ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2762

เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน แสงตะวันรอนเต็มท้องฟ้า เครื่องบิน Woou ลงจอดที่สนามบินจินหลิงท่ามกลางแสงอาทิตย์เหลืองอร่ามเจิดจ้า

ที่นั่งอยู่บนเครื่องบินคือคน 11 คนที่ตระกูลเหอส่งมา รวมถึงเหอหงเซิ่งและเหออิงซิ่ว

ทันทีที่คนเหล่านี้ลงจากเครื่องบิน ก็มีขบวนรถที่จัดเตรียมไว้มารับไปที่คฤหาสน์ริมแม่น้ำที่เฉินจื๋อข่ายซื้อไว้ก่อนหน้านี้ทันที

คฤหาสน์ชุดนี้ตั้งอยู่ในโครงการเดียวกับของเฮ่อหย่วนเจียง บิดาของเฮ่อจือชิว เพียงแต่เนื้อที่ของมันใหญ่กว่าของเฮ่อหย่วนเจียงมาก

ที่สมาชิกตระกูลเหอถูกส่งมาที่นี่ ความจริงเย่เฉินเองก็ค่อนข้างเห็นแก่ตัว

เขาหวังว่าสมาชิกตระกูลเหอจะจับตาดูความเคลื่อนไหวของเฮ่อหย่วนเจียงและเฮ่อจือชิวสองพ่อลูก ตราบใดที่มีสมาชิกตระกูลเหออยู่ที่นี่ หากมีคนลงมือกับพวกเขาสองพ่อลูก เกรงว่าจะไม่มีโอกาสได้กลับไปแล้ว

ในเวลานี้ เย่เฉินกำลังรออยู่ในคฤหาสน์พร้อมกับเฉินจื๋อข่ายและหงห้าแล้ว

เมื่อขบวนรถมาถึง ท้องฟ้ายังไม่มืดสนิท ผู้ใต้บังคับบัญชาของเฉินจื๋อข่ายพาเหอหงเซิ่งและเหออิงซิ่ว รวมถึงสมาชิกตระกูลเหอกลุ่มหนึ่งเข้าไปในสนาม เย่เฉินก็เข้ามาต้อนรับพร้อมกับเฉินจื๋อข่ายและหงห้า

เมื่อเหออิงซิ่วเห็นเย่เฉิน ก็พูดด้วยความเคารพอย่างยิ่ง “สวัสดีค่ะ คุณชายเย่!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พลางพูดว่า “คุณผู้หญิงเหอไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้หรอก ต่อไปเรียกผมเย่เฉินก็พอ”

“ได้ยังไงล่ะ…” เหอหงเซิ่งที่อยู่ข้างๆ พูดขึ้น “คุณชายเย่เป็นผู้มีพระคุณของตระกูลเหอ และเป็นผู้นำตระกูลเหอในภายภาคหน้าอีกด้วย จำเป็นต้องแยกแยะฐานะ!”

ว่าแล้ว เขาก็ประกบมือ โค้งคำนับอย่างนอบน้อม พลางกล่าวว่า “คุณชายเย่ กระผมเหอหงเซิ่ง ผู้นำตระกูลเหอ ได้รับความกรุณาอย่างล้นเหลือจากคุณชายเย่ จนไม่รู้จะตอบแทนยังไง กระผมกับลูกหลานตระกูลเหอยินดีสละชีพด้วยความภักดี โดยไม่บ่ายเบี่ยงเลย!”

เย่เฉินรีบก้าวไปข้างหน้า ประคองแขนทั้งสองของเขา แล้วพูดอย่างจริงจัง “ท่านเหอไม่ต้องมากพิธีเช่นนี้ ผมยังเด็ก รับมารยาทจากท่านเช่นนี้ไม่ได้”