ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4480

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"คุณเฟ่ย เรื่องนี้คุณช่วยฉันมามากพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องมาลำบากเดินทางไกลขนาดนั้นด้วยตัวเองเลย"

เฟ่ยเข่อซินพูดโดยไม่ลังเล:"คุณเย่ คุณพูดเกินไปแล้ว คุณมีเมตตากับเข่อซินมาก เข่อซินทำเรื่องเล็กแค่นี้เอง ไม่ถึงขั้นลำบากเสียหน่อย"

ในความเป็นจริง เฟ่ยเข่อซินก็รู้ด้วยว่า ในเมื่อเย่เฉินเองนั้นอยู่ที่เกาะฮ่องกง จะสามารถรับรองว่าเฉินจ้างโจงจะปลอดภัยได้

และแม้ว่าเธอจะบอกว่ามาที่เกาะฮ่องกงเพื่อให้แน่ใจว่าเฉินจ้างโจงปลอดภัย แต่จริงๆ แล้วเธอแค่อยากคว้าโอกาสที่จะเจอเย่เฉินทุกครั้ง

ยังไงซะเขาก็คือผู้มีพระคุณของตน และคือชายที่เธอคิดถึงทั้งวันทั้งคืน นอกจากนี้ เธอก็หวังที่จะคว้าทุกโอกาสที่จะได้พบกับเย่เฉิน

และครั้งนี้ที่มาเกาะฮ่องกง ตามความเห็นของเธอ เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่จะได้เห็นเย่เฉินในตอนนี้

เดิมทีเย่เฉินไม่เคยคิดว่าเฟ่ยเข่อซินจะมา แต่เขาคิดดูแล้ว การมาถึงของเฟ่ยเข่อซิน ทำให้เรื่องนี้ดูเหมือนละครมากยิ่งขึ้น

ดังนั้น เขาจึงมองไปที่หลิวเจียฮุย ยิ้มพูดอย่างตั้งใจว่า:"ในเมื่อคุณเฟ่ยเดินทางมาตั้งไกล งั้นตอนบ่ายฉันจะต้องไปรับที่สนามบินแน่นอน แล้วเจอกันที่สนามบินในตอนบ่ายนะ"

เดิมทีเฟ่ยเข่อซินยังกังวลว่า พฤติกรรมที่ไม่ได้รับเชิญของเธอ จะสร้างปัญหาให้กับเย่เฉิน และทำให้เย่เฉินเกิดความไม่พอใจ แต่เมื่อได้ยินเย่เฉินพูดคำเหล่านี้ด้วยรอยยิ้ม หินก้อนใหญ่ในหัวใจนั้น มันหายไปอย่างไร้ร่องรอยทันที

เธอมีความสุขมาก และอยากเย่เฉินว่าไม่ต้องลำบาก แต่เมื่อคิดดูแล้ว เย่เฉินจะต้องไปรับเฉินจ้างโจงที่สนามบินในตอนบ่ายแน่นอน และแวะไปรับตัวเองเท่านั้นเอง

ดังนั้น เธอจึงพูดด้วยความดีใจอย่างยิ่ง:"งั้นรบกวนคุณเย่ด้วยนะคะ เจอกันที่สนามบินค่ะ!"

"โอเค เจอกันที่สนามบิน!"