ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3239

“หลังจากที่คุณมีอำนาจที่จะสามารถพูดกับโอมาน ราโมวิชแล้ว คุณสามารถขอให้โอมาน ราโมวิชเจรจากับราชวงศ์ และใช้เงินแลกเปลี่ยนแม่ของคุณออกมา!”

“เมื่อเป็นเช่นนั้น ทุกอย่างก็จะได้รับการแก้ไข และคุณก็จะสามารถหลุดพ้นจากการควบคุมของราชวงศ์ได้อย่างสมบูรณ์........”

เมื่อเฮเลน่าฟังถึงตรงนี้ เธอรู้สึกว่าชีวิตพังทลายแล้ว

ความจริงเธอรู้ดีว่าตอนนี้การแต่งงานกับโอมาน ราโมวิชน่าจะเป็นทางออกที่ดีสุด

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอมองไปที่เย่เฉิน ยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวว่า “ตั้งแต่พ่อของฉันเสียชีวิต และตั้งแต่ฉันถูกลิดรอนสิทธิในการสืบบัลลังก์ ฉันสูญเสียที่พึ่งพาทุกอย่างในราชวงศ์ไปแล้ว”

“สมาชิกของราชวงศ์ที่ไม่มีที่พึ่งพา และอยู่ในราชวงศ์ จะถูกลดเป็นเพียงชิปต่อรองที่ราชวงศ์สามารถใช้แลกเปลี่ยนผลประโยชน์ได้ทุกที่ทุกเวลา......”

“ดังนั้น สำหรับฉันแล้ว หากต้องการแก้ไขสถานการณ์นี้อย่างแท้จริงจากการไร้ที่พึ่งพา และถูกผู้อื่นรังแกโดยไม่สามารถต่อต้านได้ จำเป็นต้องหาคนทรงพลังที่สามารถเป็นที่พึ่งพาได้ก่อน......”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ทันใดนั้นเฮเลน่าก็หยุดพูด

เธอไม่สามารถพูดส่วนที่เหลือต่อหน้าเย่เฉินและคนตระกูลเย่

เพราะเดิมตระกูลเย่เป็นที่พึ่งพาดีที่สุด แต่ตอนนี้ตระกูลเย่กำลังตกอยู่ในอันตราย เกรงว่าอาจจะไม่สามารถปกป้องได้แม้แต่ตนเอง

ดังนั้น หากเธอต้องการเปลี่ยนชะตากรรม ทางเดียวคือหาที่พึ่งพาใหม่

และมีเพียงวิธีนี้เท่านั้น ถึงจะสามารถพาแม่ออกมาจากมือของโอลิเวียได้

จากนั้น เธอโค้งคำนับเย่เฉินอย่างสุดซึ้ง

เธอหันไปมองหญิงสาวชาวหัวเซี่ยทันทีและกล่าวว่า “ฉันจะไปกับพวกเธอ!”

เย่เฉินนิ่งเงียบ แต่เมื่อเขาเห็นน้ำตาของเฮเลน่าน้ำตาไหลขณะที่หันกลับ ทันใดนั้นเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้และกล่าวว่า “หยุด”

เฮเลน่าที่หันหลังให้เย่เฉิน เธอหยุดลงและจากนั้นเธอปาดน้ำตา หันไปมองเย่เฉิน และถามด้วยความนอบน้อมว่า “คุณเย่ คุณยังมีคำพูดอะไรจะสั่งอีก?”

เย่เฉินยิ้มบาง ๆ และถามเธอว่า “เฮเลน่า แทนที่จะไปเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กและแต่งงานกับคนที่อายุมากกว่าพ่อของคุณ ทำไมคุณไม่ลองกลับไปยุโรปเหนือและแย่งบัลลังก์ที่เป็นของคุณแต่แรกกลับคืนมาล่ะ?”