ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1130
คุณชายขงรู้สึกโมโหมาก เมื่อได้ยินผู้เชี่ยวชาญถามเกี่ยวกับเรื่องนี้!
เขานึกถึงใบหน้าที่เย่อหยิ่งของเย่เฉินในตอนนั้น และเขาอยากจะฆ่าเขาทันทีจะได้สะใจ!
รวมถึงเฉินจื๋อข่ายคนนั้นด้วย
เวรเอ้ย ไม่ไว้หน้าตัวเองเลย เอาวิดีโอมาขู่ตัวเอง บังคับตัวเองกลืนสร้อยคออัญมณี
ถ้าไม่ใช่เพราะคำขู่ของเขา มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะตัดสินใจกลืนมันลงไป
ไอ้สารเลวนี่ไม่ใช่แค่มีตระกูลเย่หนุนหลังแค่นั้นเอง? คิดว่าโลกนี้ไม่มีใครกล้าเป็นคู่ต่อสู้ของเขาแล้วหรือ?
ให้ตายสิ มีอย่างที่ไหน
ดังนั้น คุณชายขงตะโกนใส่ผู้เชี่ยวชาญอย่างโกรธเคือง "เรื่องที่ไม่ควรถามก็อย่ามาถามถึง ถ้ายังพูดอะไรไร้สาระอีก ระวังกูจะฆ่ามึง!"
ผู้เชี่ยวชาญทำได้เพียงหุบปาก แม้ว่าคุณชายสามของตระกูลขงจะไม่ใช่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลขง แต่เขาก็ไม่สามารถยั่วยุเขาได้
รถพยาบาลขับไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว และหลังจากมาถึงโรงพยาบาล ก็ถูกดันเข้าไปในห้อง CT ทันที
เปิดเครื่อง CT ขั้นสูง และหน้าท้องของคุณชายขงถูกถ่ายไปทุกทิศทาง
ผู้เชี่ยวชาญสามารถมองเห็นสร้อยคออัญมณีที่สะดุดตาในท้องผ่านฟิล์ม CT ได้อย่างชัดเจน
ที่สำคัญคือสร้อยคอติดอยู่ที่ส่วนโค้งของลำไส้ของเขา อัญมณีสีแดงและสร้อยคอมีลักษณะโค้งงอ ดูแล้ว โอกาสที่มันจะออกมากับการถ่ายอุจจาระนั้นน้อยมาก
คุณชายขงทำได้เพียงพยักหน้า
จากนั้นเขาก็ถูกนำตัวไปที่ห้องฉุกเฉินโดยพยาบาล
ในห้องฉุกเฉิน พยาบาลคนสวยกำลังยุ่งอยู่ตรงหน้าเขา เดี๋ยวก็เปลี่ยนชุดผู้ป่วยให้เขา เดี๋ยวก็เช็ดตัวให้เขา
เมื่อเห็นว่าพยาบาลคนนี้สวยมาก คุณชายขงมีความคิดไม่ดีในชั่ววูบทันที
ประมาณว่าจะใช้เวลาครึ่งชั่วโมงกว่าที่พ่อแม่จะมาหา และอีกสามเดือนข้างหน้าที่จะไม่สามารถทำธุรการได้ เลยถือโอกาสทำกับพยาบาลสาวสวยคนนี้ดีกว่า !
ขณะที่นางพยาบาลตัวน้อยกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขา เขาก็จับมือนางพยาบาลตัวน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้มลามกๆว่า “สาวน้อย คุณชื่ออะไรเหรอ? คุณให้ผมสักครั้งก่อนที่ผมจะเข้าไปในห้องผ่าตัด ไม่ต้องกังวล ผมจะตอบแทนคุณแน่นอน!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...