ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1206

“ไม่ครับ” เฉินจื๋อข่ายยิ้ม “ว่ากันว่าสร้อยคอทำให้ลำไส้ของเขาคดงอและมันติดอยู่ตรงนั้น เลยต้องทำการผ่าตัดฉุกเฉิน ก่อนที่คุณชายขงจะมาผ่าตัด เขายังอยู่ในวอร์ดกำลังจะออกไปกับพยาบาล แต่ว่าท้ายที่สุดกลับโดนปู่ย่าพ่อแม่ของเขาชนเข้าให้ ทำให้หญิงชราตกใจกลัวแทบแย่เลยครับ”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ฉันล่ะไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมตระกูลขงถึงได้ชื่อว่าเป็นตระกูลชั้นยอด ทำไมถึงได้สั่งสอนลูกหลานได้เละเทะแบบนี้”

เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าและถอนหายใจ “พูดตามตรงเลยนะครับ ลูกหลานของตระกูลในปัจจุบันนั้นค่อยๆตกต่ำลงเรื่อยๆ ถ้าจะให้โดดเด่นได้แบบคุณชาย ในประเทศคงหาคนที่สองที่เป็นแบบนี้ไม่ได้เป็นแน่ๆ”

เย่เฉินยิ้มอย่างแผ่วเบา “นายก็ประจบฉันให้มันน้อยๆหน่อย”

เฉินจื๋อข่ายรีบพูด “คุณชาย สิ่งที่พูดมาทั้งหมดนี้ล้วนมาจากก้นบึ้งของหัวใจผมเลยนะครับ！”

พูดแล้ว เขาก็พูดอีกว่า “จริงด้วยคุณชาย ผมล่ะกังวลใจว่าหากคุณชายขงนั้นทำการผ่าตัดจนร่างกายฟื้นตัวได้ถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้วล่ะก็ เขาจะต้องมาแก้แค้นท่านแน่ๆ ความแข็งแกร่งของตระกูลขงนั้นไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับตระกูลอู๋ อีกทั้งครอบครัวของพวกเขาก็มีผู้เชี่ยวชาญระดับชั้นนำมากมาย ถึงเวลานั้นหากจะต่อต้านท่าน เกรงว่ามันจะเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก ท่านต้องการจะบอกคุณท่านไหมครับ ให้คุณท่านไปทักทายตระกูลขงเสียหน่อย？”

“ตราบใดที่คุณท่านไปทักทายตระกูลขง ตระกูลขงไม่กล้าพูดซ้ำอีกแน่นอน”

เย่เฉินยิ้มและโบกมือของเขา “ฉันยังไม่ได้คิดให้ดีเลยว่าจะกลับไปที่บ้านใหญ่ตระกูลเย่ดีไหม ดังนั้นก็อย่าเพิ่งให้คนของตระกูลเย่มาช่วยเหลือเลย พยายามใช้ตัวตนของคุณท่านให้มากที่สุด”

เฉินจื๋อข่ายเกลี้ยกล่อม “คุณชาย จริงๆแล้วท่านไม่จำเป็นต้องคิดเล็กคิดน้อยกับคนในตระกูลขนาดนี้ก็ได้นะครับ ก่อนที่พ่อบ้านถังจะพบท่านคุณท่านก็พูดถึงตลอด หากท่านพอมีเวลาว่าง ก็ควรที่จะกลับไป ไม่ต้องพูดอะไรเพียงแค่กลับไปเยี่ยมคุณท่านแค่นั้น”

เย่เฉินส่ายหัวเบา ๆ และพูดว่า “ก็ไม่ใช่ว่าจะกลับไปไม่ได้ เพียงแต่ไม่ใช่ตอนนี้”

ในใจของเย่เฉิน เขาไม่เพียงแต่มีความเกลียดชังต่อตระกูลเย่ แต่ยังมีความระแวดระวังอีกด้วย