ถ้าหากเครื่องบินที่เธอนั่งมีปัญหาใดๆ และไม่สามารถบินได้ เฟ่ยเข่อซินและคนติดตามก็สามารถขึ้นเครื่องบินอีกลำได้โดยตรงและบินต่อไปโดยไม่มีผลกระทบต่อการเดินทางใดๆ
หากเครื่องบินลำนี้ไม่มีอุบัติเหตุใดๆ ในระหว่างวันที่เธอมาที่หัวเซี่ย ค่าเที่ยวบินของเครื่องบินอีกลำกว่าสิบล้านก็จะสูญเปล่าไป
อย่างไรก็ตาม เฟ่ยเข่อซินก็ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย
สิ่งที่เธอแสวงหา คือการแก้ปัญหาได้ร้อยเปอร์เซ็นต์
เรื่องอื่นๆ ไม่สำคัญเลย
หลังจากนั้น ผู้ช่วยของเธอก็ยื่นแท็บเล็ตสีขาวให้เฟ่ยเข่อซิน และกล่าวว่า “คุณหนู นี่คือข้อมูลของโรงแรมทั้งสามแห่ง โปรดพิจารณาด้วย”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า รับแท็บเล็ตแล้วเลื่อนผ่าน แล้วพูดเบาๆ กับตัวเองว่า “โรงแรมสากลจินหลิง....... โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงจินหลิง......... โรงแรมฮิลตันจินหลิง.......”
เฟ่ยเข่อซินขมวดคิ้วเล็กน้อย และพูดว่า “ดูเหมือนจะค่อนข้างธรรมดา”
เฉินอิ่งซานกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ว่า “คุณหนู การพัฒนาเศรษฐกิจของเมืองจินหลิงนั้นล้าหลังเล็กน้อย มันเทียบไม่ได้กับเมืองระดับเฟิร์สคลาสหลายแห่งในหัวเซี่ยโรงแรมที่ดีที่สุดในท้องถิ่นคือโรงแรมระดับห้าดาว โรงแรมระดับหกดาวเพียงแห่งเดียวยังอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง และยังสร้างไม่เสร็จ”
เฟ่ยเข่อซินฮัมเพลงอย่างไร้อารมณ์ “อืม...... ช่างมันเถอะ เอาแบบนี้ไปก่อน คืนนี้พักแห่งไหนก็ไม่เป็นไร แต่คราวนี้เราอาจจะอยู่ที่เมืองจินหลิงอีกนาน ดังนั้นหลังจากที่เครื่องบินลงจอด ให้รีบไปติดต่อกับโรงแรมทั้งสามแห่งนี้ ดูว่าห้องพักโรงแรมไหนพักได้ถึงหนึ่งเดือนติดต่อกัน ฉันไม่อยากเปลี่ยนที่ระหว่างเวลานั้น”
เฉินอิ่งซานรีบพยักหน้าทันที และพูดว่า “ค่ะคุณหนู ฉันเข้าใจแล้ว!”
.......
เธอรีบหยุดเฉินอิ่งซานไว้ และพูดว่า “ซานซาน เดี๋ยวก่อน!”
เฉินอิ่งซานรีบถามว่า “คุณหนู คุณยังมีคำสั่งอะไรอีกเหรอคะ?”
เฟ่ยเข่อซินขมวดคิ้ว หรี่ตาเล็กน้อย และถามกลับว่า “โรงแรมอะไร ที่ไม่ยอมรับการจองห้องเกินสิบห้าวัน? เท่าที่ฉันรู้ โรงแรมทั้งหมดต่างกระตือรือร้นที่อยากจะขายห้องของพวกเขาออกไปเป็นเวลานานสิบปีเลยทีเดียว นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยิน ว่ามีโรงแรมที่ไม่เปิดให้จองเกินสิบห้าวัน”
“ใช่” เฉินอิ่งซานพยักหน้าและกล่าวว่า “รูปแบบการทำงานของพวกเขามันค่อนข้างแปลก ฉันก็ถามเหตุผลจากพวกเขาแล้ว แต่พนักงานบริการของพวกเขาบอกแค่ว่าได้รับคำสั่งอย่างชัดเจนจากด้านบน และพวกเขาเพียงดำเนินการตามคำสั่งของผู้บริหารระดับสูงโรงแรมเท่านั้น”
เฟ่ยเข่อซินตะคอกอย่างเย็นชา และพูดว่า “เรื่องพลิกปั่นป่วนต้องมีพิรุธอย่างแน่นอน เหตุผลอะไรจะทำให้โรงแรมเลิกขายห้องได้? เหลือเวลาอีกสิบเก้าวันสำหรับการประมูลยาอายุวัฒนะ และถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ประกาศที่อยู่ที่แน่นอน โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงจินหลิงก็ไม่รับการจองห้องที่เกินสิบห้าวันแล้วเหรอ ข้างในนี้ต้องมีอะไรที่ผิดปกติอย่างแน่นอน”
หลังพูดจบ เธอก็ตัดสินใจโดยไม่ลังเลว่า “อยู่ในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงนั่นเอง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...