เมื่อได้ยินคำแนะนำของเย่เฟิงกับคุณท่านต่างกัน ผู้อำนวยการจ้าวก็ถามว่า“คุณชายครับ งั้นผมต้องไปขอคำแนะนำจากคุณท่านไหมครับ?”
“ไม่ต้อง!”เย่เฟิงโพล่งออกไป“คุณรีบช่วยชีวิตเธอเถอะ จะต้องช่วยชีวิตเธอด้วยทุกวิถีทาง ถ้าคุณปู่กล่าวโทษ ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง!”
เมื่อผู้อำนวยการจ้าวได้ยินอย่างนั้น และครุ่นคิดถึงคำพูดเมื่อสักครู่ของเย่เฟิง ถ้าไม่ช่วยชีวิตเกิดถูกจับได้ขึ้นมา เมื่อชั่งน้ำหนักแล้ว จึงรีบกล่าวว่า“ได้ครับคุณชายใหญ่ เราจะรีบทำการช่วยชีวิตเธอครับ!”
เฮเลน่าใช้สายตาจ้องเขม็งไปที่เฮเลน่า อย่างเยือกเย็น อยากจะกล่าวตำหนิ แต่พอกำลังจะพูด ก็ต้องกลืนคำพูดลงคอไป
เธอรู้ดี ตอนนี้เย่เฟิงไม่อยากข้องเกี่ยวกับการตายของตนเอง ไม่อยากรับผิดชอบแม้แต่นิดเดียว
ถึงแม้ว่าเธอจะดูถูกความเป็นมนุษย์ของเย่เฟิง แต่เธอก็เข้าใจได้ในระดับหนึ่ง เนื่องจากเรื่องนี้ตนเองจงใจปิดบัง
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็ถอนใจอย่างเศร้าใจ“จะโทษก็คงต้องโทษตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฉินน้องชายคนนี้ของเย่เฟิง ฉันอาจจะสามารถหลอกเย่เฟิงรวมถึงคนอื่นๆในตระกูลเย่ต่อไป ดังนั้นฉันมีจุดจบเหมือนอย่างทุกวันนี้ ล้วนเป็นเพราะกรรมตามสนอง……”
ดังนั้น เธอจึงยอมแพ้ แล้วคิดในใจว่า“ถ้าคนพวกนี้อยากแสร้งทำเป็นช่วยชีวิตฉัน ฉันก็ต้องปล่อยให้พวกเขาทำไป……ระหว่างช่วยชีวิตอาจจะต้องทนเจ็บ ถือว่าเป็นการรับการลงโทษจากคนของตระกูลเย่ก็แล้วกัน”
เมื่อเย่เฟิงเห็นสายตาสิ้นหวังของเฮเลน่า เขาก็รู้สึกปอดแหก ดังนั้นจึงรีบพูดกับผู้อำนวยการจ้าวว่า“เอ่อคือ พวกคุณช่วยชีวิตคน ผมเป็นแค่คนนอกจะไม่ขอรบกวนก็แล้วกัน ผมจะไปรอข้างนอกนะครับ”
ผู้อำนวยการจ้าวพยักหน้า แล้วรีบกล่าวว่า“งั้นขอเชิญคุณชายใหญ่รอข้างนอก สักครู่นะครับ”
“ได้!”เย่เฟิงตอบกลับ แล้วหันหลังเดินออกไปข้างนอก
พอเย่เฟิงเดินจากไป หมอคนอื่นๆก็เร่งมือ เตรียมการช่วยชีวิตเฮเลน่าเป็นครั้งสุดท้าย
เฮเลน่าไม่พูดอะไร ดวงตาทั้งสองจ้องไปที่เพดานห้อง แล้วก็เริ่มรอคอยการตาย
เธอรู้ดีว่า ผู้ป่วยที่ถูกช่วยชีวิต โดยปกติจะได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ภาวนาให้ขั้นตอนพวกนี้จบลงอย่างรวดเร็ว ให้ตัวเองจากไปเร็วขึ้น
ชั่วพริบตาเดียว ความเจ็บปวดรวดร้าว ก็ทำให้เธอคิ้วขมวดเป็นปมแน่น
มีหมอคนหนึ่งเมื่อเห็นภาพดังกล่าว จึงโพล่งออกมาว่า“ผู้อำนวยการจ้าว คนไข้กัดนิ้วกลางของตัวเองค่ะ!”
ผู้อำนวยการจ้าวที่กำลังจะทำการช่วยชีวิตเธอ เมื่อเห็นว่าเฮเลน่ากัดนิ้วของตัวเองแน่น จึงรีบพูดกับหมอคนอื่นๆว่า“คนไข้อาจจะเกิดภาพหลอนก่อนตาย เธออยากจะกัดดูก็เป็นได้ ขอแค่ไม่กัดโดยลิ้นก็พอ พวกคุณอย่าสนใจเธอเลย รีบช่วยชีวิตเธอเร็วเข้า!”
ในขณะที่กำลังพูด เฮเลน่าในตอนนี้รู้สึกเพียงแค่ว่า ภายในมือข้างขวาของตนเอง มีความอุ่นบางอย่างแล่นผ่านเข้ามาอย่างรวดเร็ว มันหลั่งไหลเข้าสู่หัวใจของตัวเอง!
พลังแบบนี้มันแพร่กระจายอย่างรวดเร็วจนเหลือเชื่อ มันเหมือนกับอากาศในฤดูร้อน ที่ร่างกายแทบจะขาดน้ำ แล้วจู่ๆก็ได้ดื่มโค้กเย็นๆ ขอเพียงดื่มเข้าไปแค่หนึ่งอึก ความรู้สึกที่ได้เกิดใหม่ก็จะซึมซาบเข้าสู่จิตวิญญาณของคุณในทันที!
ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกว่าหัวใจที่ล้มเหลวไปแล้วและใกล้จะหยุดเต้น ก็ถูกกระตุ้นจนเต็มไปด้วยพลัง เหมือนกับรถยนต์ไฟฟ้าที่หยุดการทำงานไปแล้ว เพราะไม่มีพลังงาน จู่ๆก็ถูกเปลี่ยนแบตเตอรี่!และกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง!
ความรู้สึกแบบนี้ ทำให้เฮเลน่าได้เกิดใหม่!อาการของตนทั้งคน เปลี่ยนไปราวฟ้ากับเหว!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...