ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3422

เย่เฉินโบกมือ และพูดกับเขา: “เอาล่ะ คำพูดซาบซึ้งใจก็ไม่ต้องพูดแล้ว จำเอาไว้ในใจก็พอ คุณเร่งรีบกลับไปเถอะ พอดีสองวันนี้ก็กับรวบรวมกำลังคนที่จะไปมาดากัสการ์กับคุณในอนาคตด้วย”

“ได้ๆๆๆ……”ซูเฉิงเฟิงพยักหน้ารัวๆ และโพล่งออกมา: “งั้นผมก็ของตัวกลับไปก่อน! คุณเย่คุณมีอะไรจะสั่งการ ให้จือหยูบอกกับผมโดยตรง ผมจะทำตามอย่างแน่นอน!”

เย่เฉินพยักหน้า และพูดกับถังซื่อไห่ว่า: “พ่อบ้านถัง คุณขับรถไปส่งหน่อยเถอะ”

ถังซื่อไห่พูดด้วยความเคารพว่า: “ได้ครับคุณชาย”

จากนั้น ก็ทำท่าทางเชิญให้กับซูเฉิงเฟิง: “คุณท่านใหญ่ซูเชิญทางนี้ครับ”

ซูเฉิงเฟิงขอบคุณอย่างซาบซึ้งใจ และออกจากห้องของในโรงแรมกับถังซื่อไห่

ในห้องพัก ในเวลานี้เหลือเพียงตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูสองแม่ลูก

เย่เฉินกำลังจะคุยเรื่องการลงทุนเพิ่มของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดกับซูจือหยู ถือโอกาสคุยแนวคิดของการพัฒนาต่อไปของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดสู่ยุโรป แต่ในเวลานี้ตู้ไห่ชิงเอ่ยปากพูดว่า: “เย่เฉิน พรุ่งนี้เช้านายจะกลับไปที่เมืองจินหลิงใช่มั้ย?”

เย่เฉินพยักหน้า: “ใช่ครับน้าตู้ กลับไปแต่เช้า”

ตู้ไห่ชิงก็ถามอย่างค่อนข้างละอายใจ: “งั้นน้าสามารถนั่งเครื่องบินกลับไปพร้อมกับนายได้หรือเปล่า?”

ตู้ไห่ชิงในเวลานี้ ได้ถือว่าเมืองจินหลิงเป็นตัวเลือกแรกสำหรับการใช้ชีวิตในอนาคต บ้านหลังเล็กที่พ่อแม่ของเย่เฉินเคยอาศัยอยู่ ได้ถูกเธอปรับปรุงสภาพใหม่แล้ว สำหรับเธอ การอยู่ที่นั่นเป็นที่พักพิงที่ดีที่สุด

เย่เฉินรับรู้ถึงความรักที่ตู้ไห่ชิงมีต่อพ่อของตัวเอง สำหรับรักยาวนานกับกล้ารักกล้าเกลียดของเธอ ก็ชื่นชมเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงพูดอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า:“ไม่มีปัญหาครับ คืนนี้น้าก็พักอยู่ในโรงแรมกับจือหยู พรุ่งนี้เช้าผมให้คนส่งน้าไปที่สนามบิน”

ตู้ไห่ชิงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “น้าก็ไม่พักอยู่ที่นี่แล้ว น้าตั้งใจจะกลับไปบ้านพ่อแม่ พรุ่งนี้เช้าน้าจะไปที่สนามบินด้วยตัวเองนะ”

ซูจือหยูรีบถามว่า: “แม่ค่ะ แม่จะไปที่บ้านของคุณตาเหรอคะ? งั้นหนูก็ไปด้วย”