ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2757

เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดของซูรั่วหลี ก้นบึ้งหัวใจของเขา ก็รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก

เดิมทีเขายังอยากเกลี้ยกล่อมเด็กสาวผู้ดื้อรั้นคนนี้สักหน่อย แต่ดูท่าสายตาของเด็กสาวเหมือนตัวเองจะสามารถเกลี้ยกล่อมได้

ดังนั้น เย่เฉินจึงละทิ้งความคิดนี้ไป

ก็เหมือนกับที่ตนพูดเมื่อสักครู่ ในอนาคตยังมีเวลาอีกยาวไกล ตนไม่จำเป็นต้องไล่ไขว่คว้าเพื่อให้ซูรั่วหลีเข้าไปได้ในคราวเดียว

จากนี้ไปยังเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ อนาคตยังอีกยาไกล ถึงความคิดของเธอจะมั่นคงดั่งหินผาเพียงใด ก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาอยู่แล้ว

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงเบี่ยงประเด็น แล้วพูดขึ้นมาว่า“จริงสิรั่วหลี ผมได้ให้เหล่าเฉินรีบไปซื้อคฤหาสน์ริมแม่น้ำมาหลังหนึ่ง คฤหาสน์เป็นบ้านเดี่ยวมือสอง มีทั้งหมดแปดห้อง และยังมีห้องชั้นใต้ดินกว้างสามร้อยตารางเมตร ถึงเวลานั้นปู่ของคุณพวกเขามาถึงแล้ว ก็ให้พักอยู่ที่นั่นนะ สามารถฝึกฝนวิชาได้ ไม่ได้รับความวุ่นวายอะไร”

ซูรั่วหลีรีบกล่าวขึ้นมาว่า“คุณชายเย่คะ คุณไม่จำเป็นต้องเปลืองเงินขนาดนี้ เมื่อก่อนตระกูลเหอทำงานรับใช้ตระกูลซู ล้วนพักอาศัยอยู่ที่ตระกูลซู อีกทั้งถูกแบ่งแยกตามเพศเหมือนหอพักในโรงเรียน นอนบนฟูก คุณไม่จำเป็นต้องซื้อคฤหาสน์หรอกนะคะ มันสิ้นเปลืองเกินไป……”

เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดขึ้นมาว่า“คฤหาสน์ที่ผมซื้อมาน่ะยืมให้ปู่ของคุณพวกเขาพักอาศัย คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกกดดันอะไรหรอก อีกทั้งผมซื้อบ้านก็เท่ากับลงทุน หลักๆคืออยากให้มันมีมูลค่าเพิ่มขึ้น”

ซูรั่วหลีกล่าวอีกว่า“แต่ว่า หลังจากที่คุณปู่พวกเขามาถึง จะต้องคอยรับคำสั่งจากคุณตลอด24ชั่วโมง กระทั่งจะต้องอยู่เคียงข้างคุณตลอด24ชั่วโมงเพื่อรับคำสั่งได้ทันท่วงที คุณจัดให้พวกเขาพักคฤหาสน์ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ พวกเขาจะต้องมาไม่ทันแน่”