เหออิงซิ่วตามหาซูรั่วหลีมานานแล้ว ถึงแม้เธอจะไม่เคยยอมแพ้ แต่ลึก ๆ ในใจยังคงรู้สึกว่าโอกาสที่จะหาลูกสาวเจอนั้นน้อยมาก
จนกระทั่งในใจของเธอได้ยอมรับความจริงที่ว่าลูกสาวของตนเองนั้นตายไปแล้ว แต่แรงผลักดันหลักที่เกิดจากความรักของแม่ที่อยู่ลึกลงไปในใจของเธอ กระตุ้นให้เธอตามหาต่อไป เพราะนี่เป็นปัจจัยเดียวที่ทำให้เธอมีชีวิตอยู่ได้
ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ เหออิงซิ่วรู้สึกว่าขอแค่ลูกสาวยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าตนเองจะแลกด้วยอะไร ตนเองก็รับได้ แม้ว่าลูกสาวของตนเองจะบาดเจ็บและเป็นอัมพาต ขอแค่ลูกสาวยังมีชีวิตอยู่ เธอก็พอใจแล้ว
อย่างไรก็ตาม แม้แต่ฝันเธอยังไม่กล้าที่จะฝัน ตอนนี้ไม่เพียงแต่ลูกสาวยืนอยู่ต่อหน้าเธอด้วยสภาพที่ไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อย กระทั่งแม้แต่ผลการฝึกฝนก็ทะลวงก้าวหน้าไปมาก
นี่เป็นทุกขลาภ และเป็นเพราะหายนะจากการถูกตามฆ่า จนทำให้ได้รับโชค!
แค่สามารถทะลวงเส้นเริ่นได้สำเร็จ คือจุดสูงสุดที่ตลอดชีวิตของยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้มากมายไม่กล้าคาดหวังว่าจะสามารถไปถึง!
อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง การทะลวงเส้นเริ่นได้สำเร็จ อย่างน้อยก็จะทำให้ผลการฝึกฝนของซูรั่วหลี ก้าวกระโดดข้ามไปห้าถึงหกสิบปีจากความเร็วในการฝึกปกติ
ดังนั้นลูกสาวโชคดีมากขนาดนี้ เธอในฐานะแม่จะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร
คุณชายเย่คนที่อยู่ตรงหน้า เป็นคนช่วยชีวิตลูกสาวของตนเองไว้ และทำให้ผลการฝึกฝนของลูกสาวตนเองก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ดังนั้นในส่วนลึกในใจของเหออิงซิ่ว กระทั่งเต็มใจที่จะใช้ชีวิตของตนเองเพื่อตอบแทนบุญคุณที่ยิ่งใหญ่ของเย่เฉิน
เมื่อเย่เฉินเห็นเหออิงซิ่วคุกเข่าต่อหน้าตนเอง เขากำลังจะก้าวเดินออกไปช่วยพยุง ซูรั่วหลีก็รีบคุกเข่าอยู่ข้างแม่ทันที
ด้านหนึ่งเป็นการตอบแทนบุญคุณ และอีกด้านหนึ่งเป็นเพียงเพราะตนเองตกหลุมรักเขานานแล้ว
นอกจากนี้ เธอยังรู้ดีว่าตนเองในฐานะลูกสาวนอกสมรสนั้นไม่คู่ควรกับเย่เฉิน เช่นเดียวกับแม่ของตนเองเหออิงซิ่วและพ่อของตนเองซูโสว่เต้าในตอนนั้น แม้ว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกที่ดี แต่ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็ถูกแบ่งชนชั้นเป็นเจ้านายและคนรับใช้ ดังนั้นเธอหวังว่าตนเองจะสามารถอยู่เคียงข้างเย่เฉินเหมือนที่แม่อยู่เคียงข้างพ่อ
นั่นเป็นเหตุผลที่เธอบอกเย่เฉินว่า เธอเต็มใจที่จะอยู่เคียงข้างและติดตามเขา
เมื่อเหออิงซิ่วได้ยินประโยคนี้ เธอเข้าใจการเลือกของลูกสาว

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...