องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 991

“แต่น้องเฮ่าค่อนข้างสนิทกับนางมากกว่ามาตั้งแต่เด็กแล้ว ไม่สนิทกับข้าเลย ทั้งวันเอาแต่ตามต้อย ๆ อยู่ข้างกายนาง ภายใต้การได้รับอิทธิพลโดยไม่รู้สึกตัว คำพูดของนางก็คือคำสั่งของน้องเฮ่า...เมื่อข้ากับนางแตกหักกัน น้องเฮ่าก็เลือกที่จะจากไปกับนาง ไม่ยอมสืบทอดบัลลังก์...”

จักรพรรดินีถอนหายใจอย่างหนัก นัยน์ตาสับสนเป็นอย่างยิ่ง

หลี่จุ่นชำเลืองมองจักรพรรดินีทีหนึ่ง

ท้ายที่สุดก็เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงรู้สึกว่าจักรพรรดินีผู้นี้ถึงไม่ได้กล้าหาญเด็ดเดี่ยวอย่างในข่าวลือ ที่แท้ความจริงก็เป็นเช่นนี้นี่เอง!

นางถูกซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ผลักดันให้ขึ้นนั่งตำแหน่งจักรพรรดินี่!

แต่ว่านางยังไม่ได้อธิบายว่าทำไมซั่งกวนเฮ่าเจ้าหลานนั่นถึงได้คิดจะลอบฆ่าตน?

หลี่จุ่นกำลังจะถาม ทว่าจักรพรรดินีก็เป็นฝ่ายเริ่มปริปากไขคำตอบแล้ว

“ที่คืนนี้น้องเฮ่าลอบฆ่าท่าน ก็เป็นเพราะว่าท่านกำลังช่วยข้าอยู่ น้อยเฮ่ากับนางมีน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับนาง พวกเขาต่างคิดอยากจะให้แคว้นหนานสวามิภักดิ์ต่อราชวงศ์อู่ กลายเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์อู่”

“การปรากฏตัวของท่านนับเป็นการคุกคามอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะการแสดงออกของท่านในช่วงนี้ค่อนข้างอยู่เหนือความคาดหมาย ก่อกวนแผนของพวกเขาเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้น้องเฮ่าจึงลงมือกับท่านกระมัง”

เมื่อได้ยินคำอธิบายของจักรพรรดินี หลี่จุ่นก็ขมวดคิ้วเข้าหากันจนเป็นปมแน่น

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แล้วเหตุใดซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ยังสอนวรยุทธ์กับตนอีกล่ะ?

บางทีซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ลงมือเองไม่ยิ่งเร็วขึ้นหรอกหรือ?

เพียงแค่ฝ่ามือเดียวเท่านั้น แม้แต่ตะเกียกตะกายขึ้นมาตัวเองยังลุกไม่รอดเลย!

“ฝ่าบาท ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านอาจารย์ของกระหม่อมลงมือจะไม่ยิ่งเร็วและยิ่งสะดวกกว่าหรือ? เหตุนี้ต้องกระทำการซับซ้อนเช่นนี้ด้วยเล่า?” หลี่จุ่นยังคงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามขึ้น

จักรพรรดินีส่ายหน้า ก่อนจะถอนหายใจเฮือกหนึ่งแล้วเอ่ยว่า

“บอกตามตรง ช่วงนี้น้องเฮ่ากับท่านอาจารย์ของท่านกำลังทำอะไรกันอยู่ ข้าเองก็รู้ไม่แน่ชัดนักหรอก เนื่องจากคำตอบนี้ มีเพียงท่านจารย์ของท่านที่จะตอบท่านได้”

เอาเถอะ...

ตอนนี้ข้าจะแสร้งทำเป็นเชื่อเจ้าไปก่อนก็แล้วกัน!

และจะฟังความเพียงแค่ฝ่ายเจ้าฝ่ายเดียวไม่ได้!

ยังมีอีกคำถามหนึ่งที่ทำให้หลี่จุ่นประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง!

ตกลงเป็นบุคคลยอดเยี่ยมอะไรกันแน่ ถึงได้สอนสองบุคคลที่ล้วนมีวรยุทธ์ที่ทำลายครรลองของสวรรค์อย่างซั่งกวนหว่านเอ๋อร์และจักรพรรดินีสองผู้นี้ออกมาได้?

หลี่จุ่นอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมาว่า

“ฝ่าบาท เช่นนั้นบรรพจารย์ของเราเขาเป็นใคร...”

จักรพรรดินีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางมองหลี่จุ่นก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“ดูท่าท่านอาจารย์ของท่านจะไม่ได้บอกท่าน แต่ในเมื่อท่านเข้ามายังลัทธิของเราแล้ว ท่านเองก็ควรจะรู้...ท่านอาจารย์เขาล่วงลับไปหลายปีแล้ว บวกกับตอนนั้นพัวพันเรื่องบางอย่าง ตอนนี้ผู้ที่รู้จักชื่อเขามีน้อยมาก ๆ”

“ท่านอาจารย์เขาเองก็มีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับท่าน ตำแหน่งของเขาก่อนหน้านี้ก็คือจิ่งอ๋องเช่นเดียวกัน ตำแหน่งเหมือนกับตำแหน่งของท่านในก่อนหน้านี้ ท่านอาจารย์นับว่าเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งจงหยวนในตอนนั้น ท่านเป็นจิ่งอ๋องแห่งราชวงศ์อู่ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าของสำนักจิ่ง!”

“ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์อู่ในตอนนั้นเป็นผู้แต่งตั้งให้ด้วยตัวเอง ผู้ที่มีแซ่หวังเพียงหนึ่งเดียวของราชวงศ์อู่!”

หลี่จุ่น “???!!”

ตอนนี้ยังกลายเป็นตัวขัดขวางการฆ่าเข้าอีก!

“คุณชาย!”

ซั่งกวนเฮ่าวิ่งไปบนเส้นทางด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น ทันใดนั้นก็ถูกคนขวางทางที่จะไปเอาไว่!

ผู้ที่มาขวางทางไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นอวิ๋นเอ๋อร์ผู้ติดตามใต้อาณัตอของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์!

“อวิ๋นเอ๋อร์ เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”

ซั่งกวนเฮ่าเห็นอวิ๋นเอ๋อร์ที่อยู่ในชุดจิ้นจวงภายใต้แสงจันทร์ สีหน้าเปลี่ยนของเขาเปลี่ยนไปในทันใด!

อวิ๋นเอ๋อร์มาแล้ว เช่นนั้นก็หมายความว่า...ท่านพี่เองก็มาแล้วเช่นกัน!

อวิ๋นเอ๋อร์ไม่ได้ตอบกลับไปในทันที ทว่ากลับทำความเคารพซั่งกวนเฮ่าเล็กน้อย ถึงเอ่ยขึ้นว่า

“นายท่านสั่งให้อวิ๋นเอ๋อร์พาตัวคุณชายไป!”

ซั่วกวนเฮ่ากัดฟัน

ท้ายที่สุดก็โบกไม้โบกมือ สั่งใหมือสังหารทุกคนที่อยู่ใต้อาณัติของเขาแยกย้ายไป ให้พวกเขาแยกย้ายกันเข้าไปในค่ำคืนอันมืดมิด

แม้อวิ๋นเอ๋อร์จะอยู่เพียงลำพัง ทว่าซั่งกวนเฮ่ารู้ความเก่งกาจของนางดี ยากจะปลีกตัวออกจากนาง

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็อยากไปหาพี่หว่านเอ่อร์!