ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4255

ถูกทุบตี แต่ว่าครั้งนี้ ตราบใดที่ไม่โดนจนตาย ต่อไปจะสามารถเป็นคนที่มีความหยิ่งในศักดิ์ศรี

แต่ว่า หากเลือกที่จะคลุมหัวหลบซ่อนแล้ว คุณก็อาจจะต้องซ่อนตัวไปตลอดชีวิต และจะไม่สามารถยืนขึ้นได้ตลอดชีวิตที่เหลือของคุณ

ไม่ต้องพูดถึงตระกูล แม้แต่ประเทศก็เช่นเดียวกัน

สำหรับประเทศที่ทำสงครามรุกราน คนที่ยอมรับความผิดพลาด และชดเชยอย่างแข็งขันได้ ต่างได้รับการอภัยจากคนส่วนใหญ่แล้ว ในขณะที่ประเทศที่ไม่เคยกลับใจ และไม่ยอมรับความผิดพลาดของพวกเขา จะถูกตอกย้ำถึงเสาแห่งความอัปยศ

ในเวลานี้ เฟ่ยเข่อซินเผชิญหน้ากับสื่อนักข่าว และพูดต่อ:"นี่ ฉันจะประกาศอย่างจริงจังว่า เราไม่เพียงต้องการใช้เงินเพื่อแก้ปัญหาทั้งหมด เราแค่อยากพยายามอย่างเต็มที่เพื่อชดเชยความเจ็บปวดที่เฟ่ยฮ่าวหยางพามาให้ครอบครัวเหล่านี้ ในขณะเดียวกัน เราไม่กล้าขออโหสิกรรมจากครอบครัวของเหยื่อ เราเพียงหวังว่าพวกเขาจะได้ชีวิตใหม่หลังจากความโศกเศร้าครั้งใหญ่"

เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว เธอหยุดเล็กน้อย และพูดเสริมว่า:"แม้ว่าเฟ่ยฮ่าวหยางจะถูกลงโทษอย่างหนักแล้ว แต่ความรู้สึกผิดในใจเรามันยังคงยากที่จะสงบลงได้ ในนี้ ฉันเป็นตัวแทนสมาชิกทุกคนในตระกูลเฟ่ย ขอแสดงความเสียใจอย่างจริงใจต่อเหยื่อทุกราย รวมถึงสมาชิกในครอบครัว และผู้คนในสหรัฐอเมริกา และแม้แต่โลก! ขอโทษค่ะ!"

ทันทีที่พูดจบ เฟ่ยเข่อซินก็เดินออกจากแท่น และโค้งคำนับให้ทุกคนอย่างสุดซึ้ง

เฟ่ยเจี้ยนจง เฟ่ยซานไห่และเฟ่ยเสวปิงที่อยู่ข้างหลัง ก็เดินตามเธอไปอย่างรวดเร็ว และโค้งคำนับอย่างสุดซึ้งเพื่อขอโทษ

หลังจากนั้นไม่นาน เฟ่ยเข่อซินก็ยืนตัวตรง และพูดเสียงดังว่า:"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราจะเปิดเผยความคืบหน้าของงานชดเชยให้โลกภายนอกทุกวัน เดี๋ยวฉันจะสั่งฝ่ายเทคนิคของกรุ๊ป เพื่อพัฒนาโฮมเพจของกรุ๊ป และเพิ่มข้อมูลเรียลไทม์ในภายหลัง ในตอนนั้น ทุกคนสามารถติดตามรายละเอียดเรื่องนี้ทั้งหมดได้ทางเว็บไซต์ทางการของเฟ่ยซื่อกรุ๊ป และหากมีงานใหญ่ เราจะแถลงข่าวการประชุมเพื่อประกาศให้ทุกคนทราบ"

หลังจากนั้น เฟ่ยเข่อซินพูดต่อ:"การแถลงข่าววันนี้จบแล้ว ขอบคุณทุกคน! ขอบคุณค่ะ!"

ในช่วงเวลานี้ เซียวชูหรันกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเฟ่ยเข่อซินมาตลอด แต่หลังจากวันนี้ดูงานแถลงข่าวของตระกูลเฟ่ยแล้ว เธอพบว่าเฟ่ยเข่อซินซึ่งสวมชุดสูทมืออาชีพในงานแถลงข่าว มีความคล้ายคลึงกับจานเฟยเอ๋อร์สูงถึง 90% ดังนั้นเธอจึงตกอยู่ในความงุนงง

ในเวลานี้ เย่เฉินทำได้แค่แกล้งทำเป็นโง่ แล้วพูดว่า:"ดูเหมือนกันจริงๆ แต่ไม่ใช่คนเดียวกัน ผมพูดไม่ถูก......"

เซียวชูหรันพูดอย่างเหงาหงอยเล็กน้อย:"น่าจะคนเดียวกัน…...ช่วงนี้ฉันติดต่อหล่อนไม่ได้มาตลอด ก็คิดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับหล่อน…..."

หลังจากนั้น เธอมองที่เย่เฉิน และถามด้วยใบหน้าที่งงงวย:"ที่รัก ทำไมหล่อนถึงปิดบังตัวตนของหล่อนกับฉันล่ะ?"