องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 933

นายอำเภอและปลัดอำเภอผิงอันพลันไม่กล้าถามมากมาย

พวกเขารู้ที่มาที่ไปของใต้เท้าเจียงผู้นี้เป็นอย่างดี เป็นถึงรองเจ้ากรมโยธาผู้สง่าเลยนะ!

กล้ายั่วให้เขารำคาญเสียที่ไหนกันล่ะ?

ยกย่องประเคนบูชายังไม่ทันเลย

เจียงเฟิงคิดไม่ตกว่าทำไมอีกฝ่ายต้องบุกโจมตีอำเภอผิงอันในช่วงเวลานี้ด้วย เขาพลันส่ายหน้า พลางเห็นเหล่าทหารที่ถูกระดมพลจากทุกประตูให้มายังประตูทางใต้ถึงกันหมดแล้ว

เขาเองก็รีบตามไปประตูทางใต้เช่นกัน

เขาอยากจะดูซิว่า ใครเป็นคนบัญชาการทหารกันแน่

สุดท้ายยืนมองบนกำแพงทีหนึ่ง ผู้บัญชาการที่อยู่บนม้านอกเมืองนั่นมันเฟิงอู่หังไม่ใช่หรือ?!

ตอนที่เจียงเฟิงยังหนุ่มยังแน่นเขาเคยเห็นผู้บัญชาการอันดับหนึ่งแห่งแคว้นหนานผู้นี้มาก่อน เรียกได้ว่าเป็นผู้ที่มีบุคลิกลักษณะที่โดดเด่นไร้ขีดจำกัด!

แม้จะไม่มีใครนำเขามาเปรียบเทียบกับจอมทัพเหยียนและเจิ้นเป่ยอ๋องแห่งราชวงศ์อู่ แต่ทว่าคนผู้นี้บัญชาการทหารได้เก่งกาจเป็นอย่างยิ่ง ยอดเยี่ยมสุด ๆ จะดูถูกไม่ได้เชียว!

เช่นนั้นก็น่าแปลกยิ่งนัก เมืองเฟิงหลิงไม่เอาแล้วหรือ?

ตกลงเฟิงอู่หังผู้นี้คิดจะทำอะไรกันแน่?!

ไม่คุ้มกันเมืองเฟิงหลิง ทว่ากลับมาตีอำเภอผิงอัน นี่หมายความว่าอย่างไร?

“ท่าไม่ดีแล้ว!”

ในใจของเจียงเฟิงพลันตึงเครียด กลัวว่าความลับของอำเภอผิงอันจะถูกค้นพบแล้ว!

ฉะนั้นเฟิงอู่หังก็เลยบุกโจมตีมา!

แต่ว่า

มันถูกค้นพบได้อย่างไรกัน?

นี่ไม่มีเหตุผลเลย!

แย่แน่แท้แล้วจริง ๆ!

เจียงเฟิงรีบออกคำสั่ง รักษาเมืองอย่างสุดชีวิต ห้ามเสียไปเด็ดขาด!

เขารีบให้คนแพร่คำสั่งไปที่อิงโจวด้วยความรวดเร็ว!

หากปกป้องอำเภอผิงอันเอาไว้ไม่ได้ ก็ต้องช่วงชิงกลับมาให้เร็วที่สุดถึงจะได้!

ด้วยเหตุนี้ กองกำลังของอิงโจวนั่นก็ยังต้องรีบมาสนับสนุนให้เร็วที่สุดถึงจะดี!

ดูจากท่าทีในตอนนี้ เป็นไปได้มากว่าจะป้องกันไม่อยู่แล้ว

แต่ทว่า

ก่อนที่จะล่าถอยไปชั่วคราว ต้องจัดการเรื่องบางอย่างให้เรียบร้อยเสียก่อน

เจียงเฟิงรีบหมุนม้าวิ่งกลับไป แต่ทว่าไปได้ไม่ไกลเท่าไร ก็มีคนมารายงาน

“ใต้เท้าขอรับ แย่แล้วขอรับ ประตูทางตะวันตกมีทัพศัตรูอยู่เป็นจำนวนมาก และตีประตูทางตะวันตกแตกเรียบร้อยแล้ว กำลังบุกเข้ามาในเมืองขอรับ!”

“อะไรนะ?!”

ครั้นเจียงเฟิงได้ยินดังนั้น ในใจก็เต้นตึกตัก ๆ สีหน้าพลันเปลี่ยนไปในทันที!

รีบเอ่ยถามขึ้นว่า “ตกลงแล้วทัพศัตรูมีจำนวนเท่าไรกันแน่?”

ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้?

ทางประตูตะวันตกทำไมถึงได้มีทัพศัตรูจำนวนมากเช่นกันล่ะ?!

“เรียนใต้เท้า เกรงว่าจะมีกำลังพลสองสามหมื่นนายเลยขอรับ...”

ประตูเมืองถูกเปิดออก เฟิงอู่หังขี่ม้านำทหารที่อยู่เบื้องหลังเข้ามา

ไม่นานก็ไปรวมกับที่อยู่บนถนนสายใหญ่กลางเมือง และทัพใหญ่ของหลี่จุ่นที่เข้ามาจากทางตะวันตก

“กุนซือยอดเยี่ยมอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ!”

เฟิงอู่หังเห็นหลี่จุ่น ก็พลันรู้สึกทอดถอนใจอย่างเริงร่า

เขาคิดไม่ตกเรื่องที่หลี่จุ่นให้เขาโจมตีเข้ามาก่อน แล้วตัวหลี่จุ่นเองโจมตีเข้ามาทีหลังได้อย่างไร?

นี่คือส่งเสียงบูรพาฝ่าตีประจิมหรือ!

แต่เจียงเฟิงได้ยินว่าทางประตูตะวันตกถูกโจมตีแล้ว กำลังพลจำนวนมากเข้ามา จึงให้ถอยทัพอย่างเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะถูกล้อมหน้าล้อมหลัง ถึงเวลานั้นอาจจะแย่เป็นแน่แท้แล้ว!

จะว่าไปแล้วเจียงเฟิงผู้นี้ก็ไม่ธรรมดาเลย

หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นอย่างเริงร่า

“ท่านอาวุโสลำบากแล้วนะขอรับ แต่ว่าข้าสงสัยว่าในเมืองนี้ซ่อนของอะไรเอาไว้!”

เฟิงอู่หังเองก็รีบพยักหน้าก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“ใช่แล้ว!”

ทันใดนั้นทั้งสองคนก็รีบสั่งให้เหล่าทหารเริ่มทำการค้นหา

แน่นอนว่า!

เมื่อเกิดศึกขึ้น ประชาชนในเมืองไม่หนีตามทัพใหญ่ของเจียงเฟิงไป ก็ต้องหลบซ่อนอยู่ในบ้านเรือน ไม่กล้าออกมา

บนถนนนอกจากทหารแล้ว ก็ไม่มีชาวบ้านธรรมดา ๆ คนใด

หลี่จุ่นอยากจะให้คนคลำสถานการณ์ ก็ยากจะคลำ