องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 939

ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของราชวงศ์อู่อันไกลโพ้น ขึ้นไปทางเหนือของเทือกเขาเทียนซาน

กองทัพขนาดใหญ่เคลื่อนทัพไปข้างหน้าอย่างเกรียงไกร ยาวเหยียดราวกับมังกรทยานขึ้นขอบฟ้า มุ่งหน้าตรงไปทางเหนือของราชวงศ์อู่

กองทัพนี้มาจากไหนน่ะเหรอ

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือ กองทัพฉี!

กองกำลังหกแสนนายของกองทัพฉี เคลื่อนทัพออกจากแคว้นฉี อ้อมชายแดนฉู่อันยาวไกล ข้ามป่าทางเหนือ และมุ่งหน้าตรงไปยังทางตอนเหนือของแคว้นหลาง!

นี่เป็นเส้นทางลับ!

ทางเส้นนี้ใช้เวลาสิบกว่าปีในการแอบขุดอย่างลับ ๆ เพื่อเป็นอีกเส้นทางหนึ่งในการเดินทัพเข้าสู่จงหยวน!

จุดหมายปลายทางของถนนสายนี้อยู่ห่างไกลจากราชวงศ์อู่ ไกลถึงขนาดออกไปทางเหนือของแคว้นหลาง เป็นพื้นที่ป่าดงดิบทางตอนเหนือที่ผู้คนจากแคว้นเฟิงเฉวี่ยนไม่ค่อยไป

และนี่ก็ถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทางเดินทัพลับนี้แล้ว

ทันทีที่กองทัพฉีถึงจุดสิ้นสุด ก็จะเริ่มเคลื่อนทัพลงใต้!

จากนั้นก็เข้าสู่มณฑลที่สิบของราชวงศ์อู่ ซึ่งเป็นอาณาเขตของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนดั้งเดิม!

จอมทัพที่บัญชาการไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดัง!

แทบจะไม่มีใครรู้จักในใต้หล้า!

แม้แต่พวกทหารของแคว้นฉีเอง ก่อนหน้านี้ก็แค่รู้จักเฉย ๆ

แล้วคนผู้นี้เป็นใครกัน

หากตรวจสอบอย่างละเอียด เป็นเพียงแค่รองแม่ทัพเล็ก ๆ ในกองทัพ ก่อนหน้านี้นำทัพไม่เคยเกินหนึ่งหมื่นนาย!

ทว่า!

ครั้งนี้กลับได้รับราชโองการให้รับตำแหน่ง จู่ ๆ ก็ได้เป็นจอมทัพของกองกำลังทั้งหมด!

ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ อดีตจอมทัพยินดีที่จะลดตำแหน่งเป็นรองแม่ทัพเพื่อช่วยเหลือเขา!

แถมคนผู้นี้ยังเด็กมาก ๆ ด้วย!

ตอนนี้เขาอายุเพียงสามสิบปีเท่านั้น!

กองทัพอันเกรียงไกรหกแสนนายพร้อมรถม้าศึกหุ้มเกราะเดินทัพไปทางทิศตะวันออก!

ผ่านตอนเหนือของเทียนซานแล้ว

ภายในเวลาไม่ถึงสองวัน ก็จะถึงป่าดงดิบทางตอนเหนือของแคว้นเฟิงเฉวี่ยน

ขณะนี้!

จู่ ๆ ก็มีเสียงเตือนดังขึ้นอย่างกะทันหัน!

ทันใดนั้น!

ม้าตัวหนึ่งถูกควบไปตามเส้นทาง มุ่งหน้าตรงไปยังจอมทัพ!

จอมทัพหนุ่มได้ยินสิ่งนี้ก็รู้สึกตกใจ

หากแคว้นฉีไม่ได้รับข่าวจากลัทธิขงจื๊อล่วงหน้า ก็คงตกอยู่ในสถานการณ์นั้นไม่ต่างกัน

เกรงว่าจะเกิดความวุ่นวายขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!

ถ้าเป็นคนธรรมดา ๆ จะใช้วิธีการเช่นนี้ได้หรือ

คนที่ถูกเรียกว่าท่านอัครมหาเสนาบดีเฉิง ชายชราผมหงอกแก้มแดงมีเลือดฝาดยังคงมีรอยยิ้มแจ่มใสบนใบหน้าและพูดอย่างสงบใจเย็น

“ท่านแม่ทัพ ตอนนี้แคว้นฉู่สูญเสียโจวชิงไปแล้ว และในกองทัพได้ทำการก่อกบฏ สถานการณ์กำลังอยู่ในความระส่ำระสาย อาจไม่สามารถเคลื่อนทัพได้ในเวลาอันสั้น ดังนั้นแคว้นฉู่จึงไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องนี้อีกต่อไป”

“ในทางกลับกันอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนแห่งแคว้นเยียนได้กวาดล้างสายลับศัตรูในเมืองหลวงของเยียนภายในวันเดียว และมีแนวโน้มว่าจะเคลื่อนทัพ ดังนั้นจึงต้องระวังไว้”

“ต่อมาจางเฟิงลู่และเจิ้นเป่ยอ๋องแห่งราชวงศ์อู่ที่ด่านเหิงกู่ต่อสู้กันเป็นเวลาหลายวัน และกำลังล่าถอยอย่างต่อเนื่อง ในเมืองหลวงของจ้าวก็มีปัญหาอีก มีความเป็นไปได้ที่จะถอยทัพ”

“แม้ว่าแคว้นหนานจะมีกองทัพกว่าสองแสนนาย แต่ถ้าหลี่เจิ้งเพิ่มกองกำลังของเขาเพื่อต่อต้าน ก็จะพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว!”

“แม้ว่าสถานการณ์โดยรวมจะไม่ได้พลิกไปเสียทั้งหมด แต่ก็อย่างที่ข้าพูด มันไม่ใช่สถานการณ์ที่ราบรื่น”

“ตอนนี้แคว้นหนานได้ตรึงกำลังทหารราชวงศ์อู่ไว้สองแสนนาย ส่วนจางเฟิงลู่ก็ได้ตรึงกำลังทหารไว้เกือบสามแสนนาย หากราชวงศ์อู่ซ่อนทหารไว้น้อยกว่าสามแสนนาย มันไม่เพียงพอที่จะต่อกรกับกองทัพจำนวนหกแสนนายของพวกเราได้ หากมากกว่าสามแสนนาย อาจต้องลำบากกันหน่อย”

“ดังนั้นท่านแม่ทัพ กองทัพของเราจำเป็นต้องโจมตีราชวงศ์อู่โดยเร็วที่สุด”

จอมทัพหนุ่มพยักหน้าและพูดเสียงดัง

“ข้าเข้าใจเจตนารมณ์ของท่านอัครมหาเสนาบดีเฉิงแล้ว! ก่อนที่จางเฟิงลู่และแคว้นหนานจะพ่ายแพ้ กองทัพของเราต้องโจมตีเมืองหลวงราชวงศ์อู่!”