ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5609

จางเอ้อเหมาส่ายหน้า หาวและพูดว่า：“ยัง ตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้ พวกเขาคิดหาวิธีถอนเงินสดต่าง ๆ และจำนวนเงินสดที่ถอนแต่ละครั้งจะเยอะไม่ได้ ดังนั้นอาจใช้เวลาเล็กน้อย”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งหงุดหงิดเล็กน้อย พูดว่า：“เอ้อเหมา คืนพรุ่งนี้ผมอาจจะต้องไปจากเมืองจินหลิงแล้ว ถ้าผมไปแล้ว ต่อไปพวกเราก็ไม่มีโอกาสร่วมมือกันอีก”

จางเอ้อเหมาพูดอย่างเสียใจว่า：“ท่านครับ คืนพรุ่งนี้ค่อนข้างจะกระชั้นชิดจริง ๆ ทำไมคุณไม่อยู่ต่ออีกสักสองสามวัน แล้วรออีกสามถึงห้าวันล่ะ ถ้าคุณรู้สึกเบื่อจริง ย้ายไปอยู่กับผมที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงได้นะ ผมเปิดห้องเพรสซิเดนสูทไว้ที่นั่น มีถึงสี่ห้องแต่ผมนอนแค่ห้องเดียว ที่เหลือสามห้องนอนคุณนอนได้ตามสบาย”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งปฏิเสธอ้อม ๆ ไปว่า：“เอ้อเหมา ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณ แต่ผมอายุมากแล้ว ไม่รู้สึกอะไรกับความหรูหราของห้องเพรสซิเดนสูท อีกอย่าง ก่อนหน้านี้ผมก็ไม่ได้ล้อคุณเล่น อย่างมากที่สุดผมรอได้ถึงคืนพรุ่งนี้ ทางที่ดีคุณควรหาทางติดต่อตระกูลนั้นอีกครั้ง บอกเขาว่า ถ้าคืนพรุ่งนี้ไม่มีสินค้าใหม่ ต่อไปก็ไม่ต้องร่วมมือกันอีก”

จางเอ้อเหมาพยักหน้า：“โอเค งั้นผมจะถาม แล้วพรุ่งนี้บอกคุณ”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งรีบพูดว่า：“งั้นพรุ่งนี้ก็เจอกันที่นี่”

“โอเค！”จางเอ้อเหมาตอบตกลงอย่างไม่ต้องคิด ตบหน้าอกพูดว่า：“เจอกันพรุ่งนี้！”

คืนนั้น จางเอ้อเหมานั่งรถมาที่เอ็มเพอร์เนชั่นครั้งที่สาม

นี่เป็นวันที่สามติดต่อกันแล้วที่เขามาที่นี่

เหมือนกับสองครั้งก่อนหน้านี้ วันนี้ตัวเขา ยังคงใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย มีสาวสวยล้อมรอบ

วันนี้จางเอ้อเหมาไม่ได้ดื่มมาก เพราะเขาพอจะเดาได้ว่า ชีวิตที่หรูหราของตัวเอง จะจบลงในคืนนี้ ถ้าอาจารย์เย่ไม่ต้องการให้ตัวเองเล่นละครอีก ตัวเองก็ต้องกลับไปที่เทียนเซียงฝู่ ช่วยท่านหงห้าดูแลน้องชาย และจัดการธุรกิจที่อยู่ภายใต้ชื่อ

กลับไปเป็นกุนซืออีกครั้ง สถานะในโลกกำลังภายในสูงกว่าโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนท่านหงห้า และตัวเองจะต้องไม่มีทางเสเพลในคลับได้ทุกวันแน่

ดังนั้น เขาในวันนี้ หวงแหนประสบการณ์อันสวยงามครั้งสุดท้ายนี้เป็นอย่างมาก

คืนนี้ เย่เฉินนอนอยู่บนเตียง หลับตาลงไม่ได้

ในหัวเขาเอาแต่คิดเรื่องนี้ ถ้าคืนพรุ่งนี้ ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งไปฆ่าโดยตรงที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่ว ตัวเองจะทำอย่างไร

จะสกัดท่านเอิร์ลฉางเซิ่งระหว่างทางที่ไม่มีใคร แล้วลงมือฆ่า หรือว่ารอท่านเอิร์ลฉางเซิ่งมาถึงโฮมสเตย์ว่านหลิ่ว ตอนที่จะลงมือกับครอบครัวตายาย แล้วตัวเองค่อยฆ่าเขาให้ไม่ทันตั้งตัวในทันที

ตอนแรก เย่เฉินเอียงไปทางอย่างแรก

นั่นเป็นเพราะ ตอนนี้เขายังไม่อยากเจอครอบครัวของตายายตัวเอง

ที่ไม่อยากนั้น ไม่ใช่แค่เพราะอยากเก็บตัวอยู่ในความมืด แต่ยังเป็นเพราะ เย่เฉินยังไม่ได้เตรียมตัวมาดีพอที่จะไปพบครอบครัวตายาย

เมื่อมองย้อนกลับไปในตอนแรก ตามีทัศนคติที่ไม่ดีต่อพ่อมาเสมอ ดังนั้นในใจของเย่เฉิน ไม่ว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อแม่ตัวเอง ครอบครัวของตา และครอบครัวของปู่ ต่างก็ไม่อาจปัดความรับผิดชอบได้

นี่ก็เป็นสาเหตุว่า ทำไมเขาถึงไม่เคยอยากเจอครอบครัวตาเลย และยังวิจารณ์ตา และปู่อยู่เสมอ

ดังนั้น ความคิดในตอนแรกของเย่เฉิน จึงเอียงไปที่หาสถานที่ที่เหมาะสม แล้วสู้กับท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง

ถ้าสู้ชนะ ก็แค่เดินจากไป ซ่อนพระคุณนี้และชื่อเสียงไว้

แต่ถ้าแพ้การต่อสู้ ก็เป็นไปได้สูงที่เขาจะตายด้วยน้ำมือของท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง แบบนั้นตัวเองก็ถือว่าพยายามอย่างเต็มที่แล้ว ไปที่นั่น เจอพ่อแม่ตัวเอง และก็จะได้รู้สึกสบายใจด้วย

แต่ว่า เย่เฉินก็ล้มเลิกความคิดนี้อย่างรวดเร็ว

นั่นเพราะว่า เขานึกถึงคำเตือนที่หลินหว่านเอ๋อร์ให้ตัวเองไว้

ครั้งนี้ตัวเอง มีความเป็นไปได้สูงที่จะตกอยู่ในอันตราย ถ้าตัวเองอยู่ไม่ถึงคืนนี้ งั้นตัวเองก็จำเป็นต้องให้ครอบครัวตาและยายรู้ว่า เย่เฉินที่พวกเขาคิดถึงอยู่ตลอดเวลานั้น ยังมีชีวิตอยู่