ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2994
หลังจากที่กู้ชิวอี๋จบงานไปนานแล้ว ในงานถึงได้มีแฟนคลับที่ได้สติกลับมา แล้วจากไปด้วยคำต่อว่า
และก็มีแฟนคลับหญิงมากมายที่ทั้งเช็ดน้ำตาไปด้วยและหันหลังจากไปเงียบๆไปด้วย
เย่เฉินถึงขั้นได้ยินนักเลงชายด้านหลังตัวเองคนหนึ่ง พูดด่าทอว่า “เหี้ย! ไอ้เจ้าชายขี่ม้าขาวหน้าโง่คนไหนที่แม่งโผล่ออกมากันแน่วะ อย่าให้กูได้เจอมันนะ ไม่งั้นกูจะตีให้ขาหักเลย!”
จากนั้นก็มีคนพูดเสริมทันทีว่า “พี่ชาย ถึงตอนนั้นนับฉันเข้าไปด้วยอีกคน! ไอ้เหี้ยนี่แม่งกล้าแย่งเมียพวกเราไป ฉันว่ามันไม่อยากจะอยู่แล้วละ!”
“ไอ้สารเลวนี่มีดีอะไรกันแน่ ถึงได้ทำให้เทพธิดาของฉันใส่ชุดเจ้าสาวร้องเพลง อยากจะรีบแต่งให้มันนักรึไง?! แม่งเอ้ย น่าโมโหจริงๆเลย!”
ตอนนี้เย่เฉินรู้สึกเพียงแค่ว่าเสียวสันหลัง
อะไรคือศัตรูของประชาชน?
นี่ก็แม่งเป็นศัตรูของประชาชนไง!
เซียวชูหรันที่อยู่ด้านข้าง ก็พูดอย่างหดหู่เล็กน้อยว่า “ที่รัก พวกเรากลับกันเถอะค่ะ”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ
เซียวชูหรันลุกขึ้น พูดกับซูจือหยูที่อยู่ข้างกายว่า “คุณซูคะ ฉันและสามีของฉันกลับก่อนนะคะ”
ซูจือหยูรีบพูดว่า “ฉันเองก็กลับค่ะ ออกไปด้วยกันเถอะ”
พูดจบ ก็รีบลุกขึ้นยืน
เย่เฉินมองไปยังกู้เย้นจงและหลินหว่านชิว รู้สึกว่ากลับแล้วก็ไม่สามารถทักทายพวกเขาได้ มันไม่ดูค่อยให้ความเคารพเลยจริงๆ
ในตอนที่เย่เฉินและเซียวชูหรันเดินออกมาจากด้านในของแถวที่หนึ่ง หวังตงเสวี่ยน ซ่งหวั่นถิง อิโตะ นานาโกะ ฉินเอ้าเสวี่ยนรวมทั้งเฉินเสี่ยวจาวที่นั่งอยู่ด้านนอกสุดก็ได้ออกไปกันแล้ว
คนรอบข้างเยอะแยะขนาดนี้ เย่เฉินจึงไม่ได้จงใจไปมองหาพวกเขา
ภรรยาเซียวชูหรันและซูจือหยูเดินข้างกัน ซูจือหยูเห็นว่าตาของเซียวชูหรันแดง จึงถามอย่างสงสัยว่า “ประธานเซียวชอบกู้ชิวอี๋มากหรอคะ?”
เซียวชูหรันพยักหน้าเบาๆ พูดอย่างจริงจังว่า “ฉันชอบเธอมาตลอดค่ะ รู้สึกว่าเธอไม่เพียงแต่ร้องเพลงได้ดีเท่านั้น แต่ยังมีความใสซื่อและบริสุทธิ์ที่หาได้น้อยในวงการบันเทิงสมัยนี้ด้วยค่ะ”
ซูจือหยูยิ้ม พูดว่า “ไม่ต้องสงสัยเลยค่ะ เธอไม่เพียงแต่ใสซื่อเท่านั้น แต่ยังเป็นความใสซื่อเพียงหนึ่งเดียวในวงการบันเทิงด้วยค่ะ”
เซียวชูหรันถามอย่างสงสัย “คำพูดนี้หมายความว่ายังไงคะคุณซู?”
ซูจือหยูพูดยิ้มๆ “พูดอย่างนี้กับคุณแล้วกัน ในวงการบันเทิง สิ่งที่ไม่ขาดเลยก็คือการเข้าหาอย่างทุกวิถีทาง มีคนขายตัวเองเพื่อผลประโยชน์ มีคนปลอมแปลงอดีตเพื่อชื่อเสียง และก็ยังมีคนคอยประจบเอาใจคนอื่นเพื่อความสัมพันธ์….”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...