ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1299
หลังจากที่กู้ชิวอี๋แอดเพื่อนวีแชทกับเซียวชูหรันเรียบร้อยแล้ว ก็หันไปทางเย่เฉินในทันที ยิ้มพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า “ใช่แล้วค่ะอาจารย์เย่ พวกเราก็มาแอดเพื่อนกันดีกว่าค่ะ”
พูดจบ ก็นำคิวอาร์โค้ดวีแชทของตัวเองยื่นไปถึงด้านหน้าของเย่เฉิน
เย่เฉินได้แต่ล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมา สแกนไปหนึ่งที แอดเธอเป็นเพื่อน
กู้ชิวอี๋เล่นหูเล่นตาใส่เขาด้วยใบหน้าที่บรรลุผลสำเร็จอยู่ระลอกหนึ่ง จากนั้นถึงได้เอ่ยถามเขาด้วยสีหน้าที่จริงจังว่า “อาจารย์เย่คะ คุณประมาณเมื่อไรถึงจะสามารถออกเดินทางไปเย่นจิงได้? บอกเวลาโดยประมาณกับฉันสักหน่อยได้ไหมคะ ฉันก็จะได้สะดวกในการเตรียมตัวให้ดี”
เย่เฉินเอ่ย “อาทิตย์หน้าแล้วกันครับ แต่ว่าเวลาที่แน่นอนตอนนี้ผมยังกำหนดไม่ได้”
กู้ชิวอี๋พยักหน้า เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “อาจารย์เย่ งั้นฉันก็รอต้อนรับการมาของคุณอยู่ที่เย่นจิงกับคุณพ่อแล้วกันค่ะ！”
เย่เฉินนึกถึงคำพูดที่กู้ชิวอี๋เคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ขึ้นมาอย่างกะทันหัน บอกว่าถึงเย่นจิงแล้ว หลังจากที่พบคุณพ่อของเธอ ดูว่าคุณพ่อของเธอจะไม่ต่อยตนเองสักยก
เฮ้อ ตนเองยิ่งคิดเรื่องนี้ ยิ่งไม่มีหน้าไปเจอกู้เย้นจงพ่อของเธอแล้ว
ในตอนที่เย่เฉินกำลังปวดหัวไม่จบไม่สิ้นเกี่ยวกับเรื่องสองพ่อลูกตระกูลกู้นั้น ภายในห้องไอซียูของโรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งแห่งจินหลิง อิโตะนานาโกะกับผู้ช่วยของเธอทานากะซัง รวมไปถึงโคบายา ชิจิโร่แห่งตระกูลโคบายา ต่างก็ไม่ขยับเลยแม่แต่น้อย ยืนอยู่ทั้งสองด้านเตียงผู้ป่วยของยามาโมโตะ คาซึกิ ครูฝึกของอิโตะนานาโกะ
ยามาโมโตะ คาซึกิที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยนั้นดูเหมือนแห้งเหี่ยวถึงขีดสุด
จนกระทั่งหลังจากหนึ่งฝ่ามือของเย่เฉิน เขาถึงตระหนักได้ว่า ตนเองก็เป็นเพียงแค่มด จิ้งหรีดตัวตุ่นที่เล็กกระจิดริดตัวหนึ่งภายในเส้นทางบูโดก็เท่านั้น
แต่ขอเพียงแค่เป็นคนที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ด้วยความตั้งใจแล้ว ทุกคนก็ล้วนมีความเด็ดเดี่ยวต่อความยุติธรรมรูปแบบหนึ่ง ที่ถึงแม้ว่าจะแพ้ คนส่วนมากก็สามารถยอมรับในผลที่ออกมา ยังมีคนที่หนักยิ่งกว่านี้ แม้ว่าจะถูกคนพลั้งมือทำร้ายจนตายในการประลอง ก่อนหน้าที่จะตาย ก็สามารถเผชิญหน้าด้วยจิตใจที่เยือกเย็นไม่สะทกสะท้านได้
จิตใจของยามาโมโตะ คาซึกิแม้ว่าไม่ได้กว้างใหญ่ไพศาลขนาดนี้ แต่พอนึกถึงพลังที่ต้องทำให้คนหวาดกลัวถึงขีดสุดของเย่เฉิน ในใจของเขาก็ซูฮกเป็นอย่างยิ่ง
ในเวลานี้ อิโตะนานาโกะมองดูเขาด้วยสีหน้าที่เศร้าโศก เอ่ยปากขึ้นว่า “อาจารย์ ฉันกับคุณพ่อเจรจากันแล้ว ท่านจะติดต่อโรงพยาบาลและหมอที่ดีที่สุดของโตเกียวมาช่วยอาจารย์รักษาและฟื้นตัว อีกทั้งพรุ่งนี้ก็จะมีเครื่องบินพิเศษส่วนตัวมารับอาจารย์กลับประเทศญี่ปุ่นค่ะ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...