เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4110

คาซูโอะ ฮันโซตะลึงไปและรีบถาม "เอ่อ...ประมุขว่าน...ผมควรดูแลเขายังไง?"

ว่านพั่วจวินพูดกับคนของเขา: "เอามีดสั้นยุทธวิธีของนายให้กับเขา"

“ครับ ท่านประมุข!”

จากนั้นลูกน้องของเขาก็หยิบกริชออกมาโดยไม่คิด แล้วยื่นให้กับคาซูโอะ ฮันโซ

แต่เดิมคาซูโอะ ฮันโซก็เกลียดเฉียวเฟยหยุนจนต้องกัดฟันกรอด เขารับกริชมาด้วยดวงตาเย็นเยียบและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "คุณเย่ ประมุขว่านโปรดวางใจ ผมจะดูแลไอ้สารเลวนี่อย่างดี!"

เมื่อคาซูโอะ ฮันโซถือกริชเข้าไปในห้องใต้ดินด้วยท่าทางดุดัน เฉียวเฟยหยุนก็ได้ถูกมัดด้วยมือแขวนไว้โดยทหารของสำนักว่านหลงแล้ว

เขาและเฟ่ยฮ่าวหยางยังคงด่ากันไปมาและสาดความเกลียดชังใส่กัน อีกทั้งยังไม่ลืมที่จะโยนความผิดให้อีกฝ่ายด้วย

เมื่อเห็นคาซูโอะ ฮันโซผลักประตูเข้ามา ทั้งสองก็หยุดด่ากันทันที แต่ละคนต่างตัวสั่นด้วยความกลัว

เฟ่ยฮ่าวหยางกลัวว่าคาซูโอะ ฮันโซที่ถือกริชจะมาตัดอะไรบางอย่างออกจากตัวเขาไปอีก

ส่วนเฉียวเฟยหยุนก็กลัวว่า ตนจะต้องถูกตัดหูเหมือนที่เฟ่ยฮ่าวหยางโดน

ทันทีที่คาซูโอะ ฮันโซเข้ามา เขาก็เห็นเฉียวเฟยหยุนแขวนอยู่ในอากาศ

การแสดงออกของเขาเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราดโมโหทันที จากนั้นก็สาวเท้าไปข้างหน้าและเตะเฉียวเฟยหยุนเข้าที่ท้องไม่หยุดราวกับเป็นกระสอบทราย

ในเวลาเดียวกัน คาซูโอะ ฮันโซก็ด่าออกมาอย่างโกรธเคือง: "ไอ้เวรเอ๊ย! หลอกให้ฉันไปอเมริกาจนเกือบทำให้ฉันก่อความผิดพลาดครั้งใหญ่ต่อหน้าคุณเย่ ต่อให้ฉันฆ่านายก็ยังไม่หายแค้นเลยสักนิด!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน