คุณท่านใหญ่ซูมองดูเวลาและพูด:"ถ้าแผนการไม่มีความคลาดเคลื่อน ตอนนี้นักโทษอาชญากรระดับAคนนั้น คงจะถึงงานประมูลภายในสิบนาที"
ซูโสว่เต๋อรีบถามทันที:"คุณพ่อ สิบนาที ตู้ไห่ชิงจะออกจากงานประมูลหรือเปล่า?!"
"ยังไม่ออกหรอก!"คุณท่านใหญ่ซูพูดอย่างเย็นชา:"ตอนนี้ตู้ไห่ชิงกำลังดำเนินเรื่องเปลี่ยนสัญญาของอสังหาริมทรัพย์ และขั้นตอนพวกนี้มันยุ่งยากมากๆ และคงเสร็จในเวลาอันรวดเร็วไม่ได้อย่างแน่นอน คฤหาสน์หลังเก่าที่เธอปรารถนามานาน ในที่สุดเธอก็ได้มันมาครอบครองอย่างราบรื่น และเธอคงจะให้ความร่วมมือในการเปลี่ยนแปลงสัญญาอย่างแน่นอน"
ซูโสว่เต๋อพยักหน้าเบาๆ ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกโล่งใจทันที
แต่เขาก็คิดอะไรบางอย่างออก และถามทันที:"คุณพ่อ! จือหยูก็ไปพร้อมกับเธอด้วย จะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับจือหยูหรือเปล่า?"
ซูโสว่เต๋อรู้ว่าคุณท่านชอบหลานสาวอย่างซูจือหยูมากๆ และสิ่งที่เขากังวล ไม่ใช่ความปลอดภัยของซูจือหยู แต่กลัวคุณท่านจะหยุดแผนการทั้งหมดเพราะซูจือหยู
สีหน้าของคุณท่านใหญ่ซูในตอนนี้ลังเลเล็กน้อย เขาก็ถอนหายใจและพูด:"ฉันได้ส่งคนไปบอกนักโทษอาชญากรคนนั้นแล้ว และส่งรูปถ่ายของตู้ไห่ชิงกับจือเฟยและจือหยูให้เขาแล้ว และบอกเขาอย่างชัดเจน บอกให้เขาเอาชีวิตของตู้ไห่ชิงเพียงคนเดียวจากสามคนนี้ ตอนนี้จือเฟยเป็นคนฉลาด และบินกลับมาที่เย่นจิงตั้งแต่เช้า ตอนนี้เหลือแค่จือหยูเพียงคนเดียว และคนๆนั้นก็เคยเห็นภาพถ่ายของจือหยูแล้ว และเขาก็คงไม่ลงมือทำร้ายจือหยูอย่างแน่นอน"
ซูโสว่เต๋อรีบแสร้งทำเป็นโล่งอกและถอนหายใจ:"ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ดีมากๆแล้ว พูดตามตรง ฉันรู้สึกชอบจือหยูมากๆ เด็กคนนี้เป็นหลานของตระกูลซูที่ฉลาดที่สุด และเป็นคนที่มีความคิดที่สุด!"
"ใช่จริงๆ!"คุณท่านใหญ่ซูอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"ถ้าจือหยูเป็นผู้ชายก็คงดี น่าเสียดาย น่าเสียดายจริงๆ..."
ถ้าเป็นอย่างนั้น ตำแหน่งผู้นำตระกูลในอนาคตของตัวเองก็จะสามารถดำรงตำแหน่งได้อย่างมั่นคง
ดังนั้น เขาก็มองดูเวลาและพูดกับคุณท่านใหญ่ซู:"คุณพ่อ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำหน่อย เดี๋ยวฉันกลับมา"
คุณท่านใหญ่ซูไม่ได้สงสัยในตัวเขา พยักหน้าเบาๆและโบกมือ:"คุณไปเถอะ!"
ซูโสว่เต๋อรีบเดินออกมาจากห้องหนังสือของคุณท่านทันที หลังจากนั้นเขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ และส่งข้อความให้ลูกน้องคนสนิททันที:"หลายวันก่อนคุณท่านใช้เงินสิบล้านเพื่อหานักโทษอาชญากรระดับAคนหนึ่ง รีบหาข้อมูลทั้งหมดของนักโทษคนนั้นมาให้ฉัน จากนั้นก็ใช้เวลาติดต่อเขาให้เร็วที่สุด บอกเขาว่าฉันจะให้เงินกับครอบครัวของเขาอีกยี่สิบล้านหยวน แต่ฉันมีเงื่อนไขข้อหนึ่ง ให้เขาฆ่าตู้ไห่ชิงและซูจือหยูให้ตายไปพร้อมกัน!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...