทันที

พวกเขานั่งล้อมวงหารือรายละเอียดแผนการเดินทัพ เฟิงอู่หังจึงเอ่ย

“เรื่องจะรอช้าไม่ได้ ให้หยวนเฟิงนำทหารบุกเดี๋ยวนี้ คืนนี้จะได้ยึดด่านควายให้ได้!”

“ยอด!” เฟิงเป่าจินผงกศีรษะเห็นด้วย

จักรพรรดินีก็พยักหน้าเหมือนกัน กล่าวด้วยแววตาคมกริบ

“เช่นนั้นก็เชิญจอมทัพออกคำสั่งเถอะ!”

ทว่า

ตอนนี้เอง

จู่ ๆ หลี่จุ่นก็พูดขึ้นว่า

“ข้าไม่ค่อยวางใจ ข้าอยากร่วมเดินทางกับแม่ทัพหยวน”

เมื่อพูดออกมา จักรพรรดินีหรี่ดวงตาฉับพลัน

เฟิงเป่าจินแววตากลับแปลกออกไป

เจ้านี่คงไม่หนีนะ