ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1466
ในสายตาของกู้เย้นจง ตระกูลเย่และตระกูลซูเป็นมังกรสองตัวที่แข่งขันกัน
ความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างทั้งสองนั้นไม่ต่างมากเกินไป แต่ตระกูลซูยังคงเอาชนะตระกูลเย่
อันที่จริงในช่วงปีแรกๆ จุดแข็งของทั้งสองบริษัทนั้นแทบจะเรียกได้ว่าใกล้เคียงกัน
หากไม่ใช่เพราะการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของเย่ฉางอิงตั้งแต่อายุยังน้อย ตระกูลเย่อาจแซงหน้าตระกูลซูภายใต้การนำของเขาไปแล้ว
แต่เป็นเพราะการล่มสลายของอัจฉริยะของเย่ฉางอิงตระกูลเย่ไม่มีผู้สืบทอด ดังนั้นตระกูลซูจึงค่อย ๆ เปิดสถานะขึ้นเล็กน้อย
แต่กู้เย้นจงเชื่อว่าหากเย่เฉินมาเพื่อสืบทอดตระกูลเย่ และแต่งงานกับลูกสาวของเขาเย่เฉินจะมีทั้งตระกูลเย่และตระกูลกู้อยู่ในมือของเขาในเวลานั้น
แม้แต่ในอนาคต ทั้งสองบริษัทก็สามารถหลอมรวมเข้าด้วยกันได้อย่างลึกซึ้ง
ถ้าเป็นแบบนี้ เย่เฉินจะสามารถเอาชนะธุรกิจทั้งหมดได้
แต่เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เย่เฉินจะสามารถจัดการเรื่องทั้งหมดในจินหลิงได้ จากนั้นกลับไปที่เย่นจิงเพื่อแต่งงานกับลูกสาวของเขา
แต่กู้เย้นจงไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้และไม่ได้เร่งเขา แต่เขามองเขาลึกๆแล้วตบไหล่เขาและพูดอย่างจริงจัง "ไปกันเฉินเอ๋อ ไปหาพ่อแม่ของนายกันเถอะ !"
เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า “ลุงกู้ ผมต้องการซื้อดอกไม้ให้พวกเขาสองพวงมีร้านดอกไม้อยู่ใกล้ ๆ หรือไม่?”
"นายไม่จำเป็นต้องซื้อหรอก" กู้เย้นจงกล่าว "หลังจากที่เราออกไป น้าหลินของนายก็ได้เตรียมไว้ให้แล้ว ตอนนี้พร้อมแล้วพวกเรากลับบ้านกัน หลังจากสองแม่ลูกเสร็จเราไปภูเขาเย่หลิงซางด้วยกัน!"
เย่เฉินกล่าวอย่างซาบซึ้ง “ลำบากน้าหลินเลยครับ สิ่งเหล่านี้ควรเป็นผมที่เป็นลูกชายจัดการ…”
เดิมทีอยู่ลึกเข้าไปในภูเขาไม่มีผู้คนหรือถนนใด ๆ หลังจากที่ตระกูลเย่เลือกสร้างสุสานบรรพบุรุษที่นี่ พวกเขาสร้างถนนที่มุ่งสู่เชิงเขาและสร้างถนนที่คดเคี้ยวไปตามไหล่เขา การลงทุนเป็นอย่างมาก ใหญ่
ในอดีตภูเขานี้และถนนสายนี้ถูกปิด เนื่องจากทรัพย์สินถูกซื้อและถนนได้รับการลงทุนอย่างอิสระ ยานพาหนะทางสังคมอื่นๆและผู้คนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้า รถของกู้เย้นจง สามารถเข้าไปได้ นี่หรือเพราะทักทายตระกูลเย่ก่อน!
ในเวลานี้เย่เฉินกำลังนั่งอยู่ในรถโรลส์รอยซ์และเข้าใกล้ภูเขาเย่หลิงซางมากขึ้นเรื่อยๆ
ในอีกสิบนาทีเขาจะสามารถเห็นพ่อแม่ของเขาที่แยกทางกันมาเกือบสิบแปดปี
แม้ว่าหยินและหยางจะแยกจากกัน แต่เขาก็ยังไม่สามารถระงับความตึงเครียดในใจได้
เขามองไปที่ภูเขาเย่หลิงซางและพูดในใจอย่างเงียบ ๆ ว่า "พ่อแม่ ในที่สุดลูกก็ได้มาหาแล้ว ... "
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...