ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 207

บทที่207ให้เกียรติหน่อย（1）

เวลานี้ ผู้คนที่มุงดูได้ถอยออกอย่างรวดเร็วกลายเป็นช่องทางเดินเส้นหนึ่ง

เห็นเพียงแค่หวังตงเสวี่ยนและซ่งหวั่นถิงสองสาวงามที่สวยจนทำให้คนหวั่นไหว แต่งกายด้วยชุดทางการที่เหมาะสมมาก มาพร้อมกับรอยยิ้ม เดินเคียงไหล่กันเข้ามาจากด้านนอก

ด้านหลังพวกเธอสองคน คือหวังเจิ้งกางพาหวังเหวินเฟยและหวังเหวินข่าย ฉินกางพาฉินเอ้าเสวี่ยนและฉินเอ้าตง ซือเทียนฉีพาเฉินเสี่ยวจาว ต่างก็ได้เดินเข้ามา

และท่านหงห้า ได้ตามหลังพวกเขาทั้งหมด

เซียวเวยเวยเห็นฉากนี้ ทั้งใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

ในกลุ่มคนเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นใครในนั้น พวกเขาล้วนเป็นคนใหญ่คนโตที่ไม่ค่อยมีใครพบเห็น

คิดไม่ถึงว่า มารวมตัวกันที่นี่ มาอวยพรให้กับเซียวชูหรัน นี่ทำให้ในใจของเธออึดอัดมากที่สุด!

ก่อนหน้านี้ เธอยังมีความภาคภูมิใจในตัวเอง เธอยังเป็นผู้หญิงที่น่ารักของทุกคน เป็นคุณหนูมีเงิน เป็นวัยรุ่นที่โดดเด่นที่สุดคนหนึ่งในเมืองจินหลิง

ใบหน้าของเธอโดดเด่น รูปร่างก็ดี จัดอยู่ในสังคมของจินหลิงชั้นสูง และยังเป็นนางฟ้าอีก

หลายปีมานี้เธอ ได้แต่แข่งขันกับลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง

เดิมทีคิดว่า ตัวเองหาสามีได้ดี ไม่ว่าจะด้านไหนก็สามารถข่มลูกพี่ลูกน้องได้ แต่ตอนนี้ ทั้งหมดของเธอ ถูกเซียวชูหรันเทียบได้แล้ว เธอคิดว่าครอบครัวที่น่าภาคภูมิใจของเธอ อยู่ต่อหน้าแขกที่เซียวชูหรันได้เชิญมา เหมือนกับขยะโดยสิ้นเชิง

ตัวเองในตอนนี้ ช่างแตกต่างจากเธอเหลือเกิน!

“เซียวชูหรัน ตกลงแกจะโชคดีอะไรขนาดนี้?!”แววตาที่เซียวเวยเวยมองไปทางเซียวชูหรัน มีความอิจฉาริษยาเผยออกมาเล็กน้อย

เซียวชูหรันก็ไม่ได้สนใจเธอ เพราะเธอเองก็อยู่ในอาการมึนงงในเวลานี้