ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1022

ผู้คนต่างก็มีใบหน้าที่ตกใจ : “บริษัทผลิตยาโคบายา？ทำไมจะต้องเจรจาต่อรองกับพวกเขาด้วย？นี่มันคือบริษัทของญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ？”

อู๋ตงไห่พูดว่า : “ก่อนหน้านี้ฉันได้รับข่าวคราวมาว่า บริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่นก็เคยถูกเย่เฉินคนนั้นโกงไปและบริษัทผลิตยาโคบายาก็อยากจะให้ธุรกิจของพวกเขาเติบโตเข้ามาในประเทศจีนอยู่เสมอ แต่ว่าก็ขาดโอกาสที่ดีอยู่ตลอด”

“หากอำนาจการควบคุมของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่ออยู่ในมือของฉัน งั้นฉันก็สามารถร่วมมือกับบริษัทผลิตยาโคบายาได้ ก็สะดวกที่จะทำให้บริษัทผลิตยาโคบายาเข้าสู่ตลาดของประเทศจีนได้เร็วยิ่งขึ้น”

“ในขณะเดียวกัน บริษัทผลิตยาโคบายาก็จะต้องร่วมมือกับฉันเพื่อต่อกรกับเย่เฉิน ถึงตอนนั้นก็กำจัดเย่เฉินให้สิ้นซาก บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อและบริษัทผลิตยาโคบายาร่วมมือกันอย่างลึกซึ้ง ถึงตอนนั้นเส้นทางนี้ก็จะสามารถทำเงินได้เยอะขึ้น ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ทำไมจะไม่ยินดีที่จะทำล่ะ？”

เมื่ออู๋ตงเฟิง อู่ตงซานได้ยินประโยคนี้ ทันใดนั้นก็พูดอย่างนับถือมาว่า : “ยังคงเป็นพี่ใหญ่ที่คิดรอบคอบและมองการณ์ไกล！ถ้าเป็นแบบนี้ เราไม่เพียงแค่มีพันธมิตรที่แข็งแกร่งเท่านั้น และยังมีช่องทางสร้างรายได้จำนวนมากที่อยู่ข้างหน้าในอนาคต！”

อู๋ตงไห่ยิ้มพร้อมพยักหน้า พูดว่า : “พวกแกน่ะ เรียนรู้ให้มากๆหน่อย ต้องพัฒนาตัวหน่อยถึงจะช่วยเหลือฉันได้ดีกว่านี้”

ในเวลานี้อู๋ตงเฟิงพูดว่า : “พี่ใหญ่ ผมยังคงไม่เข้าใจ ทำไมพี่จะต้องลากตระกูลเซียวที่อยู่ระดับต่ำๆนั่นเข้ามาด้วย？คนกลุ่มนี้ในสายตาของฉันเป็นแค่กลุ่มขยะกลุ่มหนึ่งจริงๆนะ ถึงแม้จะให้พวกเขาไปสร้างปัญหาให้เย่เฉิน แต่พวกเขาก็ไม่มีคุณสมบัติพอ ”

อู๋ตงไห่พูดด้วยใบหน้าที่ลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ถูกว่า: “แกไม่เข้าใจ คนตระกูลเซียวเป็นคนที่อาศัยอยู่ในเมือง มีหลายเรื่อง มีเพียงคนที่อาศัยในเมืองเท่านั้นถึงจะทำได้ดีที่สุด ยิ่งเป็นประชาชนชั้นต่ำ บางครั้งก็ยิ่งสามารถก่อเรื่องขึ้นมาได้ แกก็ไม่รู้หรอกว่าพรุ่งนี้พวกเขาจะสามารถทำเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออะไรออกมา บางทีมันอาจจะทำเรื่องเซอร์ไพรส์ให้แก่พวก？”

กำลังพูดอยู่ ผู้ช่วยของเขาก็รีบบุกเข้ามา พูดว่า : “ประธานอู๋ เกิดเรื่องขึ้นกับคนตระกูลเซียวแล้ว！”

อู๋ตงไห่ขมวดคิ้วแน่น : “เกิดอะไรขึ้น？”