องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 923

เขาต้องการผลลัพธ์แบบนี้นี่แหละ!

ยึดเมืองหน้าด่านด้วยการสูญเสียที่น้อยที่สุด!

เหตุนี้จึงแบ่งการโจมตีออกเป็นสองระลอก ระลอกแรกปะทะกับศัตรู หากทั้งสองฝ่ายมีกำลังสูสีกัน เช่นนั้นต้องเป็นศึกหนักแน่

ทัพศัตรูต้องนึกว่าตัวเองทำได้แน่

ผลคือพอพวกเขาเห็นว่าข้างหลังยังมีศัตรูอีกมาก เช่นนั้นจะต้องตกใจจนหนีไปเลย

เขาให้กำลังพลสองชุดโจมตีในระยะที่ไม่นานมาก ควบคุมความหวังของศัตรูและใช้จิตวิทยากับก่อนและหลังตีแตกอย่างยอดเยี่ยม

ก็จะไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายมากนัก

มิเช่นนั้น

ให้ทหารหมื่นนายบุกไปแต่ทีแรก อีกฝ่ายคงหนีไปไม่ได้แล้ว จะบาดเจ็บล้มตายหนัก

เช่นกัน ฝั่งตัวเองก็จะบาดเจ็บล้มตายมากด้วย!

เขาไม่อยากเห็นภาพนี้

อย่างไรเขาก็เป็นชาวราชวงศ์อู่

อีกอย่าง

ยังมีอีกข้อหนึ่ง การแบ่งคนเป็นสองระลอกก็เพื่อหลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ที่กองทัพทั้งหมดจะติดอยู่ในนั้น

ถ้าที่นี่ศัตรูมีกำลังพลอยู่เป็นจำนวนมากแล้วรอให้พวกเขามาหา เช่นนั้นหนึ่งหมื่นคนเข้าไป ครึ่งหนึ่งได้จบเห่อยู่ที่นี่แล้ว

หยวนเฟิงได้ยินหลี่จุ่นบอกว่าไม่เลวจึงอึ้งไปชั่วขณะ ไม่ค่อยเข้าใจ

กลับได้ยินหลี่จุ่นออกคำสั่ง

“พักเตรียมตัวอยู่กับที่ทันที ทิ้งคนเฝ้าเมืองสองพันคน ที่เหลือขึ้นเหนือไปภูเขาหลงจ่าง! จำเอาไว้ อย่ารบกวนประชาชน ใครขัดขืนฆ่าไม่เว้น!”

“ขอรับ!”

หยวนเฟิงไม่มีเวลาคิดให้มาก รีบไปปฏิบัติทันที

สองเค่อให้หลัง

ทิ้งคนเฝ้าอยู่ที่ด่านควายสองพันคน ที่เหลือตามทัพใหญ่ขึ้นเหนือ

……

บนภูเขาหลงจ่าง

ผู้นำห้าและผู้นำสามของเขาเฟิงโหยวกำลังกอดรัดพันกลิ้งกันอยู่ริมธารน้ำภูเขา ด้านบนคือน้ำตกขนาดใหญ่เทตกลงมา ส่งเสียงซ่า ๆ ดังสนั่น กลบทุกสรรพเสียง

ผู้นำสามอยู่ด้านล่าง ผู้นำห้าอยู่ควบขี่อยู่ด้านบน

สื่อสารแบบดั้งเดิมกันไม่หยุด ต้องการกันและกันอย่างบ้าคลั่ง

ภาพเหตุการณ์ร้อนแรงกว่าปกติ

เพื่อเติมเต็มผู้นำห้า เส้นเสียงโทรโข่งของผู้นำสามตะโกนจนทั้งภูเขาสะเทือน ท่วงทำนองนั้นใกล้จะกลบเสียงน้ำตกแล้ว

โชคดีคือ ยังกลบเสียงได้

เพราะมาหลายครั้งแล้ว

ดึกดื่นเที่ยงคืน ทั้งสองระบายความเงียบเหงาว้าเหว่ที่ไม่เคยได้แลกเปลี่ยนกันหลายวัน ราวกับเอาให้หนำใจในคราวเดียว!

“ตู...”

“ตู...”

“ตู...”

“เกิดอะไรขึ้นหรือ!”

“เอาไว้ค่อยเล่าระหว่างทาง พวกเจ้ารีบไปเก็บของก่อน!”

ไม่ถึงครึ่งชั่วยาม

กำลังพลเกือบสามหมื่นคนที่ปักหลักอยู่บนเขาที่แต่เดิมยกขบวนออกจากที่มั่นเดิมด้วยความรวดเร็ว

ดีที่จอมทัพสั่งแต่แรก

ให้พวกเขาถางที่ทางทำถนนในป่าไว้แล้ว

เพื่อการอพยพกำลังพลกะทันหันแบบนี้นี่แหละ

ดังนั้นแม้ข่าวอพยพจะกะทันหัน แต่พวกเขาก็หนีได้เร็วมาก

ไม่เสียเวลาสักนิด!

ภายใต้การนำของผู้นำทั้งห้าของเขาเฟิงโหยว จูซานเหล่าและโจวชิง

กำลังพลเกือบสามหมื่นคนข้ามภูเขาหายเข้าสีสันแห่งรัตติกาลเร็วมาก

ถอนกำลังออกจากภูเขาหลงจ่างหมดในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม

ถัดมาไม่ถึงครึ่งชั่วยาม

ทางตะวันออกห่างจากที่มั่นเดิมของพวกเขาไม่ถึงสิบลี้ ทัพใหญ่แปดพันคนของแคว้นหนานยกขบวนมาถึง ปักหลักเร็วไว ขวางบนเส้นทางจะขึ้นเหนือ

ในค่ายบัญชาการชั่วคราว

หลี่จุ่นเรียกหยวนเฟิงมาและสั่ง

“แม่ทัพหยวน เรียกรวมพลเดี๋ยวนี้ ข้าจะสอนทำกับดักดักซุ่มกับพวกท่าน สกัดทัพศัตรูทางเหนือมาโจมตี!”