สรุปเนื้อหา บทที่ 3420 – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
บท บทที่ 3420 ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ขณะนี้ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ซูเฉิงเฟิงและซูโสว่เต้าต่างลงนามในเอกสารทางกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
สิ่งที่ซูเฉิงเฟิงต้องการลงนามคือโอนอำนาจการควบคุม อำนาจการตัดสินใจ และสิทธิ์ผู้รับผลประโยชน์ทั้งหมดของซูซื่อกรุ๊ปให้กับซูจือหยู
และซูโสว่เต้าลงนามในข้อตกลงหย่าร้างกับตู้ไห่ชิง และยุติการสมรสกับตู้ไห่ชิงอย่างเป็นทางการ
ตอนที่เย่เฉินมาถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง สองพ่อลูกเพิ่งลงนามในเอกสารที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเสร็จ
นักกฎหมายมืออาชีพหลายคนกำลังตรวจสอบขั้นตอนสุดท้ายเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีช่องโหว่
ขณะนี้ซูโสว่เต้ารู้สึกอกสั่นขวัญหาย เพราะเขารักตู้ไห่ชิงมาเป็นเวลานานหลายปีแล้ว และตอนนี้ได้ยุติความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาอย่างสมบูรณ์ ทำให้เขารู้สึกโศกเศร้ามาก
ถึงแม้จะไม่สามารถดูออกว่าตู้ไห่ชิงรู้สึกมีความสุข แต่สามารถดูออกว่าเธอนั้นรู้สึกโล่งใจ
ก่อนหน้านั้นตู้ไห่ชิงมักจะแสดงสีหน้าเศร้าเล็กน้อย ซึ่งบางครั้งทำให้คนอื่นรู้สึกว่าเธออาจจะป่วย
แต่ตอนนี้อาการป่วยนั้นหายไปแล้ว สิ่งที่แทนนั้นคือความรู้สึกผ่อนคลายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
สำหรับซูเฉิงเฟิงแล้ว ขณะที่รู้สึกเสียใจกับการมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลซูออกมา และเขาก็อดไม่ได้ที่จะเตือนซูจือหยูว่า “จือหยู.....อย่าลืมช่วยผมซื้อที่ดินเพิ่มในมาดากัสการ์ด้วย....ยิ่งพื้นที่ยิ่งใหญ่ยิ่งดี และทางที่ดีสามารถขุดคูน้ำรอบ ๆ โดยตรงเพื่อแยกคูน้ำออกจากชาวบ้านในพื้นที่โดยตรง”
หลังจากนั้น เขาก็กล่าวพึมพำอีกว่า “เอ้อ เป็นการดีที่สุดถ้าพาคนรับใช้และผู้คุ้มกันไปจากหัวเซี่ยทั้งหมด เพราะระดับการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นของพวกเขานั้นด้อยเกินไป คนในท้องถิ่นนั้นไม่สามารถถึงระดับตามที่ผมต้องการอย่างแน่นอน”
ซูจือหยูลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “โดยส่วนตัวแล้วฉันไม่มีความคิดเห็นอะไร แต่ฉันยังต้องขอคำแนะนำจากผู้มีพระคุณก่อน ถ้าเขาไม่มีปัญหา ฉันก็ไม่มีปัญหาเช่นกัน”
ซูเฉิงเฟิงร้อนใจจนเดินวนไปมา ตบต้นขาตนเอง และกล่าวโพล่งออกมาว่า “โอ้! เย่เฉินแค่บอกให้ผมไปที่มาดากัสการ์ และไม่ให้ผมกลับมา เขาคงจะไม่ถามเกี่ยวกับเรื่องอื่นหรอก ดังนั้นคุณไปจัดการให้ผมเร็วที่สุดเถอะ การสร้างคฤหาสน์ขนาดหลายร้อยเฮกตาร์ในมาดากัสการ์นั้น คาดว่าคงเสียเงินไม่ถึงหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐหรอก”
ซูจือหยูยังคงยืนกรานว่า “ถึงอย่างไรฉันก็ต้องรายงานผู้มีพระคุณก่อน และฉันไม่สามารถตัดสินใจโดยตรงได้”
ขณะนี้เย่เฉินเดินเข้ามาในห้อง และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณซู ทำทุกอย่างตามที่คุณท่านซูร้องขอเถอะ เพราะต่อไปมาดากัสการ์ก็จะเป็นบ้านเกิดแห่งที่สองของเขา และสภาพแวดล้อมนั้นก็ไม่ควรด้อยเกินไป”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เย่เฉินกล่าวต่อไปว่า “ยิ่งกว่านั้น ต่อไปผมอาจจะส่งคนงานไปหาเขาเป็นประจำ สถานที่ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งสะดวก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...