ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5985

หลังจากทักทายกันพักหนึ่ง บรูซ ไวน์สไตน์ที่ปรารถนาจะไปรับสาวอย่างเต็มที่ เห็นได้ชัดว่าทนไม่ไหวอีกต่อไป เหมือนกับอยากจะให้การพบหน้ากันครั้งนี้รีบๆจบลง

ดังนั้นเย่เฉินจึงกล่าวกับกุสตาโว่ที่อยู่ด้านข้าง: “พวกเราเองก็อยู่ที่เปลืองเวลาอันมีค่าของพัศดีเรือนจำเลย ให้พัศดีเรือนจำจัดการเรื่องการเปลี่ยนห้องขังกับโทรศัพท์มือถือก็กลับไปได้แล้ว”

กุสตาโว่รีบกล่าวเสียงเบา กล่าวกับเย่เฉิน: “คุณเย่ไม่สู้ย้ายไปอยู่ที่ห้องขังของผมเถอะ สภาพแวดล้องของห้องขังของผมดีที่สุดในเรือนจำบรูคลินแล้ว อีกทั้งยังมีทีวีและWiFi”

เย่เฉินโบกมือ: “ฉันเสียกำลังไปตั้งมากมาย ถึงตั้งกฎของห้องขังพวกฉันขึ้นมาได้ ทำไมพูดว่าจะไปก็ไป? ถ้าหากดูถูกห้องขังของฉัน ถ้าอย่างนั้นนายก็อยู่ที่ห้องขังของตัวเองให้สบายเถอะ”

ทันทีที่กุสตาโว่ได้ยินประโยคนี้ รีบโบกมือกล่าว: “พวกเราเอาแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นยังไงผมไปที่ห้องขังของคุณเย่ก็แล้วกัน!”

สำหรับกุสตาโว่แล้ว ตอนนี้สิ่งที่กลัวที่สุดก็คือลูกชายหาคนอื่นมากำจัดตนทิ้ง

เย่เฉินมีพละกำลังที่แข็งแกร่งเกินคนธรรมดาทั่วไป อีกทั้งโจเซฟยังเชื่อฟังเขาอีกด้วย ขอเพียงแค่ตนอยู่ข้างกายของเขา ถ้าอย่างนั้นก็เชื่อว่าที่เรือนจำบรูคลินก็ไม่มีใครสามารถทำร้ายตนได้แล้ว

สำหรับสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ เรื่องพวกนี้ล้วนเป็นเรื่องเล็กน้อย ชีวิตเกือบจะหาไม่แล้ว สภาพแวดล้อมจะสำคัญบ้าอะไร

จากนั้น กุสตาโว่กลัวว่าเย่เฉินจะเปลี่ยนใจ รีบกล่าวกับบรูซ ไวน์สไตน์: “บรูซ ยังไงก็ต้องลำบากคุณจัดการให้หน่อยแล้วละ ผมอยากจะย้ายไปอยู่ที่ในห้องขังของคุณเย่พวกเขาสักสองสามวัน อีกอย่าง โทรศัพท์มือถือของคุณเย่คุณจัดการให้คนส่งเข้ามาหน่อยนะ”

บรูซ ไวน์สไตน์ตอบตกลงอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย หลุดปากกล่าว: “เรื่องนี้ง่ายมาก ผมจะช่วยจัดการให้คุณเดี๋ยวนี้ ไม่ทราบว่าคุณซานเชซยังมีเรื่องอื่นต้องการให้ผมรับใช้อีกไหมครับ?”