องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 990

ต่อมาจักรพรรดินีก็สนทนาเรื่องราวในอดีตที่เกิดขึ้นบางส่วนอย่างไม่รู้เบื่อหน่าย

หลี่จุ่นจึงได้รู้ถึงความแค้นระหว่างท่านอาจารย์เผียนอีของตนผู้นั้นกับจักรพรรดินี!

ที่แท้ผู้ที่ช่วงชิงอำนาจในปีนั้นไม่ใช่จักรพรรดินี แต่เป็นซั่งกวนหว่านเอ๋อร์!

หรือพูดได้ว่า

ซ่งกวนหว่านเอ๋อร์ตื่นกลัวว่าจักรพรรดินีจะช่วงชิงอำนาจไป!

เดิมทีจักรพรรดินีไม่ได้มีใจอยากจะขึ้นนั่งตำแหน่งจักรพรรดิ แม้ตอนนี้จ้าวเฮ่ายังเด็ก แต่ตอนนั้นก็ยังมีไทเฮาอยู่ และมีขุนนางผู้อาวุโสอยู่ไม่น้อย

อัครมหาเสนาบดีที่ช่วยฮ่องเต้น้อยบริหารราชการแผ่นดินก็มีเหลือเฟือ

อีกอย่างตัวนางเป็นหญิง เดิมทีไม่สนใจคนรอบข้าง ถึงแม้ว่าจะทำเรื่องไม่ดีมา และไม่ได้มีความสามารถในการบริหารบ้านเมืองเท่าไรนัก

ทว่าซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กลับคิดว่ามีสิทธิ์อะไรถึงมีแต่ผู้ชายที่ได้เป็นจักรพรรดิ?

ผู้หญิงก็เป็นจักรพรรดิได้!

จึงยุแยงและช่วยจักรพรรดินีลุกขึ้นมาก่อกบฏ กระทั่งภายในสองสามปีหลังจากที่จักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ ไม่ว่าจะเรื่องการบริหารบ้านเมืองและราษฎรซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ก็ลอบช่วยนางวางแผนและจัดการในทุกเรื่อง

ที่จักรพรรดินีได้รับความเชื่อมั่นของประชาชนแคว้นหนานอย่างลึกซึ้งได้รวดเร็วขนาดนี้ ทั้งหมดต้องยกให้เป็นคุณงามความดีของซั่วกวนหว่านเอ๋อร์!

นางเป็นคนปั้นจักรพรรดินีมาเองกับมือ!

หลี่จุ่นเองก็นึกไม่ถึงเช่นกันว่าท่านอาจารย์เผียนอีของตนผู้นั้นจะเป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ ในใจตกตะลึงเป็นอย่างมาก!

เขาไม่ได้เคลือบแคลงใจว่าสิ่งที่จักรพรรดินีพูดเป็นความจริงหรือไม่ จักรพรรดิองค์หนึ่งพูดความลับเช่นนี้ออกมาได้ ยอมรับการไร้ความสามารถของตนเอง นี่ไม่ได้เป็นผลดีเลยแม้แต่น้อย!

แน่นอนว่าก็ใช่ว่าจะไม่มีความเป็นไปได้ที่จักรพรรดินีจะหลอกลวงตน ตอนนี้ต้องจับตาดูกันไปก่อน

หลี่จุ่นเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่สามารถเข้าใจได้

“ฝ่าบาท เช่นนั้นเหตุใดพระองค์กับท่านอาจารย์ของกระหม่อมถึงได้บาดหมางกันถึงเพียงนี้เล่า?”

จักรพรรดินีหัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง ก่อนจะถามกลับว่า

“ท่านอาจารย์ของท่านพูดเรื่องไม่ดีของข้าให้ท่านฟังใช่หรือไม่?”

“ใช่เสียที่ไหนกันเล่า ท่านอาจารย์ของกระหม่อมเพียงแค่ค่อนข้างอิจฉาในรูปลักษณ์ไร้เทียมทานของพระองค์เท่านั้น” หลี่จุ่นชมจักรพรรดินีว่าหน้าตาดีอยู่กลาย ๆ

เพื่อหลอกต้มคนเท่านั้น

จักรพรรดินีเอาแต่ยิ้มอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ ไม่ได้ซักไซ้ไล่เลียงต่อ ทว่ากลับเอ่ยขึ้นว่า

“เมื่อประมาณสามปีที่แล้ว นางบอกข้าว่า...นางอยากให้แคว้นหนานเข้าร่วมกับราชวงศ์อู่ และกลายเป็นดินแดนของราชวงศ์อู่ดินแดนหนึ่ง”

เอ่อ...

จากนั้นค่อย ๆ ถอนหายใจอีกครั้ง

หลี่จุ่นฟังจนเข้าใจขึ้นมาในฉับพลัน!

ก็พอจะเข้าใจได้

ท่านอาจารย์เผียนอีของตนผู้นั้นมีปัญญาปราดเปรื่อง และมีความทะเยอทะยานสูง!

มิหนำซ้ำยังมีความสามารถมากอีกด้วย ทว่าการวางแผนคิดกลยุทธ์ช่วยจักรพรรดินีลับ ๆ ในหลายปีมานี้ ผลลัพธ์ของความพยายามทั้งหมดดันไปตกที่ตัวจักรพรรดินี กระทั่งแค่ขโมยนางยังทำไม่ได้เลย

นี่เรียกว่าอะไร?

เปิดบริษัทกับเพื่อนที่สนิทที่สุด เมื่อเกิดความคิดเห็นต่าง ไม่แยกทางกัน...ก็ทะเลาะกัน!

จักรพรรดินีกับท่านอาจารย์เผียนอีของตนต้องเคยทะเลาะกันมาก่อนเป็นแน่!

ฉะนั้นนางจึงเรียกให้ตนมาช่วยฆ่าจักรพรรดินี และถึงได้บออกว่าจักรพรรดินีทรยศ!

นี่ถึงขั้นแตกหักกันแล้ว ไม่ต้องด่าอีกฝั่งว่าทรยศหรอกหรือ?!

ท่านอาจารย์เผียนอีของตนคงคิดว่าถูกจักรพรรดินีหักหลัง ไม่รู้เลยว่าในใจจะน้อยเนื้อต่ำใจแค่ไหน

คิด ๆ ดูแล้วเป็นท่านอาจารย์ที่น่ารักผู้หนึ่งจริง ๆ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน