ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2310

คุณท่านใหญ่ซูมองดูเวลาและพูด:"ถ้าแผนการไม่มีความคลาดเคลื่อน ตอนนี้นักโทษอาชญากรระดับAคนนั้น คงจะถึงงานประมูลภายในสิบนาที"

ซูโสว่เต๋อรีบถามทันที:"คุณพ่อ สิบนาที ตู้ไห่ชิงจะออกจากงานประมูลหรือเปล่า?!"

"ยังไม่ออกหรอก!"คุณท่านใหญ่ซูพูดอย่างเย็นชา:"ตอนนี้ตู้ไห่ชิงกำลังดำเนินเรื่องเปลี่ยนสัญญาของอสังหาริมทรัพย์ และขั้นตอนพวกนี้มันยุ่งยากมากๆ และคงเสร็จในเวลาอันรวดเร็วไม่ได้อย่างแน่นอน คฤหาสน์หลังเก่าที่เธอปรารถนามานาน ในที่สุดเธอก็ได้มันมาครอบครองอย่างราบรื่น และเธอคงจะให้ความร่วมมือในการเปลี่ยนแปลงสัญญาอย่างแน่นอน"

ซูโสว่เต๋อพยักหน้าเบาๆ ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกโล่งใจทันที

แต่เขาก็คิดอะไรบางอย่างออก และถามทันที:"คุณพ่อ! จือหยูก็ไปพร้อมกับเธอด้วย จะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับจือหยูหรือเปล่า?"

ซูโสว่เต๋อรู้ว่าคุณท่านชอบหลานสาวอย่างซูจือหยูมากๆ และสิ่งที่เขากังวล ไม่ใช่ความปลอดภัยของซูจือหยู แต่กลัวคุณท่านจะหยุดแผนการทั้งหมดเพราะซูจือหยู

สีหน้าของคุณท่านใหญ่ซูในตอนนี้ลังเลเล็กน้อย เขาก็ถอนหายใจและพูด:"ฉันได้ส่งคนไปบอกนักโทษอาชญากรคนนั้นแล้ว และส่งรูปถ่ายของตู้ไห่ชิงกับจือเฟยและจือหยูให้เขาแล้ว และบอกเขาอย่างชัดเจน บอกให้เขาเอาชีวิตของตู้ไห่ชิงเพียงคนเดียวจากสามคนนี้ ตอนนี้จือเฟยเป็นคนฉลาด และบินกลับมาที่เย่นจิงตั้งแต่เช้า ตอนนี้เหลือแค่จือหยูเพียงคนเดียว และคนๆนั้นก็เคยเห็นภาพถ่ายของจือหยูแล้ว และเขาก็คงไม่ลงมือทำร้ายจือหยูอย่างแน่นอน"

ซูโสว่เต๋อรีบแสร้งทำเป็นโล่งอกและถอนหายใจ:"ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ดีมากๆแล้ว พูดตามตรง ฉันรู้สึกชอบจือหยูมากๆ เด็กคนนี้เป็นหลานของตระกูลซูที่ฉลาดที่สุด และเป็นคนที่มีความคิดที่สุด!"

"ใช่จริงๆ!"คุณท่านใหญ่ซูอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"ถ้าจือหยูเป็นผู้ชายก็คงดี น่าเสียดาย น่าเสียดายจริงๆ..."

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน