“อ้อ เหรอครับ” ประธานเพ๋ยพูดอย่างตกใจ “งั้นดีมากเลยครับ! เพราะงบประมาณจัดนิทรรศการ 50 ล้าน ตามมาตรฐานแล้ว เรียกได้ว่าเป็นอันดับต้นๆ ในประเทศเลย นิทรรศการศิลปะใหญ่แบบนี้ ถ้าอยากจัดสำเร็จ ต้องใช้กำลังแรงกายแรงใจ ตระเตรียมนานสักหน่อยครับ”
“ใช่ค่ะ!” เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า แล้วพูดว่า “พูดตรงๆ เลยนะคะ ประธานเพ๋ย อันที่จริงต่อไปปู่ฉันอยากเป็นใบไม้ร่วงคืนสู่ราก ดังนั้นฉันมาจินหลิงครั้งนี้ เพราะต้องการเตรียมการแทนเขาล่วงหน้า ทำความคุ้นชินกับภาพรวมของจินหลิง จากนั้นหาที่อยู่อย่างมั่นคง เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาจะได้ย้ายกลับมาอยู่จินหลิงอย่างสบายใจ”
ประธานเพ๋ยถามอย่างสงสัย “คุณจานหมายความว่าจะตั้งรกรากที่จินหลิงเหรอครับ”
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าตามคำพูด “ใช่ค่ะ สองวันนี้ฉันเพิ่งซื้อคฤหาสน์หลังหนึ่ง แต่ยังไม่ทันจัดระเบียบ อาจต้องหา ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยที่น่าเชื่อถือสักคนมาช่วยฉัน ว่ามีปัญหาอะไรทางด้านฮวงจุ้ยหรือเปล่า ชงกับผู้อาวุโสหรือเปล่า”
เมื่อเซียวฉางควนได้ยิน ดวงตาเป็นประกายขึ้นทันที พูดโพล่งออกมาโดยไม่ลังเล “โอ้คุณจาน คุณจะหาปรมาจารย์ฮวงจุ้ยเหรอครับ งั้นวันนี้คุณมาหาถูกคนแล้ว!”
เฟ่ยเข่อซินพูดกับประธานเพ๋ยเยอะแยะขนาดนี้ เพราะจะดึงเซียวฉางควนเข้ามา รอให้เขาพูดประโยคนี้!
ดังนั้น เธอสะกดกลั้นความตื่นเต้นในใจ แสร้งถามอย่างตกใจ “รองประธานเซียว คุณรู้เรื่องฮวยจุ้ยด้วยเหรอคะ”
เซียวฉางควนหัวเราะคิกคัก โบกมือแล้วพูดว่า “ผมไม่รู้หรอกครับ แต่ลูกเขยผมรู้เป็นอย่างดี! เขาเป็นปรมาจารย์ดูฮวงจุ้ยโดยเฉพาะเลยครับ มีลูกค้ามากมายในจินหลิงและทุกที่ในประเทศ อีกทั้งล้วนเป็นลูกค้ารายใหญ่ ร่ำรวยและสูงส่งเหมือนคุณจาน!”
“เหรอคะ” เฟ่ยเข่อซินพูดด้วยสีหน้าตกใจ “ถ้าเป็นแบบนี้ ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ค่ะ!”
ตอนแรกเฟ่ยเข่อซินยกเรื่องนี้ให้เฉินอิ่งซานทำทั้งหมด จะรู้ได้อย่างไรว่าซื้อคฤหาสน์แบบไหน จากนั้นจึงพูดกับเฉินอิ่งซานด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “ซานซาน เธอมาแนะนำรองประธานเซียวหน่อยสิ”
เฉินอิ่งซานรีบพูดว่า “รองประธานเซียว คฤหาสน์ที่คุณหนูของเราซื้อ เป็นคฤหาสน์เดี่ยวมือสองค่ะ อยู่นอกเมือง ตกแต่งภายใน แต่ตกแต่งหลายปีแล้ว คุณถามเรื่องนี้ เกี่ยวกับเรื่องฮวงจุ้ยใช่ไหมคะ”
เซียวฉางควนหัวเราะคิกคัก “ไม่เกี่ยวกับฮวงจุ้ยหรอกครับ หลักๆ คือลูกสาวผมทำสตูดิโอออกแบบ ซึ่งเป็นการออกแบบภายใน ผมแค่อยากบอกว่า ถ้าคุณจานอยากตกแต่งคฤหาสน์ สามารถติดต่อลูกสาวผมได้ เธอเป็นมืออาชีพมาก!”
เฟ่ยเข่อซินตาเป็นประกาย พูดอย่างดีใจว่า “งั้นดีมากเลยค่ะ! ฉันอยากโล๊ะการตกแต่งภายในออกทั้งหมด แล้วทำใหม่ ตอนนี้ไม่ต้องลำบากไปหาคนอื่นแล้ว!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...