ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3472

เย่เฉินรู้ดีว่า ถ้าต้องการใช้ยายาเกิดใหม่เก้าเสวียนรักษาโรคมะเร็ง ถ้าเช่นนั้นตนเองต้องปรุงยาช่วยหัวใจหนึ่งล็อต จากนั้นให้เว่ยเลี่ยงใช้แป้งข้าวโพดเจือจางตามอัตราส่วนหนึ่งต่อพันของสารออกฤทธิ์

แป้งข้าวโพดเป็นสารเจือจางที่ใช้กันมากที่สุดในด้านเภสัชกรรม และเม็ดยาของตะวันตก บางครั้งสารออกฤทธิ์ของยานั้นอาจน้อยกว่าหนึ่งกรัม ส่วนที่เหลือเกือบทั้งหมดทำมาจากแป้งข้าวโพดเป็นสารเพิ่มปริมาณ ซึ่งปลอดภัยไร้สารพิษ และไม่มีผลข้างเคียงใด ๆ

และหากเป็นกรณีนี้ สูตรยานี้ก็ไม่จำเป็นต้องจดสิทธิบัตรใด ๆ

เพราะประสิทธิภาพของยาช่วยหัวใจนั้นขึ้นอยู่กับการกลั่นและการระเหิดของปราณทิพย์ หากไม่มีปราณทิพย์มาช่วยกลั่น สรรพคุณของยาก็เหมือนกับหลักบี่ตี่อึ่งอี้、ยาแก้พิษหนิวหวง

ยาธรรมดานี้อยู่ในระดับเดียวกันอย่างสมบูรณ์

แม้แต่บริษัทยาชั้นนำเหล่านั้น ใช้อุปกรณ์ที่ทันสมัยที่สุดในการศึกษาส่วนผสมอย่างละเอียด แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถสร้างความก้าวหน้าในการผลิต และในแง่ของประสิทธิภาพ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไปถึงระดับของยาช่วยหัวใจ

เย่เฉินรู้สึกว่าผู้ป่วยมะเร็ง ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นโรคมะเร็งชนิดใดก็ตาม ล้วนต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ทุกข์ทรมานแบบเดียวกัน นั่นคือสมรรถภาพทางกายลดลงไปอย่างรวดเร็ว

ผู้ป่วยมะเร็งระยะกลางและระยะสุดท้ายมากมาย ไม่เพียงร่างกายซูบผอมเท่านั้น แต่ยังมีปัญหาในการเดินและการพูดอีกด้วย

เหตุผลก็คือคุณค่าทางโภชนาการของร่างกายแทบจะถูกเซลล์มะเร็งดูดไปจนหมด

ผู้ป่วยวิกฤตบางรายมีสมรรถภาพทางกายที่อ่อนแอจนไม่สามารถรับเคมีบำบัดหรือการผ่าตัดได้

หากสามารถควบคุมเซลล์มะเร็งได้ และสามารถปรับปรุงสมรรถภาพทางกายของผู้ป่วยได้ในคราวเดียวกัน สามารถเติมพลังชีวิตของผู้ป่วยได้ ผลการรักษาจะทวีคูณจากความพยายามเพียงครึ่งเดียว