ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2852

สรุปบท บทที่ 2852 นามบัตรวีแชทที่ช่วยชีวิตได้!: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 2852 นามบัตรวีแชทที่ช่วยชีวิตได้! – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 2852 นามบัตรวีแชทที่ช่วยชีวิตได้! ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ในเวลานี้ผู้ช่วยสาวกุมใบหน้าที่แดงก่ำของเธอไว้ และร้องพูดว่า:"คุณชาย นี่เป็นความผิดพลาดในการทำงานของบอสต้าน คุณจะระบายความโกรธใส่ฉันไม่ได้ มันไม่ยุติธรรมต่อฉัน….."

"ยุติธรรมแม่งมึงดิ!"จงเทียนหยูพูดด้วยความรังเกียจ:"ตอนนี้กูให้มึงแก้ปัญหา ไม่ได้ให้มึงมาโยนความผิด! ตอนนี้สวีต้านต้านตายหรือยังมีชีวิตอยู่ก็ไม่สน แต่เรื่องการไปรับที่สนามบินมึงต้องจัดการให้กูด้วย ไม่งั้นกูจะฆ่ามึง!"

ผู้ช่วยสาวตกใจกับท่าทางที่ดุร้ายของจงเทียนหยู่ เธอไม่กล้าหาเหตุผลใดๆ ให้ตัวเองอีก ได้แต่พยักหน้าและพูดอย่างน้อยใจว่า:"ได้ค่ะคุณชาย ฉันจะหาวิธีติดต่อแหล่งข้อมูลประชาสัมพันธ์ในท้องถิ่น…..."

จงเทียนหยู่สั่งว่า:"มึงจำเอาไว้ว่านะ ว่ากูต้องการแค่แฟนผู้คลับผู้หญิงในที่เกิดเหตุ ไม่เอาแฟนคลับผู้ชาย! อย่าเอาพวกชายร่างกำยำมากรี้ดร้องใส่กูที่สนามบิน กูอายคน!"

ปีที่แล้ว ตอนที่จงเทียนหยู่พึ่งการทำศัลยกรรม จนในที่สุดก็เกิดผลขึ้นมาเล็กน้อย เพื่อเน้นย้ำถึงบุคลิกของเขาในฐานะนักร้องชั้นนำ เขาจึงเริ่มจ้างนักแสดงกลุ่มใหญ่เพื่อแสดงเป็นแฟนตัวบ้าคลั่งทุกที่

แม้ว่าตัวเขาเองก็มีแฟนคลับจริงๆกลุ่มหนึ่งอยู่บ้าง แต่เพราะระดับของเขาค่อนข้างจะธรรมดา แม้ว่าแฟนๆ จะถูกล้างสมองและชอบเขา แต่ยังห่างไกลจากความคลั่งไคล้

ดังนั้น ทุกครั้งที่ตนอยากจะอวดความดังของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ก็ต้องใช้เงินเพื่อจ้างกลุ่มนักแสดงเพื่อเล่นเป็นแฟนคลับตัวยง ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่จะสามารถบรรลุผลที่ดึงดูดสายตาได้

แต่มีอยู่ครั้งหนึ่ง เพราะว่าไม่ได้ยืนยันกับคนรับให้ดีก่อน จึงทำให้เขาขายหน้า

ในวันนั้น คนที่รับผิดชอบในการรอรับที่สนามบิน ได้รวบรวมการแสดงกลุ่มมากกว่าสองร้อยจากสตูดิโอซิตี้ ที่เพิ่งถ่ายทำสงครามต่อต้านญี่ปุ่นเสร็จไป เพื่อความสะดวก เพราะเป็นหนังยิงสงครามต่อต้านญี่ปุ่น ดังนั้นการแสดงหลังพวกนี้ล้วนแต่เป็นผู้ชาย และแต่ละคนร่างใหญ่กำยำ หน้าดำสกปรกกันทั้งนั้น

สุดท้ายก็กลุ่มนี้แหละ พอถึงสนามบินก็ตะโกนเรียกว่า:"จงเทียนหยู่ ฉันรักคุณ"สโลแกนประมาณนี้ มันทำให้จงเทียนหยู่ขยะแขยงมาก

ต้องรู้ว่า คนที่สามารถหาหญิงสาวหลายร้อยคนในช่วงเวลาสั้นๆ นั้นหายากมาก แม้แต่ในเย่นจิง

หัวหน้ากลุ่มของกลุ่มนักแสดง ก็ไม่มีทรัพยากรมากมายขนาดนี้อยู่ในมือ

เพราะว่าปกติแล้วหัวหน้ากลุ่มก็แค่รับนักแสดงกลุ่มประมาณร้อยคนเอง ซึ่งในนี้ไม่ได้มีแค่หญิงสาวเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้ชาย คนแก่และเด็กทุกประเภท

พูดให้น่าเกลียดกว่านี้ ถึงแม้ว่าจะเป็นแม่ในไนต์คลับ ก็มีผู้หญิงไม่มากนักที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเธอ

เมื่อผู้ช่วยสาวคิดว่าเธอหมดหวังแล้ว หมดวิธีแล้ว เพื่อนร่วมชั้นเก่าในจินหลิง ก็แนะนำนามบัตรวีแชทคนหนึ่งให้เธอ แล้วส่งข้อความเสียงว่า"เหมิงเหมิง คนที่ฉันแนะนำให้เธอ เธอรีบแอดไปนะ หล่อนชื่อเซียวเวยเวย คือผู้จัดการทั่วไปของบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยแห่งจินหลิง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน