ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1005
เมื่อเฉียนหงเย่นเรียกสติกลับคืนมาได้ ความคิดแรกก็คือ รีบเอาเด็กคนนี้ออกให้เร็วที่สุด
เพราะงั้นเธอถามหมอว่า : “หมอ ขอสอบถามหน่อยค่ะจะสามารถนัดผ่าตัดเอาเด็กออกได้เร็วที่สุด เมื่อไหร่คะ？”
หมอเอ่ยปากพูดว่า : “ถ้าหากคุณอยากทำการผ่าตัดล่ะก็ งั้นต้องนัดเป็นสัปดาห์หน้า เร็วที่สุดก็วันจันทร์หน้า”
เมื่อเฉียนหงเย่นได้ยินว่าต้องรอถึงวันจันทร์หน้า ก็รีบลุกขึ้นทันที ถามอย่างร้อนใจว่า : “ทำไมต้องรอถึงวันจันทร์หน้าคะ ถ้าเป็นเรื่องเงินล่ะก็ ฉันสามารถจ่ายให้สองเท่าได้ หรือสิบเท่าก็ได้”
ตอนนี้สถานการณ์ร้ายแรงอย่างนี้ หากยืดเวลาไปหนึ่งวันก็จะเป็นการเพิ่มความเสี่ยงในการถูกจับได้ เธออดไม่ได้ที่จะไม่ร้อนใจ
หมอส่ายหน้าพร้อมพูดว่า : “ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เงิน แต่ว่าวันเสาร์อาทิตย์ทางเราจะออกไปรักษาคนไข้นอกสถานที่เท่านั้น ไม่ทำการผ่าตัด เพราะงั้นหากคุณอยากเอาเด็กคนนี้ออก ไม่ว่ายังไงก็ต้องรอถึงวันจันทร์หน้า”
“ก็ได้ค่ะ……วันจันทร์หน้าก็วันจันทร์หน้าค่ะ”
เฉียนหงเย่นสีหน้าเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก แม้ว่าจะร้อนรนมาก แต่ก็ทำได้เพียงยอมรับ
ถึงอย่างไร เธอก็ไม่สามารถลงมือจัดการในท้องด้วยตัวเองได้！
การเอาเด็กออกไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เหมือนตัวเองที่อายุปูนนี้แล้ว หากทำไม่ดีก็อาจจะพรากชีวิตไปด้วย……
หมอคนนั้นก็พูดอีกว่า : “อย่างนี้แล้วกัน ฉันจะให้ยา และยาทากับคุณ คุณเอากลับไปใช้เพื่อควบคุมไว้ก่อน รอหลังจากทำการเอาเด็กออกแล้ว เราจะทำการรักษาโรคทางเพศสัมพันธ์ของคุณอย่างเป็นระบบระเบียบ”
เฉียนหงเย่นพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง โพล่งพูดออกไปว่า : “งั้นก็ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ！”
หมอโบกไม้โบกมือ พูดอีกว่า : “หลังจากที่คุณกลับไปแล้วทางที่ดีที่สุดก็ให้สามีของคุณไปตรวจหน่อยนะ โรงหนองในและซิฟิลิสโดยทั่วไปแล้วเกิดจากการติดต่อทางเพศสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง ถ้าหากช่วงนี้คุณได้นอนร่วมห้องกับสามี งั้นไม่แน่ว่าเป็นเขานั่นแหละที่แพร่เชื้อให้คุณ หรือว่าคุณแพร่เชื้อให้กับเขา และการแพร่เชื้อของทั้งสองโรคนี้ค่อนข้างรุนแรง เพราะงั้นจึงขอแนะนำว่าให้เขาไปตรวจดูนะ ถ้าหากพวกคุณทั้งสองล้วนแต่ได้รับเชื้อ งั้นก็รักษาพร้อมกันดีกว่านะ ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ”
“นานขนาดนี้เลยเหรอคะ……” ในใจของเฉียนหงเย่นก็ยิ่งจมลงสู่ก้นลึก
ในเวลานี้หมอพูดปลอบใจเธอว่า : “แต่ว่าก็ไม่แน่นอนนะ สมรรถภาพทางกายของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนก็มีอาการที่ดีขึ้นเร็วอย่างมาก”
พูดแล้ว หมอก็พูดอีกว่า ：“ตอนนี้คุณอย่าเพิ่งคิดมากไปเลยนะ เรามานัดวันผ่าตัดให้เรียบร้อยก่อน วันจันทร์หน้าก็มาทำการผ่าตัดเอาเด็กออก หลังจากผ่าตัดเอาเด็กออกแล้วค่อยทำการรักษาอย่างเต็มที่”
เฉียนหงเย่นพยักหน้า เธอรู้ว่าตอนนี้ก็ไม่มีวิธีอะไรที่ดีแล้ว ดังนั้นเธอจึงทำการนัดหมายผ่าตัดเอาเด็กออกกับหมอในช่วงบ่ายของวันจันทร์หน้า เพิ่งจะนัดทำการผ่าตัดเสร็จ ก็รับสายที่สามีโทรศัพท์เข้ามา ที่เอ่ยปากถามว่า ：“คุณหายตัวไปตั้งแต่เช้าตรู่เลยนะ ออกไปไหนเหรอ？”
เฉียนหงเย่น รีบพูดว่า : “ฉันออกมาทำธุระนิดหน่อย จะกลับไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...