ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1923

สรุปบท บทที่ 1923: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปเนื้อหา บทที่ 1923 – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บท บทที่ 1923 ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“หวังตงเสวี่ยนเหรอ?!”

เมื่อได้ยินชื่อหวังตงเสวี่ยน เซียวฉางควนถึงดูออกว่า คนสวยเซ็กซี่ในอีกด้านหนึ่งของวิดีโอนั้น เป็นรองประธานของตี้เหากรุ๊ป ที่มาแสดงความยินดีกับเธอ ตอนที่สตูดิโอของลูกสาวตัวเองจัดงานพิธีเปิด

สิ่งนี้ทำให้เซียวฉางควนประหลาดใจมากยิ่งขึ้น

เพราะยังไง หวังตงเสวี่ยนในฐานะที่เป็นรองประธานของตี้เหากรุ๊ป และนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในเมืองจินหลิง ยังคงเป็นที่รู้จักกันดีอยู่ในเมืองจินหลิง

นอกจากนี้ เซียวฉางควนก็รู้ว่า ตี้เหากรุ๊ปมอบงานการตกแต่งให้กับเซียวชูหรันเป็นจำนวนมาก ซึ่งสามารถบอกได้ว่าเป็นเจ้าแม่ด้านการงานอาชีพของเซียวชูหรันก็ว่าได้

แต่เขาไม่ได้คาดคิดเลยจริงๆ ว่า หวังตงเสวี่ยนจะริเริ่มมาเยี่ยมที่บ้านของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงรีบพูดกับเซียวชูหรันว่า “ชูหรัน รีบมาเร็วเข้า หวังตงเสวี่ยนรองประธานของตี้เหากรุ๊ปมาแล้ว!”

“อ๊ะ?” เซียวชูหรันรู้สึกประหลาดใจมาก และจากนั้นก็เริ่มรู้สึกประหม่าเล็กน้อย และกล่าวว่า “ทำไมประธานหวังถึงมาที่นี่ได้.....ฉันจะไปเปิดประตูให้เธอ!”

ต่งรั่วหลินก็ประหลาดใจมากเช่นกัน

แม้ว่ามูลค่าทางตัวตนของหวังตงเสวี่ยนจะเทียบกับต่งรั่วหลินไม่ได้เลย แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นรองประธานของตี้เหากรุ๊ป และรองผู้บัญชาการของตี้เหากรุ๊ป และหัวหน้าโดยตรงของต่งรั่วหลิน

ต่งรั่วหลินก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่า เจ้านายของตัวเองจะมาเยี่ยมบ้านของเพื่อนสนิทตัวเอง

ดังนั้น เธอจึงจะรู้สึกอักอ่วนเล็กน้อยอยู่ในใจของเธอ แต่ตอนนี้เธอก็จากไปไม่ได้แล้ว เธอจึงทำได้เพียงกัดฟันและรอให้หวังตงเสวี่ยนเข้ามา

เซียวชูหรันรีบไปเชิญให้หวังตงเสวี่ยนเข้ามา หวังตงเสวี่ยนกล่าวด้วยความขอโทษเล็กน้อยว่า “ขออภัยคุณเซียว ที่มารบกวนอย่างกะทันหันแบบนี้”

เซียวชูหรันรีบพูดว่า “ประธานหวังคุณเกรงใจมากเกินไปแล้ว ฉันเป็นฝ่ายที่ควรจะไปเยี่ยมคุณ เพียงแต่สองสามวันนี้ฉันไม่มีเวลาว่างสักที จนถึงวันนี้ฉันก็เพิ่งได้เริ่มวันหยุดเหมือนกัน”

หวังตงเสวี่ยนพยักหน้า มอบของขวัญในมือของเธอไป และกล่าวว่า “นี่เป็นของขวัญปีใหม่ที่เตรียมมาให้คุณลุงคุณป้า น้ำใจเล็กๆ น้อย โปรดรับไว้ด้วย”

เย่เฉินพยักหน้า เหยียดมือออกและเปิดกาต้มน้ำบนโต๊ะชงชา

ในเวลานี้ หวังตงเสวี่ยนก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นเช่นกัน ทันทีที่เธอเข้าไปในห้องนั่งเล่น ดวงตาของเธอก็จดจ้องไปที่บนร่างกายของเย่เฉิน

เย่เฉินก็มองไปที่เธอ ดวงตาทั้งสี่สบเข้าหากัน และในแววตาของหวังตงเสวี่ยน มีความปีติยินดีเผยออกมาเล็กน้อย

และเย่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นหวังตงเสวี่ยนอยู่ต่อหน้าเขา

ในวันนี้ หวังตงเสวี่ยนไม่ได้ใส่เสื้อผ้าของผู้หญิงที่แข็งแรงในที่ทำงาน แต่สวมใส่เสื้อกันลมสีกาแฟอ่อนๆ โดยมีผมหยักศกยาวพาดบ่าของเขา เซ็กซี่และมีเสน่ห์มาก

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยกับเธอ และพูดอย่างสุภาพว่า “สวัสดีประธานต่ง”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน