ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5541

โครงการการดำเนินการซื้อขายหุ้นของตระกูลอาน ในสถานการณ์ปกติ ถึงแม้คนอื่น ๆ จะรีบเอาเงินมาร่วมถือหุ้น ก็ยากที่จะได้โอกาส

และ ถึงแม้ส่วนหนึ่งของโครงการตระกูลอานจะเปิดลงทุนภายนอก ก็ไม่ใช่ว่าใครก็จะได้โควตาในการลงทุน การคัดเลือกพาร์ทเนอร์ที่ร่วมมือกับตระกูลอานมีข้อเรียกร้องมากมายมาแต่ไหนแต่ไร หากสินทรัพย์มีไม่มากพอกับเกณฑ์ที่เรียกร้อง มีเงินก็ร่วมลงทุนไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น โลกภายนอกที่อยากจะร่วมโครงการกับตระกูลอาน ก็เหมือนกับการลงทุนในกองทุนบริหารความมั่งคั่ง ถึงแม้จะได้รับโอกาส ก็จะต้องจ่ายค่าบริหารจัดการจำนวนหนึ่งให้กับตระกูลอานที่เป็นผู้การดำเนินการซื้อขายหุ้น และค่าบริหารจัดการนี้อย่างน้อยก็ต้องถึง 25 %

ถ้าหากหนึ่งโครงการหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ ตระกูลอานให้โควตากับข้างนอก 40 % ดูเหมือนว่าทุก ๆ จุดร้อยละจะสอดคล้องกันกับร้อยล้านดอลลาร์ แต่ในความเป็นจริง หากโลกภายนอกต้องการครอบครองหนึ่งจุดร้อยละ อย่างน้อยจะต้องจ่าย 125 ล้านดอลลาร์ขึ้นไป

แต่ เงื่อนไขที่อานโฉงชิวให้ซ่งหวั่นถิง คือให้หุ้นกับซ่งซื่อกรุ๊ป 10% แบบเปล่า ๆ หากที่เหลือซ่งซื่อกรุ๊ปต้องการจะรับซื้อ ค่าบริหารจัดการก็จะไม่เก็บแม้แต่แดงเดียว การทำแบบนี้ในการร่วมมือในโครงการของตระกูลอาน เป็นสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน

ซ่งหวั่นถิงรู้สึกประหม่าใจฝ่อเป็นอย่างมากครู่หนึ่ง

ตระกูลอานให้ผลประโยชน์ที่มากมายขนาดนี้ในช่วงเวลาแป๊บเดียว เธอไม่กล้ารับไว้เลย ถึงแม้เย่เฉินกำชับเธอไว้ก่อนแล้ว ไม่ว่าอานโฉงชิวจะเสนอเงื่อนไขอะไรให้เธอ เธอก็สามารถรับมันไว้ได้หมด แต่หลังจากได้ฟังอานโฉงชิวพูดเรื่องสองโครงการนี้จบ ซ่งหวั่นถิงกลับกลายเป็นถูกการทำงานการใช้เงินของตระกูลอานทำให้ตกตะลึง

ดังนั้น เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เอ่ยปากพูดกับอานโฉงชิว : “คุณอาน ขอบคูณที่คุณเห็นความสำคัญของซ่งซื่อกรุ๊ปขนาดนี้ แต่สุภาษิตว่าไว้ไร้ความสำเร็จไม่รับเงินตอบแทน ซ่งซื่อกรุ๊ปมีดีอะไร ให้ตระกูลอานขายผลประโยชน์มากขนาดนี้ในราคาเท่าทุน...”

อานโฉงชิวกลัวว่าซ่งหวั่นถิงจะไม่กล้ารับ จึงรีบกล่าว : “คุณซ่ง คุณไม่ต้องแบกภาระด้านจิตใจอะไร ตระกูลอานมอบความบริสุทธิ์ใจเหล่านี้ ก็เพื่อจะได้เสริมประสิทธิ์ภาพการร่วมมือกันกับซ่งซื่อกรุ๊ป ถึงยังไงตระกูลอานก็มาที่เมืองจินหลิงเป็นครั้งแรก ถ้าสามารถร่วมมือกับซ่งซื่อกรุ๊ปที่เป็นบริษัทท้องถิ่นได้ ตระกูลอานก็สามารถลดขั้นตอนในการสร้างความคุ้นเคยกับตลาดท้องถิ่น และการไกล่เกลี่ยเงื่อนไขได้อีกมาก”