ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1936
หม่าหลันกล่าวอย่างจริงจังว่า “นี่มันจะเป็นอะไรไป? ในตอนนี้การเป็นดาราไม่จำเป็นต้องมีทักษะการแสดงและเสียงที่ดี เพียงแค่มีรูปร่างหน้าตาที่ดีก็พอแล้ว! คุณดูสิซูเปอร์สตาร์ที่กำลังมาแรง เสียงก็ไม่ได้ดียังสามารถออกอัลบั้มได้เลย แม้แต่บางคนยังพูดไม่ชัดเลยยังสามารถแสดงละครได้เลย เพราะอะไรล่ะ? ก็เพราะว่ามีรูปร่างหน้าตาที่ดีไง!”
เซียวชูหรันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “แม่ คุณอย่าพึ่งพูดอะไรเลย ปล่อยให้ฉันดูรายการให้จบดีๆ ......”
หม่าหลันไม่ลืมที่จะกล่าวเสริมไปอีกหนึ่งประโยคว่า “ชูหรัน สิ่งที่แม่พูดเป็นความในใจทั้งหมด และแม่ก็คิดว่าแม่คุณสามารถทำได้จริงๆ ......”
ในเวลานี้ กู้ชิวอี๋ก็กำลังเริ่มร้องเพลงแล้ว
ทันทีที่เธอร้องออกเสียง หม่าหลันก็อดไม่ได้ที่จะอุทานว่า “โอ๊ย! เสียงของผู้หญิงคนนี้ดีจริงๆ!”
เซียวชูหรันรีบโบกมือ “แม่คุณอย่าพึ่งพูดอะไร!”
เย่เฉินก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับเสียงของกู้ชิวอี๋ แม้ว่าเธอจะดูเหมือนเป็นแค่ดาราไอดอล แต่ทันทีที่เธอร้องออกเสียง ก็แสดงถึงทักษะการร้องเพลงที่ดีมากของเธอ มืออาชีพสุดๆ ไปเลย
ทำนองของเพลงนี้ไพเราะ สดใส และประณีต และสวยงามคล้ายกับเพลง “Legend” ที่ร้องจากราชินีสวรรค์ในปีนั้น
เย่เฉินก้อดไม่ได้ที่จะเพลิดเพลินไปอยู่ในนั้นด้วย
ห้านาทีต่อมา หลังจากที่กู้ชิวอี๋ร้องจนจบเพลง เย่เฉินก็ยังคงจมอยู่ในบรรยากาศที่ยอดเยี่ยมซึ่งเกิดจากการร้องเพลงของเธอในตอนเมื่อกี้นี้
เซียวชูหรันยิ่งฟังจนดวงตากลายเป็นสีแดงเล็กน้อย และปรบมือโดยไม่รู้ตัวขึ้นมา และพูดด้วยอารมณ์ว่า “กู้ชิวอี๋ร้องเพลงได้ดีจริงๆ !เพลงนี้สามารถทำให้หัวใจของคนสั่นไหวไปหมดเลย!”
หลังจากที่พูด เธอก็พูดกับเย่เฉินอีกครั้งว่า “สามี อีกไม่กี่วันกู้ชิวอี๋ก็จะมาจัดคอนเสิร์ตอยู่ในเมืองจินหลิง คุณไปชมเป็นเพื่อนฉันได้ไหม?”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอักอ่วนอยู่ในใจ เมื่อได้ยินเรื่องนี้
ดังนั้น เขาจึงพูดกับเซียวชูหรันว่า “ภรรยา คุณไม่ต้องกังวล ถึงเวลานั้นผมจะไปกับคุณอย่างแน่นอน”
ขณะที่พูด เขาก็พูดอีกว่า “โอ้ใช่แล้ว เรื่องของตั๋วเข้าชมคุณไม่ต้องกังวลไปแย่งซื้อตั๋วอีกแล้ว ครั้งที่แล้วผมยังได้ไปดูฮวงจุ้ยให้ที่บ้านของคุณกู้เลย ไม่ว่ายังไงคุณกู้ก็น่าจะพอให้หน้าผมบ้าง ถึงเวลานั้นผมไปหาเธอและขอตั๋วเข้าแถวนั่งหน้าสักสองใบคงไม่น่ามีปัญหาหรอก”
เซียวชูหรันถามด้วยความประหลาดใจว่า “สามี คุณพูดจริงหรือไม่?! คุณจะสามารถไปหาคุณกู้และขอตั๋วแถวหน้าได้จริงๆ เหรอ? ตั๋วแถวหน้าสำหรับคอนเสิร์ตของคุณกู้นั้นเป็นสิ่งที่หาได้ยากมาก และโดยทั่วไปแล้วจะไม่มีการปล่อยสู่ภายนอกเลย แก๊งขายตั๋วผีนำออกมาขาย ราคาก็ถูกเพิ่มขึ้นหลายเท่าหรือหลายสิบเท่าเลยทีเดียว ในครั้งหนึ่ง ณ คอนเสิร์ตที่เย่นจิง ตั๋วแถวแรกถูกอัพราคาไปจนถึงใบละหนึ่งแสน ซึ่งสูงเท่าระดับเดียวกับราชินีสวรรค์หว่องในปีนั้นแล้ว!”
เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า “คุณกู้ยังคงเป็นคนที่ใจกว้างมาก ผมเชื่อว่าจะให้ความสะดวกนี้แน่นอน”
เซียวชูหรันพูดอย่างตื่นเต้นว่า “งั้นก็เยี่ยมมากจริงๆ เลย! ขอบคุณสามีที่สนับสนุนอาชีพติดตามดาราของฉันขนาดนี้!”
เย่เฉินถอนหายใจอยู่ในใจอย่างอดไม่ได้ ในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือก็ได้รับข้อความจากวีแชท และกู้ชิวอี๋ส่งข้อความมาว่า “พี่เย่เฉิน คุณได้ดูการแสดงของฉันที่หน้าทีวีอยู่หรือไม่?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...