ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1294

ในขณะที่กำลังทำตัวไม่ถูกนั้น กู้ชิวอี๋ก็มองดูเขาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง โพล่งถามขึ้นว่า “เฉินจื๋อข่าย!คุณรู้มาตั้งนานแล้วใช่ไหมว่าพี่เย่เฉินของฉันก็อยู่ที่จินหลิง?”

“หา? เอ่อ...อันนี้...” เฉินจื๋อข่ายไม่รู้จะตอบอย่างไรดีไปชั่วขณะ อึกๆอักๆพูดเหตุผลออกมาไม่ได้

กู้ชิวอี๋กัดฟันที่ขาวใสของตนเองหนึ่งที เอ่ยขึ้นอย่างโมโหมากว่า “คุณคนนี้นี่ช่างไม่ซื่อสัตย์จริงๆ ฉันตั้งแต่ต้นจนจบไปหาคุณสอบถามถึงที่อยู่ของพี่เย่เฉินมาตั้งหลายครั้งขนาดนั้น คุณต่างก็ไม่มีคำพูดจริงสักประโยค!“

เฉินจื๋อข่ายเอ่ยขึ้นอย่างทำตัวไม่ถูก “คุณกู้ นี่คุณเข้าใจผมผิดแล้วจริงๆครับ ผมก็เพิ่งรู้เมื่อก่อนหน้านี้ไม่นาน ไม่นึกเลยว่าคุณชายจะอยู่ที่จินหลิง ผมเป็นตัวแทนตระกูลเย่อยู่ที่จินหลิงมาตั้งนาน ก่อนหน้านี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน”

เฉินตัวตัวที่อยู่ด้านข้างเอ่ยถามขึ้นอย่างตกใจ “เรื่องบ้าอะไร?!ชิวอี๋ เธอว่าประธานเย่ เย่เฉินนั่น ก็คือพี่เย่เฉินที่เธอต้องการตามหามาโดยตลอด?”

กู้ชิวอี๋พยักหน้า เอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “ถูกแล้วก็คือเขา!เจ้าคนเลวนี่ทำร้ายฉันให้ฉันหาอย่างทุกข์ทรมานมาก!”

เฉินตัวตัวเอ่ยขึ้นอย่างเซอร์ไพรส์สุดๆ “อัยยะ!งั้นก็ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!ในที่สุดเธอก็หาเขาจนเจอ งั้นไม่ใช่ว่าไม่ช้าก็จะสามารถแต่งงานได้แล้วหรอกหรอ? ฉันจำได้เธอพูดมาโดยตลอดว่า ขอเพียงแค่หาพี่เย่เฉินพบ เธอก็จะออกจากวงการบันเทิงในทันที จากนั้นก็จะแต่งงานมีลูกกับเขา”

ใบหน้าของกู้ชิวอี๋ก็แดงขึ้นมาในทันที เอ่ยขึ้นอย่างอับอายว่า “ฉัน...ฉันก็คิดแบบนั้น...แต่ว่า...แต่ว่าเจ้าคนเลวนั่นเขาแต่งงานแล้ว...”

“แม่งเอ๊ย!” เฉินตัวตัวระเบิดในทันที เอ่ยโพล่งออกมาว่า “ไอ้ลูกวัวอ่อนแอแซ่เย่นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือเขาไม่รู้หรอกหรอว่าเขามีการหมั้นหมายตั้งแต่เกิด? หรือว่าเขาไม่รู้หรอกหรอว่าเขามีคู่หมั้นที่สวยสุดๆคนหนึ่ง กำลังตามหาเขามาโดยตลอด? นึกไม่ถึงว่าจะกล้าแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น รอเขามาแล้ว เธอดูว่าฉันไม่ชี้หน้าด่าเขา!เป็นเฉินซื่อเหม่ยของสมัยนี้จริงๆ!”

เว่ยเลี่ยงกับเฉินจื๋อข่ายสบตากันแวบหนึ่ง สีหน้าของทั้งสองคนต่างก็เก้กังทำอะไรไม่ถูกเป็นอย่างยิ่ง

เว่ยเลี่ยงก็เพิ่งรู้ในเวลานี้เองเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกู้ชิวอี๋และอาจารย์เย่ ในใจก็ต้องช็อคสุดๆเป็นธรรมดา

ในเวลานี้ ได้ยินเพียงแต่กู้ชิวอี๋เอ่ยขึ้นว่า “ตัวตัว อีกสักครู่ภรรยาของพี่เย่เฉินก็จะมาด้วยเช่นเดียวกัน ฉันรับปากกับพี่เย่เฉินแล้วว่าจะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนบนโต๊ะอาหาร ดังนั้นถึงเวลาเธออย่าพูดจามั่วซั่วเด็ดขาด”

“นั่นจะได้ยังไงกันล่ะ!” เฉินตัวตัวเอ่ยขึ้นอย่างโมโหสุดขีด “อาศัยโอกาสที่เมียของไอ้เลวนั่นก็มาด้วยเหมือนกัน ก็ควรจะคว้าโอกาสนี้เอาไว้ เอาเรื่องนี้พูดให้ชัดเจนต่อหน้าเมียของเขาไปเลย จะได้ทำให้เมียของเขารู้สึกตัวถอยเมื่อเห็นว่าสถานการณ์นั้นไม่สมควร ยังไงฉันก็ไม่เชื่อจริงๆว่า ผู้หญิงคนไหนจะกล้าแย่งสามีกับเธอกู้ชิวอี๋!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน