หลังจากความเงียบในช่วงเวลาสั้นๆแล้ว ในสถานที่มีเสียงสะอึกสะอื้นของเด็กสาวหลายคนดังขึ้น
เด็กสาวมากมายต่างก็ถูกเรื่องราวความจริงนี้ทำให้รู้สึกหวั่นไหว
ใครจะคิดว่า กู้ชิวอี๋ที่ชื่อเสียงโด่งดัง กู้ชิวอี๋ที่เป็นไอดอลของหญิงสาวมากมายในตอนนี้ และชายหนุ่มมากมายเห็นเป็นเทพธิดา จะเป็นเด็กสาวที่ลุ่มหลงในความรักเช่นนี้
ในชีวิตยี่สิบห้าปี กลับมีเวลาเกือบยี่สิบปี ที่กำลังตามหาเจ้าชายขี่ม้าขาวในวัยเด็กของตัวเอง!
สำหรับเด็กสาวหลายคนแล้ว เรื่องราวที่ลุ่มหลงในความรักแบบนี้ คงจะมีอยู่แค่เพียงในนิยายเท่านั้น
แต่ทั้งหมดนี้ กลับเกิดขึ้นกับตัวของกู้ชิวอี๋อย่างจริงแท้แน่นอน
เย่เฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้เหมือนกับจิตวิญญาณหลุดหายไปแล้ว ขอบตาเต็มไปด้วยน้ำตา
เขาไม่คิดจริงๆ กู้ชิวอี๋จะทุ่มเทมากขนาดนี้เพื่อตามหาตัวเขาเอง
เดิมที เขาคิดว่ายัยเด็กน้อยที่อายุน้อยกว่าตัวเองสองสามปีคนนี้ ที่วันๆเอาแต่พูดว่าจะแต่งงานกับตัวเอง เพียงแค่ถูกเรื่องสัญญาการแต่งงานล้างสมองเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาถึงได้รู้ว่าที่จริงแล้ว เรื่องนี้ได้สลักลึกลงในกระดูกของกู้ชิวอี๋ตั้งนานแล้ว
ส่วนเซียวชูหรันที่อยู่ข้างกายเขา ก็ได้ซาบซึ้งจนน้ำตานองหน้าไปหมดแล้ว
เย่เฉินสามารถรู้สึกได้ ว่าเซียวชูหรันในตอนนี้ กำลังใช้สองมือจับแขนของตัวเองไว้แน่น
ซูจือหยูที่เป็นคนนิ่งเฉยมาตลอด ในเวลานี้ก็ตื้นตันกับความพยายามหลายปีของกู้ชิวอี๋
อีกอย่าง ใจเธอรู้ดี ว่าเจ้าชายขี่ม้าขาวในเรื่อง ก็คือเย่เฉินที่ตัวเองแอบรักมานาน
ส่วนสองสามีภรรยากู้เย้นจงและหลินหว่านชิว จับมือกันแน่น น้ำตารินไหลเงียบๆ
หลายปีมานี้ พวกเขาทั้งบ้านทุ่มเทลงไปอย่างมากเพื่อตามหาเย่เฉิน
ที่โชคดีก็คือ ฟ้าไม่ทอดทิ้งผู้มีความพยายาม ในที่สุดพวกเขาก็หาเย่เฉินเจอ!
เรื่องราวดั่งเทพนิยาย กลับมีจุดจบที่สมบูรณ์ดั่งเทพนิยายเช่นกัน ชั่วขณะนั้นแฟนคลับจึงได้ตกเข้าสู่ความคลั่งไคล้อย่างที่สุด
ส่วนเซียวชูหรันเองก็สะอื้นพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ช่างซาบซึ้งจริงๆ….ฝันก็ยังคาดไม่ถึง ในชีวิตจริงเองก็จะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้น…”
เย่เฉินสำลักไม่มีคำพูด
วินาทีนี้ เขาเพียงแค่ถามคำถามในใจตัวเองข้อเดียว
“ฉันควรจะตอบแทนความทุ่มเทหลายปีมานี้ของหนานหนานยังไงดี?”
ในตอนที่เขากำลังถามตัวเองในใจ จู่ๆแสงไฟบนเวทีก็สว่างขึ้น ขณะเดียวกัน เสียงดนตรีเองก็ดังขึ้นมา
กู้ชิวอี๋ที่ใส่เดรสกระโปรงยาวสีน้ำเงินดั่งจินตนาการอยู่บนลิฟต์เลื่อน ค่อยๆเลื่อนขึ้นมาจากตรงกลางเวที กู้ชิวอี๋ถือไมค์โครโฟนไว้ พูดว่า “ที่ผ่านมางานคอนเสิร์ตของฉันนั้นร้องแต่เพลงของตัวฉันเองเท่านั้น แต่ว่าวันนี้ ฉันจะร้องเพลงของรุ่นพี่เยว่ถานสองบทเพลง สองเพลงนี้ ล้วนมอบให้กับเจ้าชายขี่ม้าขาวคนนั้นของฉัน หวังว่าเขาจะชอบ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...