ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1594

ต่อมาเมื่อคิดดูเขาก็ค่อยเข้าใจ ถึงแม้ว่าวัฒนธรรมญี่ปุ่นจะได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งจากจีน ในอดีตคนญี่ปุ่นก็เฉลิมฉลองวันขึ้นปีใหม่ตามจันทรคติด้วยเช่นกัน แต่หลังจากการฟื้นฟูสมัยเมจิ ชาวญี่ปุ่นก็พยายามแยกตัวออกจากเอเชียและเข้าสู่ยุโรป ดังนั้นจึงเปลี่ยนวันปีใหม่จากปีตามปฏิทินจันทรคติมาเป็นปฏิทินคริสต์ศักราช

ดังนั้น เทศกาลที่ยิ่งใหญ่และเคร่งขรึมที่สุดในญี่ปุ่นจึงเป็นวันปีใหม่สากลในสายตาของคนจีน

ส่วนตอนนี้ ดูเหมือนว่ามหาวิทยาลัยโตเกียวจะเข้าสู่ช่วงวันหยุดฤดูหนาวแล้ว เหล่านักศึกษาล้วนกำลังเตรียมตัวสอบกันอย่างแข็งขัน

เย่เฉินเดินเล่นไปรอบๆวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยโตเกียว ในสมองอดคิดเกี่ยวกับภาพการเรียนของ อิโตะ นานาโกะในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ขึ้นมาไม่ได้

หากไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง ก็คงยากที่จะจินตนาการ เห็นทีเด็กสาวที่ดูอ่อนแอบอบบางคนนั้น ไม่เพียงแต่เป็นนักเรียนชั้นยอดของมหาวิทยาลัยโตเกียวเท่านั้น แต่ยังเป็นนักต่อสู้แบบฟรีสไตล์ที่โดดเด่นอีกด้วย

ตัวของผู้หญิงคนนี้ล้วนเต็มไปด้วยความขัดแย้งแบบสุดขั้วจริงๆ

เมื่อเดินไปใกล้ห้องสมุด เย่เฉินก็ยังถึงขั้นเห็นโปสเตอร์สนับสนุน อิโตะ นานาโกะบนเสาไฟถนนอีกด้วย

บนโปสเตอร์มีรูปภาพของอิโตะ นานาโกะสวมใส่ชุดนักศึกษา รอยยิ้มที่ดุจดั่งดอกไม้ช่างสดใสสะดุดตาอย่างมาก

อีกทั้งเนื้อหาบนโปสเตอร์ คือการเชิญชวนนักศึกษาของมหาวิทยาลัยโตเกียวให้ร่วมเชียร์อิโตะ นานาโกะในการเข้าร่วมการแข่งขันต่อสู้แบบฟรีสไตล์ของมหาวิทยาลัยนานาชาติจินหลิง

พวกเขายังเรียกอิโตะ นานาโกะว่าเป็น "อันดับหนึ่งของญี่ปุ่น" "ความภาคภูมิใจของผู้หญิงญี่ปุ่น" และ "คู่แข่งที่แข็งแกร่งสำหรับเหรียญทองโอลิมปิก"

เย่เฉินมองดู แล้วอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว

พวกป้ายกำกับเหล่านี้ ดูเหมือนว่าล้วนจัดทำมาโดยนักเรียนที่มีความคาดหวังสูงต่ออิโตะ นานาโกะ

อย่างไรก็ตาม ป้ายกำกับพวกนี้ หากไปถึงระดับหนึ่งแล้วก็คือการอ้างหลักศีลธรรมเพื่อมาบังคับอิโตะ นานาโกะ

นี่ก็คล้ายกับการบอกอิโตะ นานาโกะตลอดเวลาว่าเธอจะต้องชนะ มิฉะนั้น เธอจะทำผิดต่อความคาดหวังอันแรงกล้าต่อญาติสนิทมิตรสหายของคุณ

เมื่อเทียบกับสโลแกนสนับสนุนที่มุ่งเน้นจิตใจแบบนี้ เย่เฉินรู้สึกว่ามันจะดีกว่าถ้าเพียงแค่พูดกับเธอว่า "แค่พยายามทำมันให้ดีก็พอ ต่อให้เธอจะล้มเหลวพวกเราก็จะสนับสนุนเธอ"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ส่ายหัวและถอนหายใจ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วถ่ายรูปโปสเตอร์ไว้เป็นที่ระลึก

เมื่อเห็นว่าสายมากแล้ว ท้องฟ้าตอนนี้เปลี่ยนเป็นมืดสนิท เขาจึงก้าวออกจากมหาวิทยาลัยโตเกียว