ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1046
ตอนที่นี้สนามบินจินหลิง เครื่องบินส่วนตัวของตระกูลเย่ ก็เคลื่อนตัวมาเพื่อเตรียมออกบินแล้ว
ขอเพียงเย่เฉินขึ้นเครื่องบินไป เครื่องบินก็จะออกตัวทันที
และเครื่องบินลำนี้สามารถนำเย่เฉินไปถึงภูเขาฉางไบ ในเวลาเพียง2ชั่วโมง
เมื่อเทียบกันแล้ว เครื่องบินส่วนตัวของตระกูลอู๋นั้นอย่างน้อยก็ต้องบิน3ชั่วโมง
แล้วตระกูลอู๋ ไม่มีกำลังที่สามารถสั่งการใช้ทรัพย์สินพร้อมกันได้ในประเทศ หรือกระทั่งในโลกนี้เหมือนกับตระกูลเย่
เชื่อว่าหลังจากที่ราชาบู๊ทั้งแปดไปถึงภูเขาฉางไบแล้ว คงจะไม่มีเฮลิคอปเตอร์ไปรับพวกเขาแน่ อย่างมากตระกูลอู๋ก็เตรียมได้แค่รถSUV เพื่อพาพวกเขาไปยังตีนเขา
จากที่หงห้าบอก จากสนามบินภูเขาฉางไบ ไปจนถึงหมู่บ้านที่สองพ่อลูกตระกูลเว่ยอาศัยอยู่ ในช่วงที่หิมะไม่ตกรถSUVจะเดินทางไปถึง ก็ต้องใช้เวลา2ชั่วโมงกว่าๆ
ถ้าหิมะตก เส้นทางไม่เอื้ออำนวยล่ะก็ ต้องใช้เวลา3ชั่วโมงกว่าจะถึง
แต่เฮลิคอปเตอร์จะเร็วกว่ามาก บินเป็นทางตรง 40นาทีก็ถึง
ดังนั้นเย่เฉินยังมีเวลา ได้ไปถึงก่อนพวกราชาบู๊ทั้งแปดแน่นอน
เฮลิคอปเตอร์ก็บินเข้ามาที่รันเวย์ของสนามบิน จอดข้างๆ เครื่องบินส่วนตัวตระกูลเย่
เย่เฉินเพิ่งลงจากเฮลิคอปเตอร์ ประตูเครื่องบินส่วนตัวก็เปิดออกทันที
สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ คนที่เปิดประตูจะเป็นเฉินจื๋อข่าย！
เย่เฉินก็มองเขาแปลกๆ แล้วถามว่า “ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่? ”
เฉินจื๋อข่ายก็รีบพูดว่า “คุณชายครับ ผมไม่วางในที่จะให้คุณไปคนเดียว แล้วก็กลัวว่าคุณจะไม่ให้ผมไปด้วย ก็เลยคิดแผนนี้ได้ อย่าถือโทษผมเลยนะครับ”
เย่เฉินก็พยักหน้าเบาๆ “คุณก็มาแล้ว ผมก็คงไม่ไล่คุณออกไปหรอก เข้าไปเถอะ แล้วให้ขึ้นบินเร็วๆ เลย”
ไม่น่าล่ะ คนอื่นๆ เขาถึงพูดกันว่า อาจารย์เย่เป็นมังกรแท้ในโลกมนุษย์
มีพลังและเบื้องหลังแบบนี้ ก็สมควรที่จะได้ฉายานี้！
พอคิดถึงจุดนี้ เขาก็รีบคุกเข่าลงพื้น แล้วพูดกับเย่เฉินอย่างเคารพว่า “อาจารย์เย่ครับ คุณเป็นคุณชายตระกูลเย่ที่สูงส่ง แต่ยอมมาทวงความยุติธรรมให้กับผม ทวงความเป็นธรรมให้กับแม่ผมที่ตายไป เอากิจการมาคืนให้ผม บุญคุณนี้ผมจะไม่มีวันลืมเลยครับ！”
เย่เฉินก็พูดนิ่งๆ ว่า “เว่ยเลี่ยง ถ้าคุณมีใจซาบซึ้งในบุญคุณล่ะก็ ก็ต้องติดตามผมอย่างสนิทใจ ผมจะให้คุณได้ร่ำรวยค้ำฟ้าเลย！”
พูดจบ เขาก็มองหงห้า แล้วยิ้มพูดว่า “หงห้า คุณก็เหมือนกัน”
ท่านหงห้าก็รีบคุกเข่าลงพื้น แล้วพูดกับเย่เฉินอย่างเคารพว่า “คุณชายครับ ตั้งแต่ตอนที่คุณช่วยผมออกมาจากเงื้อมมือลูกน้องตระกูลอู๋นั้น ชีวิตของหงห้านี้ ก็เป็นของคุณแล้วครับ！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...